Russische symboliek is erg interessant en vertelt veel over de geschiedenis van het land. Gedetailleerde analyse verdient elk element.
Полотнище отличается традиционной формой een rechthoek met drie horizontale strepen van dezelfde grootte. Breedte en lengte hebben betrekking op elkaar in een verhouding van twee tot drie. De strepen bedekken de vlag van de Russische Federatie in de volgende volgorde: de bovenkant is wit, het midden is blauw en de onderkant is rood. Het doek werd officieel goedgekeurd in 1896, vóór de kroning van Nicolaas II, en daarvoor werd de maatstaf van de tijd van Peter de Grote gebruikt. Hij was ook een driekleur met zwarte, gele en witte strepen. In de Sovjettijd werd een rode vlag gebruikt, maar al in 1991 keerden de staatssymbolen van de Russische Federatie van keizerlijke tijden terug naar het land. Het werd goedgekeurd door de wet "Over wijzigingen en aanvullingen op de grondwet" en wordt tot op de dag van vandaag gebruikt. Interessant is dat de beeldverhouding in 1993 veranderde, toen deze werd gewijzigd van een verhouding van één naar twee naar twee naar drie.
De staatssymbolen van de Russische Federatie doen dat nietheeft een officiële interpretatie. Desalniettemin zijn er verschillende interpretaties van kleuren. Volgens de eerste mening staat rood voor soevereiniteit, is blauw de kleur van de Moeder van God, betuttelend Rusland, terwijl wit wordt geassocieerd met vrijheid en onafhankelijkheid. Er is nog een ander standpunt. Volgens haar worden de kleuren geassocieerd met de regio's van het land - Wit-Rusland, Klein-Rusland en Groot-Rusland. Ten slotte is er een derde mening over wat de staatssymbolen van de Russische Federatie betekenen, die nu het vaakst wordt genoemd. Er staat dat wit de belichaming is van vrede, zuiverheid en zuiverheid, blauw is geloof en trouw en rood is kracht en bloedvergieten voor het geboorteland.
De vlag is niet het enige significante symbool.Het nationale embleem is een afbeelding van een gouden dubbelkoppige adelaar. Het is geplaatst op een rode achtergrond en bovenop zijn drie historische kronen van Peter de Grote. Aan de voeten van een arend is een kracht en een scepter. Op zijn borst zit een rood schild met de afbeelding van een ruiter die een draak slaat met een speer. Het beeld van de adelaar wordt sinds de tijd van Peter gebruikt en dient als een symbool van de soevereiniteit van de Russische Federatie, en de richting van de hoofden benadrukt dat het land in Europa en in Azië ligt - het ziet er zowel west als oost uit. Een macht en een scepter verpersoonlijken de staatsmacht. The Horseman is George the Victorious, de verdediger van het land, een strijder tegen kwaad en duisternis. Het herstel van de pre-revolutionaire symboliek dient als een link naar de eeuwen van geschiedenis die bestonden vóór de opkomst van de USSR en heeft de toekomst van de staat in grote mate beïnvloed. Het moderne embleem komt overeen met het bestaande land, maar weerspiegelt ook het verleden, dat zeker waardevol is.
Ten slotte is nog een ander element het vermelden waard.Staatssymbolen van de Russische Federatie omvatten het volkslied. Lange tijd werden in het land orthodoxe gezangen gebruikt in plaats van seculiere muziek. Tijdens Peter de Grote werden patriottische liederen toegepast en daarna werd de oudste Transfiguratiemars gebruikt. Het werd gebruikt tijdens de aanval op Ismaël in 1790, nabij Borodin in 1812. Tegen het einde van de negentiende eeuw werd de opmars van een elite-regiment het populairst. Officieel in Rusland werd het Engelse lied "God Save the King" vertaald door de dichter Zhukovsky met de hulp van Pushkin. Ze werd het 'Gebed van de Russen' genoemd.
In 1833 verschenen nieuwe muziek en andere woordenZhukovsky. Deze hymne heette "God Save the Tsar" en werd gebruikt tot 1917. Interessant genoeg was het de kortste ter wereld - slechts zes regels. Na de revolutie werd de Marseillaise enige tijd gebruikt, en daarna de Internationale. In 1993 maakte een presidentieel decreet de anthemmelodie van Glinka "Patriotic Song", die nog steeds wordt gebruikt.
