Soms denken we weinig na over de betekenis van het woord.En soms is het zo nodig! En als ze je plotseling vragen om snel, in de zomer een definitie te geven: 'Een staatsburger is ...', kan niet iedereen meteen antwoord geven op deze belangrijke vraag. Laten we proberen de gerechtigheid te herstellen. Tegenwoordig is de term "burger" zeker dubbelzinnig.
Een burger is een subject met een bepaald karakterjuridische relatie met een bepaalde staat. Dit stelt hem in staat te bestaan op het juridische gebied van een bepaald land, te genieten van wettelijke privileges en te voldoen aan wettelijk vastgelegde verplichtingen. Binnen het door de wetgeving van de staat bepaalde kader moet een bekwaam persoon aan bepaalde eisen voldoen, maar hij heeft ook vrijheden. Het blijkt dus dat er tussen burgers en de staat wederzijdse eisen en garanties zijn voor de uitvoering ervan. Overweeg het juridische veld van deze relatie. Het is duidelijk dat de burgers van een bepaald land juridisch verschillen van buitenlandse burgers en mensen zonder staatsburgerschap die zich op het land van deze staat bevinden. Simpel gezegd, hun rechten en verantwoordelijkheden zijn anders.
Juridisch gezien is de definitie van "burger" ...»Wordt gebruikt om mensen te onderscheiden die in juridische betrekkingen staan met de staat, en hen te onderscheiden van personen die zich gewoon op het grondgebied van dit land bevinden. Bedenk dat er om het even welke persoon binnen een bepaalde staat aan te wijzen, ongeacht zijn staatsburgerschap, de term "individu" bestaat. Het voordeel van burgers ten opzichte van individuen is wettelijk vastgelegd.
In een politieke context is een burger een persoondie plichtsgevoel heeft, verantwoordelijkheid voor de mensen, hun vaderland. Uiteraard probeert hij belangeloos deel te nemen aan openbare en staatszaken, zonder het wettelijk vastgelegde rechtsgebied te verlaten. Een synoniem voor dit woord is een patriot, een man die oprecht voor de belangen van het land, de mensen en de gemeenschap zorgt, klaar voor opoffering voor het vaderland.
In deze context wordt het woord gebruiktaanduidingen van mensen die worden gerespecteerd door de samenleving en de staat. Er is een ereburger van een bepaalde plaats: stad, district, land. Een persoon die niet wettelijk staatsburger is, kan deze titel ook voor speciale diensten aan hem worden toegekend.
De basis van democratie en staatsrecht wasontspannen in het oude Griekenland door inwoners van grote nederzettingen. Mensen die in steden wonen (beleefdheden) hadden het recht om het staatsbeleid te beïnvloeden. In het oude Rome is een vrije burger een inwoner van Rome, dan andere steden van Italië. Citizen (Engeland), citoyen (Frankrijk) - al deze woorden komen uit "stad" in een of andere taal van Europa. De oorsprong van het woord "burger" in Rusland komt van het Oudslavisch "achter het hek, in de stad". Anders dan de "stadsbewoners", werd het gebruikt om een bewoner aan te duiden met bepaalde rechten. In het tsaristische rijk, om een persoon te identificeren die in een stad woont, in tegenstelling tot een boer die in een dorp woont. In het pre-revolutionaire Rusland krijgt het woord gelijkheid aannemen een antimonarchistische betekenis en contrasteert het met de term 'subject', wat wetteloosheid betekent. Het wordt een algemeen aanvaarde oproep van 'burger' in plaats van 'meneer' of 'heer'. In de USSR klinkt dit woord in een officiële toespraak, samen met het woord "kameraad", maar het krijgt de betekenis van een zekere vervreemding van degenen die communiceren. De officiële 'burger' benadrukt een zekere afstand, terwijl de 'kameraad' de principes van gelijkheid benadrukt.
Dus de polysemie van dit woord suggereertde constante verbinding van een persoon met zijn land. De staat geeft burgers - wat ze ook mogen zijn - gelijke rechten. Ze verbindt zich ertoe ze te beschermen. Elke persoon die op het grondgebied van de staat is geboren, verwerft automatisch alle rechten van een burger - mogelijk. Dat wil zeggen, hij kan ze gebruiken, of misschien niet. De handelingsbekwaamheid eindigt bij het overlijden van een persoon en wordt zonder uitzondering voor alle burgers gelijk erkend. Het houdt rechten in:
Door zulke voorrechten te geven,de staat eist ook iets terug. De plichten van een burger zijn zowel een plicht om het thuisland te beschermen als een plicht om de wetten na te leven die wettelijk in het land zijn vastgesteld.
Volgens de huidige wetten is een burger van de Russische Federatie binnenallereerst een persoon geboren in het land. Capabele personen die de leeftijd van achttien jaar hebben bereikt, krijgen ook het staatsburgerschap. Een persoon die een verblijfsvergunning voor ten minste vijf jaar heeft en die het grondgebied van de Russische Federatie niet langer dan negentig dagen heeft verlaten, krijgt ook het staatsburgerschap. Op dit moment zijn de regels voor het verkrijgen ervan vereenvoudigd voor vluchtelingen, studenten, buitenlanders die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van het land, en ook als een van de ouders de Russische nationaliteit heeft. Het wordt vereenvoudigd, zelfs als uw echtgenoot al de Russische nationaliteit heeft. En ook voor inwoners van de voormalige veteranen van de USSR en de Tweede Wereldoorlog.
