De organisatiekosten vertegenwoordigen een dalingeconomische voordelen uit de verkoop van activa. Dit laatste kan geld of ander eigendom zijn. De kosten van de organisatie zijn ook het optreden van verplichtingen, wat leidt tot een vermindering van het kapitaal van de onderneming (behalve een vermindering van de bijdragen door de beslissing van de oprichters).
Afhankelijk van de uitvoering(productie) volumes maken onderscheid tussen variabele en vaste kosten. De eerste verandert in verhouding tot het aantal geproduceerde producten, geleverde diensten en uitgevoerde werkzaamheden. Vaste kosten bestaan ongeacht de productievolumes. Deze categorie omvat enkele belastingen, zekerheidsbetalingen, afschrijvingen, huurbetalingen, salarissen van leidinggevenden, enzovoort. De kosten kunnen overhead of indirect zijn. Deze classificatie wordt uitgevoerd op basis van de kostenverhouding met het technologische proces. De kosten kunnen enkelvoudig of complex zijn, afhankelijk van het aggregatieniveau. Er zijn ook directe en indirecte productiekosten.
In kunst. 271-273 hoofdstuk. 25 voor entiteiten die inkomstenbelasting betalen, zijn er twee opties om inkomsten en kosten te bepalen:
Volgens art. 318, p.1 van de Belastingcode, zijn betalers die de opbouwmethode gebruiken verplicht om de kosten te verdelen in indirecte en directe. Dit komt door de verschillende voorwaarden voor hun erkenning in de belastingaangifte. Laten we eens nader bekijken wat indirecte kosten zijn en waarop ze betrekking hebben.
Directe kosten verwijzen naar de kosten van de stroombelasting (rapportage) periode aangezien de goederen / het werk / de diensten worden verkocht. Ze zijn inbegrepen in de prijs van producten onder art. 319 NK. Indirecte kosten worden op een andere manier bepaald. Wat baart hen? Ze vertegenwoordigen een reeks kosten die verband houden met het technologische proces, die economisch niet haalbaar zijn of niet rechtstreeks kunnen worden toegeschreven aan bepaalde soorten producten. De indirecte kosten worden volledig verdeeld in hetzelfde belastingtijdvak waarin ze zich hebben voorgedaan. Dit betekent dat zelfs als er geen verkoop heeft plaatsgevonden, deze kosten de belastbare winst voor een bepaalde periode verlagen.
Deze kosten zijn onderverdeeld in twee hoofdcategorieën:
Elk van deze categorieën heeft op zijn beurt een classificatie.
Ze vertegenwoordigen indirecte kosten. Wat baart hen? Deze categorie omvat de kosten van:
Deze indirecte kosten hebben betrekking op procesbeheersing. Deze omvatten kosten in verband met:
Deze categorie omvat:
Een specifiek kenmerk van algemene bedrijfskostenhet valt op dat ze in het kader van een grootschalige basis ongewijzigd blijven. Ze kunnen worden gecorrigeerd door beslissingen te sturen. U kunt de mate van dekking wijzigen door het verkoopvolume.
In managementanalyse moet het worden begrepen alseen specifiek interval van verkoop / productievolume, waarbinnen de kosten een duidelijk gedefinieerd gedrag vertonen. Zo beschikt het bedrijf over een machinepark van 10 units. Jaarlijks worden 1 miljoen producten geproduceerd. De afschrijving voor vaste activa bedraagt 500 duizend roebel. De directie besloot het productievolume te verdubbelen. Hiervoor werden nog eens 10 machines in gebruik genomen. De schaalbasis tot nu toe was 0-1 miljoen items. Na het vergroten van het machinepark werd het 1-2 miljoen.
Deze indeling wordt uitgevoerd naar het doel van de kosten. Overheadkosten zijn uitgaven die verband houden met bedrijfsbeheer. Allerlei soorten middelen worden de belangrijkste kosten genoemd. Dit zijn met name:
Deze kosten zijn verbonden aan de productie vanproducten. Deze kosten in elke onderneming vormen een aanzienlijk deel van de kosten. Overheadkosten ontstaan bij de implementatie van managementfuncties. Door hun doel, rol en aard verschillen ze aanzienlijk van productietaken. Dergelijke kosten hebben meestal betrekking op de organisatie van de onderneming. Ze worden opgenomen in boekhoudkundige transacties volgens de methode van kostenoverdracht.
Bepaling welke kosten indirect en welke direct zijn, wordt uitgevoerd afhankelijk van de specifieke kenmerken van de onderneming. Het bedrijf kan in het bijzonder:
Voor commerciële ondernemingen, de distributie van indirectuitgaven en directe kosten worden uitgevoerd ongeacht de methode voor het bepalen van de inkomstenbelasting. Zoals hierboven vermeld, kan dit een transactiebasis zijn of een optie voor afwikkeling in contanten. Directe kosten zijn onder meer:
Directe kosten worden gaandeweg in de berekening meegenomenproduct verkoop. Alle andere kosten, met uitzondering van niet-operationele kosten, worden geclassificeerd als indirect. Deze kosten verlagen de verkoopopbrengst voor de huidige maand. Directe kosten worden afgeschreven wanneer gekochte artikelen worden verkocht in de kostprijs waarvan ze zijn inbegrepen. Bij de berekening van de inkomstenbelasting wordt rekening gehouden met indirecte kosten.
Voor productiebedrijven is de lijst met directe kosten vastgelegd in art. 318, item 1 van het belastingwetboek. Deze categorie omvat de kosten van:
Alle andere kosten, behalve niet-operationele kosten, zijn indirect.
Voor dergelijke bedrijven is de opsplitsing in directe enindirecte kosten kunnen op dezelfde manier worden uitgevoerd als voor productie. Er is echter een significant verschil in de regels voor het erkennen van kosten door de een of de ander. Een dienst moet worden opgevat als een activiteit waarvan het resultaat geen materiële uitdrukking heeft. Het wordt gerealiseerd en verbruikt tijdens de implementatie. In dit verband zijn dienstverlenende bedrijven niet verplicht om directe kosten toe te rekenen aan de kosten van de huidige periode en de prijs van diensten die aan het einde van de periode niet door klanten werden geaccepteerd. Dit staat in de brief van het ministerie van Financiën van 15 juni 2011. Alle kosten (zowel indirect als direct) die dergelijke ondernemingen in de huidige periode kunnen erkennen. Deze procedure moet worden geconsolideerd in het financiële beleid van de onderneming.
Als er over de verslagperiode geen inkomsten zijn ontvangen,dan kan de entiteit alleen indirecte kosten erkennen. Directe kosten die zijn opgenomen in de saldi van onverkochte producten kunnen niet worden gebruikt bij winstberekeningen. Als het bedrijf niets heeft verkocht, heeft het dienovereenkomstig geen directe kosten. Wat betreft de indirecte kosten, deze zijn niet gekoppeld aan de ontvangen inkomsten en kunnen niet worden verantwoord in de huidige periode. Tegelijkertijd, als een specifieke kost geen directe inkomsten genereert, betekent dit niet dat het onredelijk is. Het is voldoende dat het nodig is voor de uitvoering van activiteiten, waarvan het resultaat de resulterende winst zal zijn. Met indirecte kosten kan dus rekening worden gehouden bij het verlagen van de belastinggrondslag, zelfs als de inkomsten nog niet zijn ontvangen. Dit verwijst naar het inkomen in de huidige periode.
Methoden voor het bepalen van kosten in belastingde documentatie wordt beschreven in het desbetreffende register. De gebruiker moet zelfstandig een lijst met directe kosten aangeven. Alles wat niet in dit register staat, wordt door het programma geïnterpreteerd als indirecte kosten. De onderneming keurt directe kosten goed in haar financiële beleid. Daarom is het raadzaam om de lijst te registreren via het betreffende tabblad. Ga hiervoor naar "Inkomstenbelasting". Vervolgens klikt u op "Specificeer een lijst (lijst) met directe kosten". Als het informatieregister geen vermeldingen bevat, zal het programma aanbieden om deze automatisch in te voeren. Elk item erin wordt gepresenteerd als voorwaarde voor directe kostenverantwoording. De feitelijke kostenverdeling in de belastingaangifte wordt aan het einde van de maand uitgevoerd door middel van een wettelijk document waarmee de boekhoudkundige rekeningen worden afgesloten (26, 25, 23, 20).
Bedenk hoe het document dat de boekhoudkundige rekeningen afsluit, zal "redeneren" om de kosten in indirecte of directe kosten te verdelen. Vereenvoudigd kunnen de volgende fasen worden onderscheiden:
Als de vermelding in de financiële overzichten isvoldoen aan bovenstaande voorwaarden, dan wordt het bedrag toegerekend aan directe kosten. Als er in de boekhouding een uitgave wordt aangetroffen waarvoor geen geschikt sjabloon in het register bestaat, wordt deze in NU als indirect erkend. Het programma zal de corresponderende subaccount debiteren. tellen. 90.08.
Het moet duidelijk zijn dat vóór de sluitingsdatum van de maandde productiekosten van de onderneming worden niet gedeeld. Volgens de instellingen van het rekeningschema worden ze, als kosten, weergegeven op het moment dat een zakelijke transactie wordt geregistreerd in de boekhouding en belastingadministratie. Daarnaast is er nog een belangrijk punt. Het moet duidelijk zijn bij welke instellingen deze of andere berichten verschijnen in de OE en BU. De status van het selectievakje "directe kosten" heeft invloed op de samenstelling van transacties uitsluitend in de boekhouding aan het einde van de maand. Deze positie heeft niets te maken met OE. Bij belastingadministratie worden productiekosten of administratieve kosten afgeschreven afhankelijk van hun aard. Directe kosten worden aan het einde van de maand overgeboekt naar de debetrekening. 90.02.1, vaststelling van opbrengsten van activiteiten met het belangrijkste belastingstelsel. In dit geval worden indirecte kosten direct ten laste van de debetrekening gebracht. 90.08.1.
Een exacte lijst van directe kosten gerelateerd aanverkoop en productie zet het bedrijf zelfstandig op. Deze lijst moet worden opgenomen in het financiële beleid van de onderneming. In dit geval wordt de kostenverdeling uitgevoerd rekening houdend met de specifieke kenmerken van de industrie en het technologische proces. Het opstellen van de kostenlijst moet een economische rechtvaardiging hebben. Indirecte kosten kunnen alleen worden erkend die om objectieve redenen niet aan directe kosten kunnen worden toegerekend. Zo zijn de kosten van materialen en grondstoffen inbegrepen in de kostprijs van goederen. Dergelijke kosten zijn altijd direct en kunnen niet indirect zijn.
