Evgeny Abramovich Baratynsky (1800-1844) -slimme Russische dichter, niet gewaardeerd door tijdgenoten. Het gedicht "Waterval" behoort tot de vroege periode van zijn werk. Baratynsky creëert op dit moment elegische gedichten vol romantiek.
Eugene Baratynsky kwam uit een adellijke familieRussified Poolse adel. Hij werd geboren op het landgoed van Vyazhlya, provincie Tambov. Zijn jeugd ging dichtbij, op het landgoed van Mara. Het onderwijs van het kind omvatte Frans en Italiaans. Later, tijdens zijn studie bij het Page Corps, zal hij er Duits aan toevoegen. De jongen droomde van militaire dienst, maar een kinderlijke grap waaraan hij deelnam, nadat hij Schiller had gelezen, leidde hem en zijn vrienden naar de diefstal. De tienjarige Baratynsky werd uit het korps verwijderd en kon alleen soldaat worden. Hij begon melancholische gedichten te schrijven, een buitenbeentje in de samenleving.
De Finse natuur produceerde volledig nieuwindruk op de jonge Baratynsky, gewend aan het vlakke terrein. Vlakbij het fort van Kumen, waar de onderofficier diende, was er de Hagfors-waterval. Hij was verrast door zijn hoogte van acht meter en een sombere kloof. Hij was te bewonderen vanaf de brug, die boven het snelstromende water uittorende. Baratynsky bezocht ook de Imatra-watervallen.
Юноша, стоя, видимо, на вершине, впервые увидел een somber en mysterieus landschap, dat, onder de vlagen van aquilon, de machtige sparren schudt. Laten we verduidelijken dat aquilon een zeer sterke noordenwind is. Hij is zo snel als de vlucht van een adelaar.
Вид и звуки водной массы заставляют поэта roept herhaaldelijk enthousiast en vreugdevol uit en roept haar op tot het eeuwige bestaan - 'lawaai', 'niet zwijgen'. Deze epiphora van vier strofen zal het werk beginnen en beëindigen. Dit refrein zal door lezers worden gehoord, het is onmogelijk om niet op te letten. Het bijnaam "grijsharig" in relatie tot de stroom vertegenwoordigt in de eerste plaats de kleur, waarachter de oudheid te horen is.
Het gedicht is in afgemeten jambisch geschreven metring rijm. Voor de moderne lezer klinkt zowel de vermelding van aquilone als de combinatie van "frizzy fir" die hij schommelt archaïsme. Maar misschien riepen ze onder de tijdgenoten van de dichter een gevoel van eeuwigheid en oorspronkelijke aard op.
Alliteraties die worden gebruikt, zijn toegestaanhoor een luidruchtige stroom vanaf de allereerste strofe. Het heeft drie "w". Dan worden "w", "u" en "w" vele malen herhaald, wat de eerste indruk versterkt. De herhaalde "yu" vier keer op rij is een assonantie. Hiermee kunt u de watermassa die in een continue stroom stroomt, nauwkeuriger overbrengen.
Het toont de behoefte van een persoon om te begrijpen watde betoverende kracht is ingesloten, die op wonderbaarlijke wijze werd gecreëerd. De gemoedstoestand van de held wacht ongeduldig op de ontdekking van geheimen. Dit is zijn "gekke verwachting". Hij beeft overal.
Na het bereiken van de rang van officier, E.A.Barytynsky zal met pensioen gaan, trouwen en, alleen begrepen door een kleine vriendenkring, naar het buitenland gaan. In Napels zal hij plotseling sterven, maar hij zal worden begraven in zijn geboorteland, in Sint-Petersburg. De pers had geen verslag van deze trieste gebeurtenis.
