Certificering van systemen voor kwaliteitsborging,noodzakelijk om te voldoen aan de ISO 9000-serie normen, in veel landen is het vrij hoog ontwikkeld. Ooit vestigde Rusland hier de aandacht op en begon het zich daarop te concentreren. Er is met name behoefte aan goederen die voor uitvoer worden vrijgegeven. Fabrikanten hebben het belang van systeemcertificering al weten te waarderen.
Er wordt aangenomen dat deze instelling draagtveel voordelen. Ten eerste dient het als een bewijs van de betrouwbaarheid van de fabrikant. Zelfs banken zullen dergelijke bedrijven veel sneller leningen verstrekken. Verzekeringsmaatschappijen, op hun beurt, zijn eerder geneigd hen te verzekeren tegen schade voor oneerlijke producten. Certificering van kwaliteitssystemen is een belangrijk argument bij het sluiten van een contract. Als een bedrijf wordt aangeklaagd wegens gebrekkige goederen, zal dit document aantonen dat de fabrikant niet in gebreke is gebleven.
Ten tweede is het een belangrijke voorwaardemogelijkheden voor deelname van bedrijven aan aanbestedingen. Bovendien zal de procedure zeker de zaken van de fabrikant op de meest positieve manier beïnvloeden. Bij de uitvoering van deze actie gericht op het behalen van een certificaat worden de zaken van het bedrijf in de regel inderdaad op orde gebracht. Zo wordt de procedure zelf eenvoudiger en minder lang.
Certificering van kwaliteitssysteemhet vermogen van de onderneming om goederen van het geclaimde monster te produceren. Daarom verwerft het de mogelijkheid om op elke markt concurrerend te worden. Dit geldt met name voor Russische bedrijven die van plan zijn hun producten in de toekomst te exporteren. Ze hebben meer mogelijkheden voor de uitvoering ervan tegen fatsoenlijke prijzen. Althans, de ervaring van veel bedrijven die in het verleden met een dergelijk probleem zijn geconfronteerd, is nu overtuigd van de noodzaak van een dergelijk document.
In 1995 keurde Gosstandart het programma goed,volgens welke de certificering van kwaliteitssystemen in Rusland onder de naam "Register of Quality Systems" zich begon te ontwikkelen. Ze keurt de vrijwillige procedure voor het uitvoeren van de procedure goed, en maakt tegelijkertijd deel uit van het staatssysteem GOST R. Dit laatste is de verplichte certificering van kwaliteitssystemen. De beslissing om een vrijwillige procedure uit te voeren werd ingegeven door het feit dat het staatsdocument van Rusland goed wordt erkend in andere landen. Daarom is het teken van overeenstemming erg vergelijkbaar met het statusaanduiding.
Het doel van de invoering van het instituut was om een nog grotere erkenning van Russische documenten in het buitenland te verkrijgen. De belangrijkste activiteiten zijn:
De activiteiten van dit orgaan worden gereguleerd door de volgende staatsnormen.
Daarnaast is een aantal documenten aangenomen datinternationale ISO-normen per omslag weergeven. Dit zijn wetten die het kwaliteitsborgingsmodel regelen voor ontwerp, ontwikkeling, installatie, onderhoud, controle en testen.
De Gosstandart heeft een technisch centrum voor het Register. Het organiseert de werking van de normvorming van het systeem, geeft uitvoering aan het overheidsbeleid inzake certificering van kwaliteit en productie en informeert belanghebbenden over de ervaringen op dit gebied.
Alle normen hebben een aantal principes waarmee de structuur van het certificeringssysteem is georganiseerd, de procedure en de controle wordt uitgevoerd. Laten we ze opsommen.
De structuur van het register omvat de volgende organen.
Gosstandart keurt de structuur van het register goed, besluitvragen over de ontwikkeling ervan, houdt rekening met de belangrijkste regels en principes van het werk, controleert de activiteiten en neemt ook deel aan de beroepscommissie.
Het technisch centrum organiseert en implementeertcontrole over het proces, neemt deel aan inspectieactiviteiten, evenals accreditatie van deskundigen, houdt het register bij, schorst of herroept certificaten, informeert en neemt contact op met buitenlandse organisaties met hetzelfde profiel. Bovendien kunnen er andere taken aan worden toegewezen.
De Certification Council is een adviesorgaan dat passende beslissingen ontwikkelt over de werkzaamheden van het Register. Het bevat specialisten van verschillende organisaties.
De Commissie wordt gevormd door het Technisch Centrum. Het bestaat uit experts en werkt alleen als dat nodig is.
Het Wetenschappelijk en Methodologisch Comité houdt zich bezig metde ontwikkeling van documenten voor deelname aan de Raad en de Commissie, de vorming van een databank en documenten, de ontwikkeling van programma's gericht op het verwerven van de nodige kennis voor deskundigen, en meer.
Lichamen waar het direct wordt uitgevoerdcertificering van productkwaliteitsmanagementsystemen, formaliseer bovendien de resultaten, inspecteer ondernemingen en ontwikkel ook interactie tussen structurele eenheden.
Speciale organisaties controleren de kwaliteit eninformeer de certificatie-instelling of het Technisch Centrum. Indien nodig passen zij de resultaten van inspecties aan, melden productieveranderingen aan de bevoegde autoriteit, enzovoort.
Drie GOST's, namelijk: 40.003-96, 40.004-96 en 40.005-96, zijn gericht op interactie tussen de certificeringsinstanties en aanvragers zelfs vóór de start van de procedure. Volgens hen wordt er een controle uitgevoerd en wordt er een beslissing genomen over de uitvoering van het document, controle en gezamenlijke acties van organisaties met het Technisch Centrum. Ze zijn in overeenstemming met internationale regels en creëren zo voorwaarden voor erkenning in andere landen en toetreden tot het internationale systeem.
Tegelijkertijd is het Russische systeem van standaardisatie encertificering is enigszins anders, aangezien het onder andere een procedure heeft voor het verkrijgen van een document tijdens de productie. Maar meestal doorlopen ondernemingen dit specifieke type eerst. Daarna gaan ze aan de slag met kwaliteit, want die laatste is complexer dan de vorige.
Dus de structuur van het certificeringssysteemHet "register" bestaat uit twee fasen. Staatsnormen en procedures voor hun accreditatie worden ontwikkeld. Dit geldt vooral voor certificatie-instellingen. Hun bekwaamheid wordt geverifieerd. Ook worden voorwaarden gecreëerd om goede specialisten van buitenaf aan te trekken. Het voordeel hiervan is dat de organisatie bekend is in het buitenland. Bovendien moet het beschikken over alle benodigde apparatuur voor de gedocumenteerde kwaliteitsbeoordelingsprocedures. Ook hier vindt certificering van productiefaciliteiten plaats. De uitgifte van het document behoort echter toe aan een andere organisatie, aangezien voor deze mogelijkheid een andere accreditatie vereist is.
Russische certificeringssystemen bestaan uit drie fasen.
In dit stadium wordt een voorlopige beoordeling gegeven,noodzakelijk voor de deskundige om het potentieel voor de procedure te identificeren. Het kijkt ook naar de haalbaarheid bij een specifieke onderneming. De aanvrager dient een aanvraag in, waarbij hij een document over het kwaliteitsbeleid, richtlijnen daarvoor en een vragenlijst met antwoorden meestuurt. Als de resultaten positief zijn, wordt een beslissing genomen over de volgende stap.
In dit stadium wordt de status gecontroleerd:
De activiteit wordt geïnspecteerd op overeenstemming van de beschikbare onderdelen met de vereisten die zijn opgenomen in de ISO 9000-serienorm of vergelijkbare Russische certificeringssystemen.
Conclusies kunnen de volgende vormen aannemen.
Het kan plaatsvinden in gepland en ongeplandmodi. In het laatste geval wordt controle toegewezen als kwaliteitsclaims worden ontvangen door de certificeringssysteeminstanties of als er significante wijzigingen worden aangebracht in het fabricageproces of het ontwerp van het product. Het kan ook worden uitgevoerd in het geval dat de structuur van de organisatie en het personeel van de onderneming verandert.
Naast het bovenstaande biedt het "Register" enandere mogelijkheden. Er kan dus niet alleen een nationaal certificeringssysteem zijn, maar ook samenwerkingsverbanden met soortgelijke organisaties in andere landen. Zo sloot VNIIS een soortgelijke overeenkomst met het wereldberoemde bedrijf Det Norske Veritas. Het doel in dit geval was vrijwillige certificering om de concurrentieachtergrond van Russische bedrijven en hun producten te verbeteren.
Zo krijgen bedrijven de kansnaar believen, om een document te ontvangen van twee instanties of van een van hen afzonderlijk. Overigens zijn niet alleen binnenlandse producenten hierin geïnteresseerd. Italianen die de Russische markt betreden, hebben ook relevante documentatie nodig.
De regels van het certificeringssysteem stellen Russische fabrikanten ook in staat om rechtstreeks aanvragen in te dienen bij bedrijven die relevante activiteiten in de wereld uitvoeren.
De gezamenlijke procedure is niet alleen gericht opafgifte van een document van het vereiste monster. Het bestaat uit de uitvoering van de taak om te zorgen voor kwaliteitsnaleving bij binnenlandse ondernemingen in overeenstemming met internationale normen.
Deze procedure kan onafhankelijk zijn ofis meegenomen bij het verkrijgen van een document voor het kwaliteitssysteem. Het beoordelingscriterium hierbij is het vermogen van producten om aan bepaalde eisen in de documenten te voldoen. De structuur van het certificatiesysteem bestaat uit de regels die zijn opgesteld door de staatsnorm. Ze bieden een methodologie voor het uitvoeren van de procedure bij elke onderneming. Het doel is hier om te voldoen aan geldige schattingen en reproduceerbare resultaten.
De objecten zijn:
De voorbereiding van het bedrijf heeft altijd invloed op zijnactiviteit is positief. In de praktijk is dus vastgesteld dat de communicatie met de consument verbetert, de productiediscipline toeneemt, verschillende stabiliteitscriteria worden ontwikkeld, de belangrijkste verbanden die de producteigenschappen beïnvloeden, worden geïdentificeerd, enzovoort.
Elk type gaat uit van zijn eigen schema. Dus als systemen van verplichte certificering worden geïmplementeerd, wordt gekozen voor schema 5. Vervolgens worden de tests uitgevoerd in speciale laboratoria. Het schema wordt ook gebruikt voor productietechnologie die gevoelig is voor externe invloeden, maar ook voor gevallen waarin de houdbaarheid erg kort is en het bedrijf zijn producten aanpast.
