Astmatische status is pathologischeen astma-aandoening die een reële bedreiging voor het leven vormt. Het is een dramatische astma-aanval die niet stopt met de gebruikelijke reeks geneesmiddelen (geïnhaleerde bronchusverwijders) en die symptomen van ademhalingsfalen veroorzaakt. Astmatische status vereist onmiddellijke medische aandacht. Het is belangrijk om de potentiële dreiging van astmatische status te begrijpen en te realiseren, om de preventie ervan in een vroeg stadium uit te voeren.
Kenmerkend voor astmatische status zijnsymptomen, zoals het niet kunnen onderhandelen over een voorstel tot het einde, kortademigheid, die zelfs in rust niet overgaat. Er kan een gevoel van compressie van de borst zijn, het verschijnen van blauwe cirkels rond de lippen. Er kan ook een gevoel van verwarring, angst en concentratievermogen optreden. Om de ademhaling te vergemakkelijken, belast de patiënt de spieren van de nek en buik sterk. Een persoon begint te zitten of op te staan, buigt om een comfortabele houding te vinden om te ademen. Dit alles is kenmerkend voor de eerste manifestaties van ademhalingsfalen.
Astmatische status kan, in tegenstelling tot astma, dat welniet gepaard gaan met piepende ademhaling en hoesten. Deze aandoening veroorzaakt aanzienlijke schade aan de luchtwegen, waarbij een gebrek aan lucht (zowel ingeademd als uitgeademd) niet leidt tot hoesten of piepende ademhaling.
Vóór het begin van de astmatische status vaakwaarschuwingssignalen optreden. Hoewel het soms heel snel gebeurt en zich dan ontwikkelt tot verstikking. Volgens sommige moderne studies beschermen dergelijke patiënten zichzelf niet goed tegen blootstelling aan allergenen thuis of op het werk. Ze gebruiken zelden een pneumotachometer en nemen geïnhaleerde glucocorticoïden in. Geïnhaleerde steroïden zijn moderne ontstekingsremmende geneesmiddelen die zeer effectief zijn bij het verminderen van ontstekingsreacties in de luchtwegen.
De redenen voor de ontwikkeling van de astmatische status zijn nog onbekend.
Voor de diagnose van astmatische statusde arts moet een algemeen onderzoek uitvoeren, waarbij wordt bepaald hoe de hulpspieren voor ademhaling worden gebruikt. De arts moet ook de pols, de ademhalingsfrequentie, de piepende ademhaling bij inademing en uitademing controleren. Daarnaast kunt u aanvullende functionele tests gebruiken om de werking van het ademhalingssysteem te beoordelen: een test voor bloedoxygenatie met zuurstof, maximale uitademingsstroom. Vervolgens worden onderzoeken van andere organen uitgevoerd: de mondholte, keel, bovenste luchtwegen, borst.
Helaas is het gebruikelijke gebruik van inhalatoren dat nietde astmatische status reageert. Behandeling is meestal noodzakelijk bij regelmatig gebruik van aerosolen en parenterale toediening van geneesmiddelen zoals prednison en adrenaline. Parenterale toediening van terbutaline, magnesiumsulfaat (om de spieren van de luchtwegen te ontspannen) en leukotrieenremmers (ontstekingsremmende geneesmiddelen) wordt ook gebruikt.
Behandeling voor astmatische status die dat niet doetreageert op de medicatie die wordt gebruikt voor astma, dient in een ziekenhuis te worden uitgevoerd, aangezien mechanische ventilatie nodig kan zijn. Nadat de acute aanval is verdwenen, wordt de longfunctie hersteld. De noodzaak om op de intensive care-afdeling te blijven, verdwijnt echter niet.
Om dringend nodig te hebbenziekenhuisopname heeft niet plaatsgevonden, het is noodzakelijk om onmiddellijk met de behandeling te beginnen, zodra de eerste kleine tekenen van de ziekte verschenen. Als u astma heeft, moet u regelmatig door een arts worden onderzocht: hij zal de longprestaties controleren en de nodige medicijnen voorschrijven.
