Hygiëne en sanitaire voorzieningen zijn onderling verbonden maar niet identieke concepten. Hoe zijn hun principes gevormd en wat zijn ze?
Zoals we ons herinneren van schoollessen, in AncientGriekenland en Rome bestonden letterlijk een cultus van zuiverheid van het lichaam. Openbare baden en een ontwikkeld watervoorzieningssysteem droegen ertoe bij dat mensen regelmatig bezig waren met hun hygiëne. Bovendien betekent het woord sanitas in het Latijn 'gezondheid'. Voor de Romeinen waren deze concepten duidelijk nauw met elkaar verbonden.
С приходом Средневековья привычка ухаживать за zijn lichaam was verloren. Onzuiverheden stroomden zo uit het raam de straat op, zelfs de koninklijke bevolking was trots op hoe zelden ze een bad namen. Het is niet verwonderlijk dat in deze periode de dodelijkste epidemieën plaatsvonden, die vele levens eisten.
Позднее стало ясно, что чистота необходима.Wetenschappers hebben micro-organismen ontdekt die de veroorzakers zijn van veel ziekten. De basis van sanitatie begon vorm te krijgen, wat een serieuze impuls gaf aan de ontwikkeling van medicijnen en vooral chirurgie. Zowel de postoperatieve als de moeder- en kindersterfte begonnen af te nemen. Mensen kwamen opnieuw tot de conclusie dat het nodig was om hun lichaam schoon te houden, omdat dit in ieder geval een vorm van preventie was van veel ziekten. Een van de meest serieuze prestaties op dit gebied was ook de uitvinding van een modern toilet, waardoor mensen hun afstand tot contact met producten van hun eigen leven konden maximaliseren.
Het idee om het lichaam schoon te houdenHet doel om de gezondheid te behouden kwam tot uiting in de oude Griekse cultuur. Onder de andere inwoners van Olympus stond een zekere Asclepius, die verantwoordelijk was voor de geneeskunst. En hij had een dochter genaamd Hygiea, wiens naam werd vertaald als "gezond". In Rome correspondeerde Salute met haar, ook verantwoordelijk voor het behoud van lichamelijk welzijn en welvaart. Van de Griekse naam van de godin is blijkbaar de naam van de wetenschap ontstaan, tegenwoordig bekend als hygiëne.
Sanitaire regels voor huishoudens zijn vrij eenvoudig:
Er zijn afzonderlijke, meer gespecialiseerdehygiëneafdelingen die zijn gewijd aan koken, het huis schoon houden, evenwichtige voeding en slaap, enz. Maar in het algemeen komt het erop neer dat het noodzakelijk is om alle producten te wassen en sommige ervan te verwarmen, evenals het huis te ventileren en regelmatig hem op te ruimen. De basis van sanitaire voorzieningen en hygiëne is bij iedereen bekend, omdat ze van kinds af aan bij ons worden ingebracht. Maar dit gaat meer over persoonlijke verzorging, maar hoe zit het met de werkplek?
Reinheid is niet alleen belangrijk in het dagelijks leven, maar ook binnenwerk. Maar hier hebben we het niet alleen over het gebrek aan contact met gevaarlijke micro-organismen, maar ook over enkele andere belangrijke dingen. Volgens de wetten van de Russische Federatie is de werkgever verplicht om zijn werknemer behoorlijke arbeidsvoorwaarden te bieden. Dit kan verschillende dingen betekenen, maar als we het bijvoorbeeld over een kantoor hebben, dan moet de kamer de normale temperatuur en vochtigheid handhaven, moeten ventilatie en verlichting goed werken. Er mag geen geluidsoverlast zijn, anders is het noodzakelijk om passende maatregelen te nemen, bijvoorbeeld om met een beschermende koptelefoon te werken. Als het gaat om productie, moeten werknemers een overall krijgen en in sommige gevallen ook handschoenen, helmen, ademhalingstoestellen en andere persoonlijke beschermingsmiddelen.
Uiteraard is sanitatie belangrijk.Daarom wordt geëxporteerd en geïmporteerd voedsel in welk land dan ook gecontroleerd om niet te voldoen aan individuele voorschriften. In Rusland houdt Rospotrebnadzor zich hiermee bezig en is arbeidssanering een aandachtspunt voor gespecialiseerde inspecties. Dus als de normen niet worden gerespecteerd, kun je je daar aanmelden.
Het is duidelijk dat deze twee concepten nauw met elkaar verbonden zijn.Maar ze hebben nog steeds een iets andere betekenis. Als hygiëne meestal een theoretische wetenschap is, dan is sanitatie de praktische toepassing ervan. Maar in het dagelijks leven en het dagelijks leven kunnen deze concepten elkaar vaak vervangen zonder ernstig verlies van betekenis. Hoewel soms onder sanitaire voorzieningen, bedoelen ze maatregelen genomen door organisaties en de staat, en onder hygiëne - de rituelen van individuele zorg voor een persoon voor zijn lichaam en huis.
Ontwikkeling van de wetenschap van de noodzaak om te behoudenreinheid heeft de incidentie van een aantal aandoeningen aanzienlijk verminderd: dysenterie, salmonellose, worminfecties, cholera, hepatitis A, buiktyfus, acute respiratoire virale infecties, darminfecties, enz. Dit zijn allemaal de zogenaamde ziekten van vuile handen. Veel meer infecties worden via het water overgedragen. En als het in beschaafde landen nauwelijks de moeite waard is om je zorgen over te maken, is het in sommige regio's beter om levengevend vocht alleen te drinken uit flessen die in winkels zijn gekocht. Momenteel hebben volgens schattingen van de WHO ongeveer 1 miljard mensen helemaal geen toegang tot schoon water, laat staan tot drinken.
Ondanks het verhoogde tempo van het leven inmegasteden, mensen negeren persoonlijke hygiëne niet. Dit concept omvat nu een veel breder scala aan maatregelen dan voorheen. Dit is niet alleen het regelmatig wassen van lichaam en haar, maar ook tandenpoetsen en wassen, maar ook epileren, het gebruik van deodorant of anti-transpirant, tijdige manicure en pedicure. Een nette uitstraling is niet alleen een garantie voor de eigen gezondheid, maar ook een uiting van respect voor de samenleving, want bij megalopoliseringen moeten mensen veel vaker met elkaar botsen en nauwer met elkaar omgaan.
De moderne geneeskunde houdt ook bij:hier is sanitatie eigenlijk een synoniem voor steriliteit, omdat men bij het genezen van sommige ziekten andere niet op de patiënt kan overdragen. Dit is vooral belangrijk als het gaat om chirurgie, omdat het menselijk lichaam tijdens operaties extreem kwetsbaar is en verstoken is van bijna al zijn beschermende mechanismen.
Waarschijnlijk zullen de regels voor hygiëne en hygiëne dat wel zijnaangevuld in de toekomst. Er zijn immers nog steeds gevallen van contactinfectie, en gezien hun zuiverheid zouden ze dat niet moeten zijn. Aan de andere kant bekritiseren sommige artsen de overmatige wens om van de minste dreiging van interactie met vuil en stof af te komen, omdat ze van mening zijn dat een te ontwikkelde sanitaire voorziening een mogelijke reden is voor de toename van het optreden van allergieën. Dit komt doordat het immuunsysteem, zonder de natuurlijke gevaren in de vorm van microben en vuil te ontmoeten, pathologisch begint te reageren op onschadelijke factoren. Het is moeilijk te zeggen wie gelijk heeft, omdat dit slechts een theorie is.
