Ένα δόντι είναι σχηματισμός οστού,που βρίσκεται στις κυψελίδες των άνω και κάτω σιαγόνων. Η κύρια λειτουργία της γνάθου είναι η λείανση των τροφίμων, η διαμόρφωση ξεχωριστού λόγου και η συμμετοχή στη διαδικασία της αναπνοής.
Υπάρχουν διάφορες ομάδες σχηματισμών, καθεμιά από τις οποίεςπου έχει μια μεμονωμένη δομή δοντιών. Για παράδειγμα, οι 4 κοπτήρες που βρίσκονται στο προσκήνιο της σιαγόνας έχουν σχεδιαστεί για να δαγκώνουν άμεσα τα σωματίδια τροφίμων. Και στις δύο πλευρές των κοπτικών είναι κυνόδοντες, οι οποίοι διακρίνονται από ένα ιδιόμορφο σχήμα. Η κύρια λειτουργία τους είναι να σπάσουν το φαγητό σε μικρά κομμάτια. Μεγάλες και μικρές γομφίοι εμπλέκονται στη διαδικασία λείανσης και πιο λεπτομερή άλεση. Τα μακρύτερα δόντια που εμφανίζονται μέχρι την ηλικία των 20 ετών ονομάζονται δόντια σοφίας.
Η γενική δομή του δοντιού είναι αυτήυπάρχει πυρήνας και οδοντίνη. Ο πυρήνας του δοντιού αποτελείται από νευρικές απολήξεις και αιμοφόρα αγγεία και η οδοντίνη είναι μια κορώνα του δοντιού, καλυμμένη με στερεό σμάλτο. Το οδοντικό στέμμα έχει αρκετές επιφάνειες, καθώς περιβάλλει τον πυρήνα και στις τέσσερις πλευρές. Το ίδιο το σμάλτο είναι η πιο σκληρή ουσία σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα, καθώς αποτελείται από ασβέστιο.
Η δομή της γνάθου αποτελείται από ένα συγκεκριμένοο αριθμός των δοντιών (κατά την περίοδο ωριμότητας είναι 32), στερεωμένος στο άνω και κάτω οστό της σιαγόνας. Μεταξύ τους, και τα δύο μέρη της σιαγόνας συνδέονται με κροταφογναθικές αρθρώσεις, λόγω των οποίων είναι δυνατό το άνοιγμα και το κλείσιμο του στόματος. Με αιφνίδιες κινήσεις, ακούγονται ελαφρά κλικ, κάτι που δεν αποτελεί σοβαρή απόκλιση.
Είναι απαραίτητο να διαθέσει γάλα και μόνιμα δόντια, έτσικαθώς κάθε ομάδα έχει τις δικές της λειτουργίες. Τα δόντια γάλακτος εμφανίζονται στο πρώτο έτος της ζωής ενός ατόμου, σταδιακά πέφτουν και μόνιμα μεγαλώνουν για να τα αντικαταστήσουν. Η δομή των δοντιών του γάλακτος είναι προσαρμοσμένη για τη χρήση στερεών τροφίμων, στα οποία το παιδί χρησιμοποιείται σταδιακά. Τα δόντια του μωρού είναι επίσης απαραίτητα για τον κανονικό σχηματισμό της άρθρωσης της σιαγόνας και του προσώπου ως συνόλου. Κατά κανόνα, μέχρι την ηλικία των 1,5-2 ετών, το μωρό πρέπει να έχει 20 δόντια γάλακτος. Ένα χαρακτηριστικό της εμφάνισης του πρώτου και των επόμενων μη μόνιμων δοντιών είναι ο πόνος και η φλεγμονή των ούλων. Πολύ συχνά το μωρό γίνεται πιο ευερέθιστο και ιδιότροπο, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, εμφανίζεται διάρροια.
Η μόνιμη δομή του δοντιού σχηματίζεται σε 6-7 χρόνια.Η ακολουθία είναι απολύτως η ίδια με εκείνη των οδοντογλυφικών δοντιών. Η τελική αλλαγή συμβαίνει μέχρι περίπου 12-13 ετών, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα δόντια σοφίας, τα οποία αναπτύσσονται πολύ αργότερα. Πολύ συχνά, ένα δόντι σοφίας μεγαλώνει επώδυνο και σταδιακά αρχίζει να καταρρέει. Για να αποφευχθεί το στάδιο της καταστροφής της οδοντικής δομής, συνιστάται να αφαιρεθούν έτσι ώστε το μολυσμένο δόντι να μην ενοχλεί τη δομή των γειτονικών.
Φυσικά, η δομή του δοντιού πρέπει να διατηρηθείδια βίου. Η ανεπαρκώς ικανή στοματική φροντίδα και η έλλειψη προληπτικών μέτρων μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή ασθένεια των δοντιών και δόντια. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι πολλά προϊόντα επηρεάζουν δυσμενώς την κατάσταση και την υγεία των δοντιών, έτσι ώστε μετά από κάθε γεύμα, πρέπει να καθαρίσετε το στόμα των τροφίμων συντρίμμια. Η ιδανική επιλογή είναι ο τακτικός καθαρισμός με βούρτσα και πάστα, αλλά στο σύγχρονο ρεύμα της ζωής δεν είναι πάντοτε διαθέσιμο. Προς το παρόν υπάρχουν πολλοί τρόποι διατήρησης της καθαρότητας της κοιλότητας καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας (τσίχλα, νήμα, οδοντογλυφίδες κ.λπ.).
Η διαδικασία του βουρτσίσματος των δοντιών είναι ξεχωριστήστην οδοντιατρική, καθώς υπάρχει μια τεχνική και κανόνες για την ποιότητα της οδοντιατρικής περίθαλψης. Εάν εμφανιστούν τυχόν ανωμαλίες και ανωμαλίες, καλό είναι να ζητήσετε βοήθεια από ειδικό που θα εξετάσει και θα συνταγογραφήσει την απαραίτητη θεραπεία ή την πρόληψη ασθενειών.