Ontmoet de held van het artikel - Claude Berry,Een populaire Franse acteur, scenarioschrijver, regisseur en producent. Hij was lange tijd president van de Franse Academie voor Bioscoop. De vader van filmproducent en acteur Tom Langmann, evenals actrice Julien Rassam.
De acteur werd geboren op 1 juli 1934 in Parijs, inJoodse familie die uit Roemenië is verhuisd. De vader van Claude, Hirsch Lagmann, was een furrier en zijn moeder, Beila Burke, was een huisvrouw. De jongere zus Arlette Langmann, geboren in 1946, werd scenarioschrijver.
Claude Berry begon met acteren in films in 1953.In kleine rollen gesproken, was de jonge man trots op zijn betrokkenheid bij filmactiviteiten, maar dit leek hem al snel niet genoeg en hij begon te dromen van zijn eigen producties. Het werk van de regisseur trok de jongeman aan als een creatief proces dat de auteur beroemd maakt en bovendien voor levensonderhoud zorgt.
Hij besloot beslist zijn hand te proberen te richtenen in 1962 maakte hij een korte film van 15 minuten genaamd Chicken. De film was zo succesvol dat hij werd bekroond op het Filmfestival van Venetië en vervolgens werd bekroond met de prestigieuze Academy Award. Voor de jonge filmmaker is deze prijs van groot belang, omdat de regisseur van de film, die een 'gouden beeldje' heeft verdiend, op gelijke voet staat met de beste regisseurs en er mogelijkheden voor verdere creativiteit voor hem opengaan.
In 1964 nam Claude Berry deel aan de oprichting vaneen hele reeks korte verhalen, zoals "Chance in Love", "Kisses" en anderen. De jonge regisseur maakte ook zijn eerste lange film in 1964. Het schilderij heette "De oude man en het kind" en was een doorslaand succes dankzij het getalenteerde stuk van Michel Simon, die een onnavolgbaar beeld van de oude antisemiet wist te creëren. Alles orthodox, verzameld in de ziel van een oude hater, begon plotseling zacht te worden in het proces van communiceren met een gewone joodse jongen.
Vervolgens Claude Berry, films waaraan wordt deelgenomenbegon meer aandacht te trekken, begon een reeks films te schieten, meestal autobiografisch, hoewel hij niet probeerde de chronologie te volgen. Een dergelijke nalatigheid leidde de regisseur, omdat elke autobiografie een consistentie vereist in de presentatie van feiten. Berry kreeg verspreide fragmenten, waarvan de betekenis ontweek. De regisseur moest veel opnieuw doen.
Een reeks schilderijen, zoals "Huwelijk", "Papino Kino", "Dieven" overleefde nog steeds de huur, maar "Ziekte van de Eeuw" en "Sekswinkel" faalden jammerlijk.
Uiteindelijk begon Claude Berry dat te beseffenhet thema van de schilderijen moet worden bijgewerkt. En in 1983 werd een van zijn beste films, getiteld "Ciao, clown!" Uitgebracht. Daarin schoot hij de populaire Franse cabaretier Kolyush, aan wie hij daarvoor een ongebruikelijke rol toonde - niet komisch, zoals gewoonlijk, maar diep dramatisch. In de loop van het verhaal verschijnt de hoofdpersoon, een voormalige politieman die bij een tankstation werkt, plotseling als een meedogenloze wreker. Zijn taak is om voor zijn vriend te betalen.
De volgende schilderijen van Claude zijn ook serieusfilms, waaronder de verfilming van Marcel Pagnol - "Jean de Floret", Marcel Aime - "Uranus", de roman "Germinal" van Emile Zola, "Manon from the source." In 1996 verwijderde Berry de klassieke film "Lucy Aubrac."
Naast acteren en regisseren, was Claude Berry met succes bezig met produceren.
In samenwerking met Rennproductsion nam hijDe productie van de films van Roman Polansky: "Lover", "Tess", "Bear". Hij nam deel aan de creatie van films van Milos Forman, Claude Zidi, Bertrand Blieu en Claude Saute. Hij verzamelde een team van jonge regisseurs om zich heen: C. Miller, M. Piala, J. Douillon.
Tijdens zijn carrière schoot Claude als regisseur ongeveer dertig lange films. Het volgende is een voorbeeldlijst van zijn werken.
Onder de films opgenomen door de regisseur voor de periode vanaf1965 tot 2010 zijn er verschillende werken die zich onderscheiden door diep psychologie, waarvan "Just Together" opvalt - een filmopname in 2007.
In het midden van de plot zijn twee eenzaamheid, die elkaar eindelijk vinden. Dit is een jong meisje Camilla (in haar rol als Audrey Tatu) en een zekere Philibert, haar buurvrouw (Laurent Stocker).
Ze gaat zoals gewoonlijk naar hem toe, maar hiereen derde personage verschijnt, de kok Philibert, Monsieur Frank (de rol wordt gespeeld door Guillaume Canet). Een vreemde driehoek ontstaat, niet heel gewoon, maar daarom niet minder interessant. "Just Together" is een film over hoe in harmonie met de omgeving te leven.
Berry overwon literaire nuances met pracht.Er was een verleiding om een vierde personage te introduceren, dan zou het postulaat "gewoon samen" anders hebben geklonken. De verhaallijn in dit geval kan worden verdraaid als je wilt. De auteur verzette zich echter, wij vieren gemakkelijk, maar je probeert samen "gewoon samen" te leven!
