Het woord 'tempo', wat zo vaak voorkomt inons dagelijks leven, heeft Latijnse wortels, omdat het van tempi komt, wat "tijd" betekent. Alle acties die we gedurende een bepaalde periode uitvoeren, en in sommige gevallen de duur ervan, doet er niet toe. In muziek is de perceptie van een bepaald werk van de luisteraar echter direct afhankelijk van de snelheid van zijn uitvoering. De melodie kan niet gehaast, gematigd of juist heel snel zijn.
Uit dit artikel leren we wat dit is een traag tempo in de muziek, voor wat werkt is het typisch en welk effect het heeft op de kijker.
Typisch, standaard tempo's die zijn geschreven inopmerkingen in het Italiaans zijn alleen karakteristiek voor klassieke muziek en volksdansen. Natuurlijk kunnen ze op elk ander stuk worden toegepast, bijvoorbeeld op een popsong of op de melodieën van boeddhistische monniken. In elk van deze gevallen zal een langzaam tempo in de muziek de luisteraar op kalmte of milde droefheid afstemmen als de melodie een treurig karakter heeft.
Ook onderscheiden veel klassieke werken die in ongehaaste vorm worden uitgevoerd zich door hun belang en plechtigheid.
Slow tempo in klassieke muziek ontmoetin de werken van bijna elke componist. Een treffend voorbeeld is het eerste deel van de 14e (Lunaire) sonates van L. Beethoven, "Andante" van A. Khachaturian, "Sarabande met variaties" van Händel. Al deze werken onderscheiden zich door een droevige, dromerige en enigszins sombere bui. Hier wordt een traag tempo in de muziek gecombineerd met kleine harmonieën, wat tot verdriet leidt. Als het werk op een belangrijke sleutel is gebouwd, krijgt het een plechtig karakter.
Alle tempo-muzikanten zijn gewend om op te wijzenItaliaanse taal. Daarom, als je begint met het maken van muziek, leer dan snel deze eenvoudige woorden kennen en onthoud hun betekenissen. Het langzaamste tempo in de muziek is het graf, wat 'belangrijk' betekent. Het wordt gevolgd door een meer getrokken largo, wat zich vertaalt als "wijd", "uitgerekt". Een populair, veel gehoord langzaam tempo in muziek is adagio. Dankzij hem hebben veel werken hun naam gekregen, bijvoorbeeld Albinoni's Adagio of het werk met dezelfde naam van JS Bach.
Het wordt gevolgd door de stilste lento.Het volgende muzikale ritme heeft nog steeds te maken met langzame, maar het valt op door zijn mobiliteit. We hebben het over andante, wat zich vertaalt als "in een tempo". Je moet gelijkmatig spelen, niet haasten, maar de tonen niet strekken. Maar in het tempo andantino zou men het werk met een beetje haast moeten uitvoeren, maar het is hoe dan ook gereserveerd.
Nadat andantino al langzaam moet modererentempo in muziek genaamd moderato. Er zijn veel variaties op deze muzikale snelheid van de uitvoering, die aan de matiging een tint toevoegen van belang of haastigheid, kalmte of verwarring.
Opgemerkt moet worden dat in de klassiekede werken van grote vormen van het tempo veranderen vaak. Als je een standaardsonate neemt, dan is het begin - de belichting - je moet helder spelen, met terughoudendheid. Het middelste deel - de ontwikkeling - heeft een technisch karakter en de laatste - een reprise - moet gespeeld worden met een gevoel, een beetje leelijk.
