Iedereen weet dat ouderen niet langer zijnjong die begint te verouderen. Dan treden er onomkeerbare veranderingen op in het menselijk lichaam. Grijs haar, rimpels en kortademigheid duiden echter niet altijd op het begin van ouderdom. Maar hoe bepaal je de leeftijd waarop iemand als ouderen kan worden geclassificeerd?
Er werd ooit gedacht dat ouderdom iswanneer een persoon de 20 overschrijdt. We herinneren ons nog veel levendige historische voorbeelden toen jonge mensen in het huwelijk traden en amper de leeftijd van 12-13 jaar bereikten. Naar de maatstaven van de middeleeuwen werd een vrouw op 20-jarige leeftijd als een oude vrouw beschouwd. Vandaag zijn echter niet de middeleeuwen. Er is veel veranderd.
Later veranderde dit aantal verschillende keren en werden twintigjarige mensen als jong beschouwd. Het is dit tijdperk dat het begin symboliseert van een onafhankelijk leven, wat welvaart betekent, jeugd.
In de moderne samenleving is alles op de een of andere manier weerverandert. En vandaag de dag behoren de meeste jongeren zonder aarzelen tot de ouderen die de dertigjarige mijlpaal amper hebben overschreden. Een bewijs hiervan is dat werkgevers nogal op hun hoede zijn voor werkzoekenden ouder dan 35 jaar. Wat kunnen we zeggen over degenen die boven de 40 zijn gestapt?
Maar het lijkt erop dat op deze leeftijd een persoonverwerft een zeker zelfvertrouwen, levenservaring, inclusief professional. Op deze leeftijd heeft hij een stevige levenshouding, duidelijke doelen. Dit is de leeftijd waarop een persoon zijn kracht echt kan evalueren en verantwoordelijk is voor zijn eigen acties. En plotseling, zoals het vonnis klinkt: 'Ouderen'. Vanaf welke leeftijd een persoon als ouderen kan worden beschouwd, zullen we proberen erachter te komen.
Vertegenwoordigers van de Russian Academy of MedicalWetenschappen zeggen dat er recentelijk merkbare veranderingen zijn geweest in het bepalen van de biologische leeftijd van een persoon. Om dergelijke en vele andere veranderingen die bij een persoon optreden te bestuderen, is er de Wereldgezondheidsorganisatie - WHO. Zo zegt de WHO-classificatie van de menselijke leeftijd het volgende:
Iedereen die het geluk heeft om over deze bar te stappen,worden beschouwd als honderdjarigen. Helaas overleven er maar weinigen tot 90, en nog meer tot 100. De reden hiervoor zijn de verschillende ziekten waaraan een persoon wordt blootgesteld, de omgevingssituatie en de levensomstandigheden.
Wat gebeurt er dan? Welke ouderdom volgens de WHO-classificatie significant jonger?
Volgens opiniepeilingen jaarlijksgehouden in verschillende landen, zullen mensen zelf niet ouder worden. En ze zijn klaar om zichzelf als ouderen te classificeren als ze de leeftijd van 60-65 jaar bereiken. Blijkbaar komen de rekeningen voor het verhogen van de pensioenleeftijd hier vandaan.
Ouderen hebben echter meer tijd nodig.om aan uw gezondheid te wijden. Daarnaast zorgen een afname van aandacht en de snelheid van waarneming van informatie ervoor dat mensen na 60 jaar niet altijd snel kunnen wennen aan veranderende situaties. Dit is bijzonder relevant in de context van wetenschappelijke en technologische vooruitgang. Het is soms moeilijk voor mensen die een bepaalde leeftijd hebben bereikt om innovatieve technologieën onder de knie te krijgen. Maar weinig mensen denken dat dit voor veel mensen een ernstig psychologisch trauma is. Ze beginnen plotseling hun waardeloosheid, nutteloosheid te voelen. Dit verergert een reeds verergerde situatie van herbeoordeling van de leeftijd.
WHO-leeftijdsclassificatie is dat nieteen absoluut criterium om een persoon in een bepaalde leeftijdscategorie in te delen. Het is tenslotte niet alleen het aantal jaren dat de toestand van een persoon kenmerkt. Het is passend om het beroemde spreekwoord te herinneren dat zegt dat een persoon zo oud is als hij zich voelt. Waarschijnlijk kenmerkt deze uitdrukking meer de leeftijd van een persoon dan de leeftijdsclassificatie van de WHO. Dit hangt niet alleen samen met de psycho-emotionele toestand van een persoon en met de mate van achteruitgang van het lichaam.
Helaas overwinnen en uitputtende ziektenmensen vragen geen leeftijd. Zowel ouderen als kinderen worden evenzeer getroffen. Het hangt af van vele factoren, waaronder de toestand van het lichaam, immuniteit, leefomstandigheden. En natuurlijk hoe de persoon zich verhoudt tot zijn gezondheid. Zodra de ziekten niet volledig waren genezen, het gebrek aan normale rust, slechte voeding - dit alles en nog veel meer verslijten het lichaam.
Ouderdom moppert voor velen, slechtgeheugen, een heleboel chronische ziekten. Alle bovengenoemde nadelen kunnen echter een relatief jonge persoon kenmerken. Tegenwoordig is dit verre van een criterium om een persoon in een bepaalde leeftijdscategorie te classificeren.
Iedereen kent het concept van crisis.middelbare leeftijd. En wie kan de vraag beantwoorden op welke leeftijd hij vaak voorkomt? Laten we, voordat we deze leeftijd bepalen, eerst het concept zelf behandelen.
Met crisis bedoelen we een moment waaropeen persoon begint waarden, overtuigingen te heroverwegen, beoordeelt zijn leven en zijn acties. Waarschijnlijk begint zo'n periode in het leven precies wanneer de persoon de jaren, ervaringen, fouten en teleurstellingen heeft geleefd. Daarom gaat deze levensperiode vaak gepaard met emotionele instabiliteit, zelfs diepe en langdurige depressie.
Het begin van een dergelijke crisis is onvermijdelijk, als laatsteHet kan enkele maanden tot meerdere jaren duren. En de duur hangt niet alleen af van de individuele kenmerken van de persoon en van zijn leven, maar ook van het beroep, de situatie in het gezin en andere factoren. Velen komen als overwinnaars uit deze levensbotsing. En dan maakt de gemiddelde leeftijd geen plaats voor veroudering. Maar het komt ook voor dat mensen die nog geen 50 jaar zijn, uit deze strijd komen.
Zoals we hierboven bespraken, ouderdom doorDe classificatie van de WHO ligt tussen 60 en 75 jaar. Volgens de resultaten van sociologische studies zijn vertegenwoordigers van deze leeftijdscategorie jong van ziel en zullen ze zichzelf helemaal niet opnemen als ouderen. Trouwens, volgens dezelfde studies die een tiental jaar geleden werden uitgevoerd, omvatten ouderen alle ouderen ouder dan 50 jaar. Uit de huidige leeftijdsclassificatie van de WHO blijkt dat dit mensen van middelbare leeftijd zijn. En het is heel goed mogelijk dat deze categorie alleen maar jonger wordt.
Weinigen in hun jeugd denken erover naleeftijd wordt als oud beschouwd. En pas in de loop van de jaren, bij het overschrijden van de ene lijn na de andere, begrijpen mensen dat 'op elke leeftijd' het leven net begint '. Pas nadat ze een enorme levenservaring hebben opgedaan, beginnen mensen na te denken over hoe ze de jeugd kunnen verlengen. Soms verandert het met de jaren in een echt gevecht.
Ouderdom volgens de WHO wordt gekenmerkt door het feit datmensen is er een afname van vitale activiteit. Wat betekent dit? Ouderen worden inactief, krijgen veel chronische ziekten, hun aandacht neemt af, hun geheugen verslechtert.
Echter, ouderen volgens de WHO-classificatie, ditniet alleen leeftijdsgrenzen. Onderzoekers zijn al lang tot de conclusie gekomen dat het verouderingsproces plaatsvindt in twee richtingen: fysiologisch en psychologisch.
Wat betreft fysiologische verouderingmeest begrijpelijk en merkbaar voor anderen. Omdat het menselijk lichaam bepaalde onomkeerbare veranderingen ondergaat, die zowel voor hemzelf als voor anderen waarneembaar zijn. Alles verandert in het lichaam. De huid wordt droog en slap, wat leidt tot rimpels. De botten worden broos en hierdoor neemt de kans op fracturen toe. Haarbleekt, breekt en valt vaak uit. Natuurlijk, voor mensen die hun jeugd proberen te behouden, zijn veel van deze problemen oplosbaar. Er zijn verschillende cosmetische preparaten en procedures die bij correct en regelmatig gebruik zichtbare veranderingen kunnen maskeren. Maar deze veranderingen zullen vroeg of laat merkbaar worden.
Psychologische veroudering is misschien niet zomerkbaar voor anderen, maar dit is niet altijd het geval. Bij oudere mensen verandert het karakter vaak enorm. Ze worden onoplettend, prikkelbaar, worden snel moe. En dit gebeurt vaak juist omdat ze een manifestatie van fysiologische veroudering waarnemen. Ze zijn niet in staat om onomkeerbare processen in het lichaam te beïnvloeden en hierdoor ervaren ze vaak een diep emotioneel drama.
Vanwege het feit dat het lichaam van elke persoon heefthun kenmerken, soortgelijke veranderingen treden bij iedereen op verschillende manieren op. En fysiologische en psychologische veroudering vindt niet altijd gelijktijdig plaats. Optimistische mensen, optimisten zijn in staat hun leeftijd te accepteren en een actieve levensstijl aan te houden, waardoor ze fysiologische veroudering vertragen. Daarom is het soms moeilijk om de vraag te beantwoorden welke leeftijd als ouder wordt beschouwd. Het aantal geleefde jaren is immers niet altijd een indicator van de toestand van de innerlijke wereld van de persoon.
Vaak mensen die hun gezondheid bewakenze voelen de eerste veranderingen in hun lichaam en proberen zich eraan aan te passen, hun negatieve manifestatie te verminderen. Als u regelmatig bezig bent met uw gezondheid, is het mogelijk om de benadering van ouderdom te pushen. Daarom kunnen die mensen die volgens de WHO-classificatie in de categorie "ouderdom" vallen, zich lang niet altijd zo voelen. Of, integendeel, degenen die de 65-jarige mijlpaal hebben overwonnen, beschouwen zichzelf als oude oude mensen.
Daarom zal het nuttig zijn om ons nogmaals te herinneren wat de populaire wijsheid zegt: 'Een persoon is zo oud als hij zich voelt'.
