Pavel Petrovich Bazhov is een beroemde schrijver, de zijnede grootste verdienste is dat hij een pionier is in de literaire verwerking van de Ural-verhalen. Een van de resultaten van dit werk is zijn werk "The mistress of the Copper Mountain". De samenvatting zal de lezer vertrouwd maken met dit meest interessante verhaal.
Om het werk beter te begrijpen, is het in ieder geval nodigom iets over de maker te leren. Pjotr Bazhov werd geboren op de 15e, en volgens de oude stijl op 27 januari 1879. Zijn vader was mijnvoorman en moet zijn zoon hebben verteld over zijn werk, over de waardevolle stenen die in rotsen worden gevonden. Zo wekt de interesse van het kind voor dit onderwerp.
De uitstekende stijl van de toekomstige schrijver werd mogelijk gemaakt door het feit dat hij heel goed studeerde en later als leraar van de Russische taal werkte in de theologische scholen van Kamyshev en Yekaterinburg.
Toen de zomervakantie begon, Pavel Petrovichging op reis naar de Oeral, verzamelde folklore. Hier hoorde hij de verhalen die hem werden verteld door de mijnwerkersverteller Vasily Khmelinin. Bazhov keerde ze letterlijk terug en schreef in 1939 een verzameling werken met de titel "The Malachite Box", waaronder het verhaal "The Mistress of the Copper Mountain". We zullen nu de samenvatting ervan bekijken.
Op een hete dag ging een jonge man meeeen oudere vriend om te zien of het gras goed maait. In die tijd werden in de dorpen veel dieren gehouden - koeien, paarden, geiten. Ze zorgden ervoor dat ze ook in de winter eten hadden. Daarom maaiden ze in de zomer het gras, droogden het en stopten vervolgens hooi in schuren en voedden ze hun dieren in het koude seizoen.
Verder beschrijft de auteur de natuurlijke schoonheid in zijn werk "De meesteres van de Koperberg", een samenvatting zal hier ook wat tijd aan besteden.
Het was erg goed in het bos. De vogels zongen prachtig, stoom steeg op uit de door hitte ontdooide aarde. De kameraden waren zelfs een beetje uitgeput, maar ze vervolgden hun weg. Toen ze echter de Krasnogorsk-mijn bereikten, konden ze de slaap niet langer weerstaan. We gingen hier op het gras liggen en vielen in slaap.
Plots leek de jonge man geduwd te worden. Wat het was, zegt Bazhov in zijn werk "The hostess of the Copper Mountain", zal er een samenvatting over vertellen. Stepan ziet dat er een vrouw op een grote steen bij het erts zit met haar rug naar hem toe. Hij keek goed, ze heeft een meisjesvlecht - zwart, glanzend. En niet zoals het dorp meisjes bungelt, maar gelijkmatig hangt en niet beweegt.
Linten in een vlecht van een onbegrijpelijke kleur en niet zacht, maarrinkelen alsof gemaakt van koper. Het meisje zelf is klein van stuk, met een goed figuur. Je kunt zien dat ze plezier heeft, ze kijkt naar iets onder haar voeten, praat met iemand, buigt voorover.
Stepan wilde met haar praten, toen hij zich plotseling realiseerde dat het de Meesteres van de Koperberg zelf was.
Dit werk wordt aanbevolen om in te lezen5de leerjaar. Het moet in het dagboek van de lezer worden genoteerd. Om zo'n schooldocument te maken, neemt u een notitieboekje in een doos met 12 of 18 vellen. Lijn elke zijde ervan op deze manier uit: ten eerste zijn er 2 kolommen van 2 cm. In de eerste schrijf je de achternaam, naam en patroniem van de auteur, in de tweede - de titel van het werk "Mistress of the Copper Mountain", de inhoud gaat door een andere kolom waarin je de hoofdpersonen moet aangeven ... Maak het 3 cm breed, de rest van de plaats ga je naar de samenvatting. U kunt ook het tweede blad van het notitieboekje invullen.
Dit is hoe je de berichten op een rij zethet verhaal van de "Meesteres van de Koperberg", een samenvatting voor het dagboek van de lezer, zal worden geschreven in een kolom die breder is dan de eerste drie, zodat je genoeg ruimte hebt om op het blad te hervertellen. Op basis van uw aantekeningen zal het gemakkelijk zijn om alle details van het verhaal te onthouden.
De inhoudsopgave van de kolommen zal bevatten: titel - "Gastvrouw van de Koperberg"; samenvatting. Graad 5, schoolnummer, vaknaam - dit moet op de titelpagina worden vermeld.
Maar terug naar het werk zelf. De man merkt verder op. Ja, zijn gok wordt bevestigd door het feit dat de jurk van het meisje eruitziet alsof hij van malachiet is gemaakt, maar als zijde vloeit. Stepan was een beetje bang, omdat de oude mensen spraken dat de ontmoeting met de Meesteres van de Koperberg misschien niet erg gelukkig zou eindigen. Maar toen sprak ze zelf met hem, zei dat hij langs moest komen.
Hij kwam op het meisje af en ziet haar in de buurtkleurrijke hagedissen rennen rond: goud, groen, blauw, sommige zelfs met patronen. Ze klapte in haar handen en de hagedissen kropen allemaal ineengedoken aan haar voeten en veranderden in een goed gepolijste vloer van kopererts.
Dan zegt de Meesteres van de Koperberg tegen Stepan: 'Je moet de fabrieksverkoper vertellen dat hij uit de Krasnogorsk-mijn moet komen, anders wordt het slecht.' Ze klapte in haar handen, het erts veranderde weer in hagedissen en toen veranderde het meisje zelf ook in hagedissen. Ze rende naar de top van de berg en schreeuwt van daaruit naar de man dat als hij zegt wat ze vraagt, hij met hem zal trouwen.
De man denkt na over wat hij nu moet doen. Ik besloot te doen wat het meisje vroeg. De volgende dag ging hij naar de fabriek (waar hij werkte) naar de griffier en vertelde hem wat de Meesteres van de Koperberg had besteld. Hij was verbaasd over die brutaliteit, geloofde Stepan niet en gaf opdracht hem te laten zwepen. De jongeman was aan een lange ketting geketend en kreeg de opdracht in het gezicht te werken.
De man kreeg een taak - om veel malachiet te krijgen engeïdentificeerd in een weinig belovende advertentie, waar dure stenen bijna nooit worden gevonden. Het was daar ook nat en vochtig. Zodat Stepan niet van de honger zou omkomen, beval het opperhoofd hem een kom hondenpap te geven.
Dus de jongeman zou in deze vreselijke omstandigheden zijn geweest als de Meesteres de Koperberg niet te hulp was gekomen.
We herinneren u eraan dat deze items in het dagboek van de lezer moeten worden ingevuld. Schrijf in de kolom "hoofdpersonen" "Stepan" en "Meesteres van de Koperberg" op.
Een nieuwe kennis hielp de jongeman, dronk ze uitadit, en kwam toen zelf naar hem toe. De gastvrouw beval haar trouwe assistenten-bedienden om 2 keer meer malachiet te krijgen dan ze aan Stepan was bevolen, en ze nam hem zelf mee naar haar paleis om de bruidsschat te laten zien.
Hier is zo'n interessant plot gebaseerd op de oudenverhalen, uitgevonden door P.P. Bazhov. De minnares van de Copper Mountain nam de man mee naar haar kamer. Het is alsof grote kamers ondergronds zijn gesitueerd. De muren zijn in verschillende kleuren gegoten, zoals de jurk van het meisje. Dat veranderde vlak voor onze ogen. Eerst leek het op malachiet, daarna werd het met glas gegoten. Daarna was het bedekt met diamantchips.
De gast en de gastvrouw kwamen een zeer ruime kamer binnen. Er is een bed, een tafel, krukken. Ze gingen zitten, een meisje, en vroegen hoe het nu met het huwelijk was. Ze beloofde tenslotte haar hand en hart te geven als de man haar woorden aan de klerk zou overbrengen. Maar de jongeman kon niet met de Meesteres trouwen. Hij vertelde haar dat hij een bruid had - een wees Nastya. Dit wordt verder beschreven door Bazhov. De minnares van de Copper Mountain scheen opgetogen te zijn dat Stepan zijn Nastenka niet inruilde voor haar - een stenen meisje.
Hiervoor beloonde het meisje hem, presenteerde een doos met ringen en oorbellen voor de bruid. Toen gaf de Meesteres hem te eten en wees hem de weg terug.
De jonge man keerde terug naar de plaats en er waren al hagedissenhebben veel malachiet voor hem bewaard. Weer monteerden ze de ketting, alsof de man nergens heen was gegaan. De klerk was verbaasd toen hij zag hoeveel malachiet Stepan had gedolven, gaf deze advertentie aan zijn neef en stuurde de jonge man naar een zware slachting. Maar zelfs daar slaagde de man erin om veel malachiet te krijgen, omdat hij onzichtbaar werd geholpen door een magisch meisje.
Toen gaven ze Stepan de opdracht om een enorm blokmalachiet en beloofde hiervoor gratis. Er was tenslotte nog lijfeigenschap. De man vond een brok, maar hij kreeg geen vrije hand. De meester hoorde van alles, kwam, gaf de man een eerlijk nobel woord om hem vrijheid te geven als hij malachietstenen vond waaruit hij pilaren van minstens vijf meter lang kon hakken. De jonge man zei dat hij zou proberen om zoiets te krijgen, maar laat eerst de meester hem en zijn bruid Nastya gratis schrijven. Daarover en besloten
Styopa vond deze rijkdom, natuurlijk hielp de Meesteres hem onzichtbaar vanaf de Koperberg.
"Samenvatting", "Bazhov" - deze twee puntenstaan respectievelijk in de vierde en tweede kolom van het dagboek van de lezer. Als de docent zegt hier recensies toe te voegen, kun je deze in de vijfde kolom schrijven en een beetje ruimte voor hem overlaten.
Het verhaal eindigt op een niet erg vreugdevolle manierNotitie. Nastenka en Stepan kregen vrije vrijheid, trouwden. De jongeman bouwde een huis, het lijkt erop dat alles in orde was, maar Stepan Petrovich werd somber en smolt vlak voor onze ogen.
Hij pakte een pistool en ging op jacht.Maar zijn pad lag steevast naar Red Mountain en de man keerde met lege handen terug van de jacht. Op de een of andere manier vertrok hij, ook in de herfst, en keerde niet terug. Ze begonnen te zoeken, vonden levenloos in de mijn, hij lag roerloos en leek te glimlachen.
Iemand zei dat ze naast hem een hele grote groene hagedis zagen. Hoogstwaarschijnlijk was het de Meesteres van de Koperberg.
De ontmoeting met de magie bracht Stepan geen gelukmeisje. Het is niet voor niets dat de auteur in de laatste regels zegt dat als een slecht persoon haar ontmoet, hij verdrietig zal zijn, en het goede zal er niet blij mee zijn. Hiermee eindigt zowel het verhaal als de samenvatting van het werk.
Als je luistert naar de feedback op dit verhaal,het zal duidelijk worden wat er schuilgaat achter de afbeelding van de hoofdpersoon. Ze veranderde in een hagedis, want het is dit reptiel dat wordt genoemd in de volksverhalen van dat gebied. Ze zeggen ook dat de Meesteres van de Koperberg het volksbeeld van de godin Venus afbeeldt; in de 18e eeuw werd Polev's koper gebrandmerkt met haar teken.
Lezers houden van dit verhaal over de simpele,eerlijke, moedige Stepan, die niet hebzuchtig en berekenend was, zoals een klerk of een heer. De ongebruikelijke toespraak van de helden, uitdrukkingen, volkswoorden zijn interessant. U kunt dit ook lezen in de recensies van lezers.
