Een van de meest voorkomende problemen waarmeegeconfronteerd met dierenliefhebbers, is vlo dermatitis. Bij katten zijn de oorzaken van deze aandoening meestal triviale infectie met bloedzuigende parasieten. Het feit is dat wanneer een vlo bijt, het speeksel vrijgeeft. Bovendien bevat het stoffen die een allergische reactie bij een huisdier kunnen veroorzaken.
De eerste tekenen van dermatitis verschijnen bij dierenmeestal een tot twee weken na een beet. Bovendien zijn de vlooien zelf op het lichaam van het huisdier (met name als de eigenaren er goed voor zorgen) tegen die tijd mogelijk niet meer aanwezig. Het gebeurt dat voor een kat met een gevoelige huid, zelfs een of twee beten van parasieten die van een ander dier zijn gesprongen, of bijvoorbeeld van de straatschoenen van de eigenaren, voldoende zijn. Natuurlijk moet u bij de eerste tekenen van een huisdierallergie beginnen met de behandeling.
Deze ziekte kan worden gediagnosticeerd door de volgende symptomen:
Кожа у кошки, страдающей блошиным дерматитом, meestal heet. Tegelijkertijd voelt het dier constant jeuk en branderigheid. In het bijzonder zijn sterke kammen te zien in het gebied van de staartbasis, op de buik en achter de oren. Een ander symptoom van dermatitis kan periodieke spiertrekkingen op de rug zijn, vergezeld van miauw. Externe tekenen van deze ziekte zijn uitgesproken. Vlooiendermatitis bij katten kan echter gemakkelijk worden verward met andere soorten allergische reacties. En kies daarom de verkeerde behandeling. Daarom zijn in veterinaire klinieken, onder andere bij het diagnosticeren van een dergelijke verscheidenheid aan dermatitis, intradermale onderzoeken verplicht.
Door de aard van de cursus gebeurt deze ziektechronisch, acuut of subacuut. De laatste twee vormen worden niet als bijzonder gevaarlijk beschouwd. Bij een onjuiste behandeling kan acute kattendermatitis echter gemakkelijk chronisch worden. In dit geval verdwijnen alle symptomen van de ziekte bij het huisdier vanzelf. Maar tegelijkertijd zullen ze zich in de toekomst constant manifesteren in de periode van terugval. Het genezen van chronische dermatitis is veel moeilijker dan acuut. Daarom is het raadzaam om bij de eerste tekenen van ziekte de kat aan de dierenarts te laten zien.
Meestal treft deze ziekte katten inleeftijden van 10 maanden tot 3 jaar. In het bijzonder zijn haarloze en kortharige dieren er vatbaar voor. Vlooiendermatitis is een van de seizoensgebonden ziekten. Meestal lijden katten aan deze vorm van allergie tijdens de warmere maanden. Dat wil zeggen, wanneer het risico om door een vlo te worden gebeten het grootst is. Daarom is het in de lente, zomer en herfst dat de conditie van de huid en vacht van het huisdier bijzonder zorgvuldig moet worden gecontroleerd.
Voordat u begint met de behandeling van vlooiendermatitis inkatten, zorg ervoor dat er geen parasieten meer op hun huid zitten. Als ze worden gevonden, is de eerste stap het nemen van maatregelen om ze te verdrijven. Om dit te doen, kunt u elk geschikt middel gebruiken: halsbanden, shampoos, sprays, druppels, enz. Het is noodzakelijk om vlooien niet alleen met bont te behandelen, maar ook met dierenspeelgoed. Als de kat zijn eigen kattenbakvulling heeft, moet deze worden vervangen door een nieuwe. Als er andere huisdieren in huis zijn, moet u ze natuurlijk ook behandelen. Anders is de behandeling van parasieten niet effectief. Om herbesmetting met vlooien te voorkomen, is het ook raadzaam om de beweging van het dier door het huis te beperken tot één kamer. In dit geval moeten tapijten en gestoffeerde meubels in een kamer die is gekozen voor tijdelijke isolatie van een huisdier, worden besproeid met een antiparasitaire spray.
De aanwezigheid van parasieten op de huid van een dier kan worden bepaald door de volgende symptomen:
Om de aanwezigheid van vlooien nauwkeurig te diagnosticeren, kan de kat met zijn rug op een witte handdoek worden gewreven. Als er roodbruine deeltjes op blijven zitten, zal het dier zeker parasieten hebben.
Tegelijkertijd uw huisdier van vlooien bevrijdenje moet proberen om zijn branderig gevoel en jeuk te verlichten. De meest voorkomende behandeling voor allergische vlooiendermatitis bij katten is met glucocorticosteroïden. De medicijnen in deze groep verlichten ontstekingen en verminderen jeuk. Meestal worden deze middelen via injectie aan dieren toegediend. Maar het is ook toegestaan om ze in de vorm van tabletten te voeren. De kat moet de pillen binnen 2-3 weken innemen. De dosis moet geleidelijk worden verlaagd.
Glucocorticosteroïden zijn de beste remedieshelpen bij ziekten zoals vlooiendermatitis bij katten. Behandeling na het einde van de kuur met medicatie moet worden voortgezet met het gebruik van speciale medicijnen die het verkregen effect ondersteunen. Het is mogelijk om jeuk bij een dier te verlichten, niet alleen met behulp van pillen en injecties, maar ook door verschillende soorten shampoos en andere externe middelen. Soms worden antihistaminica ook gebruikt om dermatitis te behandelen. De dierenarts moet natuurlijk de specifieke remedies voorschrijven die het meest geschikt zijn voor de kat.
Eigenlijk dermatitis zelf bij een kat, zoals algenoemd om vlooienspeeksel te veroorzaken. Naast allergenen kan het echter allerlei ziekteverwekkende micro-organismen bevatten. Daarom gaat vlooiendermatitis vaak gepaard met andere ziekten die niet minder gevaarlijk zijn voor de gezondheid en soms voor het leven van een huisdier. Deze omvatten voornamelijk:
Laten we er meer in detail over praten.Atopische dermatitis heeft dezelfde symptomen als vlooiendermatitis. Dit is voornamelijk jeuk, krabben en roodheid. In tegenstelling tot vlooiendermatitis kan atopische dermatitis bij katten echter niet worden genezen. Met de juiste aanpak kan het alleen min of meer succesvol worden bestuurd. Het zal een leven lang duren om een kat periodiek te behandelen als een dergelijke ziekte optreedt. Een dierenarts moet in dit geval ook geschikte medicijnen voorschrijven.
Tegelijkertijd kan een bacteriële huidinfectie metdermatitis kan zich manifesteren doordat het dier bij het kammen van de wonden er verschillende pathogene micro-organismen in introduceert. Meestal stafylokokken of spirocheten. Symptomen van een bacteriële infectie kunnen koorts, braken, slaperigheid en verminderde eetlust bij het dier zijn. Het is absoluut noodzakelijk om dergelijke ziekten te behandelen. Anders kan de kat ernstige complicaties krijgen.
Helaas medicijnen die de ontwikkeling verhinderenAllergieën bij katten voor vlooienspeeksel zijn nog niet uitgevonden door dierenartsen. Daarom moet, om het dier tegen de ontwikkeling van dermatitis te beschermen, allereerst de mogelijkheid van infectie met parasieten worden uitgesloten. Het wordt afgeraden om een allergische kat buiten te laten lopen. Meestal nemen huisdieren vlooien op precies wanneer ze in contact komen met hun dakloze stamgenoten. Als de eigenaren er toch de voorkeur aan geven hun huisdier af en toe uit te laten, neem het dan mee naar buiten in hun armen. Feit is dat vlooien heel vaak huisdieren in de ingang aanvallen. Ze dringen hier binnen vanuit kelders, waar zwerfkatten het liefst de nacht doorbrengen.
Natuurlijk moet je tijdens de wandeling zelf kijkenzodat het dier niet communiceert met straatbroeders. Loop bovendien niet met uw kat op natte plaatsen. In dergelijke gebieden kunnen vlooien zonder drager enkele weken tot een jaar leven. Om de mogelijkheid van het ontwikkelen van een ziekte zoals vlooiendermatitis uit te sluiten, moet de vacht van een kat ook periodiek (ongeveer eenmaal per maand) met speciale middelen worden behandeld. Dit kan bijvoorbeeld Advantage of Front Line Plus zijn. Tegenwoordig kunt u zowel in gewone dierenwinkels als via internet hoogwaardige vlooienmiddelen kopen. Let bij het kiezen van een specifiek product zeker op de vervaldatum.
Dus, zoals je kunt zien, de vlodermatitis bij katten is een nogal gevaarlijke en onaangename ziekte. Het is absoluut noodzakelijk om het te behandelen met het gebruik van antiparasitaire en jeukmedicijnen. En alleen onder begeleiding van een dierenarts. Anders kan de kat een chronische vorm van de ziekte krijgen of kunnen er allerlei ernstige complicaties optreden als gevolg van een bacteriële infectie.
