Misschien is er geen computereigenaar dieIk zou niet het antwoord willen weten op de vraag hoe ik erachter kan komen welke DirectX is geïnstalleerd. Niet iedereen wil echter iets nieuws leren uit eenvoudige nieuwsgierigheid. Meestal wordt deze behoefte gedicteerd door de functies van het werk van een bepaald gebruikt softwareproduct.
Het verleden herinneren
Velen hebben nog steeds verse herinneringen aande glorieuze dagen van DOS, toen geschreven programma's toegang hadden tot de functies van apparaten die rechtstreeks op een computer waren aangesloten. Als de programmeur bijvoorbeeld de gegevens over de geïnstalleerde videokaart kent, kan deze dus code schrijven om rechtstreeks met de videoadapter te werken, waarbij het interne systeem van onderbrekingen en wachtrijen wordt omzeild. Hierdoor kon niet alleen de productiviteit van dergelijke programma's aanzienlijk worden verhoogd, maar werden ook de vereisten voor componenten verlaagd. In 1995 maakte de komst van Windows een einde aan dit gebrek aan standaardisatie. Onderdeel van het besturingssysteem was een set bibliotheekbestanden genaamd DirectX, waarmee programma's toegang kregen tot apparaten. Met andere woorden, ik moest de directe circulatie vergeten zonder de mechanismen te omzeilen. Hoewel een dergelijke eenwording zeer effectief is geweest. Sindsdien is het pakket geëvolueerd van versie 1.0 in Windows 95 naar 11.2 in Win 8.1. Het is daarom niet altijd duidelijk welke DirectX is geïnstalleerd.
Почему же пользователей так интересует вопрос о hoe weet ik welke DirectX is geïnstalleerd als bibliotheken in het systeem zijn opgenomen? Laten we eens kijken naar een eenvoudig voorbeeld: in het Windows 8-besturingssysteem (DirectX 11.1 is ingebouwd), wordt een driedimensionale toepassing gestart, gemaakt tijdens de tijd van Windows XP (versie 9 van bibliotheken). Het is duidelijk dat het nieuwe systeem niet alle bestanden van de verouderde versie van het pakket hoeft te bevatten. Gedeeltelijk zijn ze aanwezig, maar niet helemaal. Als gevolg hiervan wordt de toepassing afgesloten met een crashbericht. De oplossing is eenvoudig: u moet de vereiste versie van het pakket installeren. Vervolgens worden de benodigde bestanden in het systeem geïntegreerd. Dit geeft een grotere compatibiliteit. Dus hoewel de Direct X voor Windows 7 (versie 11) vrij nieuw is, moeten we de extra installatie van 9.x niet vergeten. Eerdere releases zijn meestal niet vereist.
Но достаточно теории, пора переходить к практике.Het definiëren van een versie is eigenlijk heel eenvoudig. De eerste manier - met behulp van de informatiemodule van het pakket, dat deel uitmaakt van alle Windows. U moet op de Win-knoppen drukken (het Windows-symbool wordt weergegeven) en R. Typ dxdiag in de weergegeven regel en druk op Enter. Op het tabblad Systeem geeft de onderste regel het versienummer van de geïnstalleerde versie aan. Houd er rekening mee dat als er meerdere pakketten zijn geïnstalleerd, de nieuwste wordt weergegeven (er wordt niet overschreven, alleen toegevoegd). Dat wil zeggen, in Windows Vista SP2 - 8.1 wordt het 11, in Win XP SP3 - 9. U kunt de versie ook vinden in diagnostische programma's. Een van de meest populaire is AIDA64. Na het starten moet u het tabblad "Besturingssysteem" openen en naar het gedeelte met dezelfde naam gaan. Hier in het blok "Componentversies" kunt u DirectX vinden. Dit programma biedt trouwens de mogelijkheid om de versie van bibliotheken te bepalen die door de videoadapter wordt ondersteund. Deze informatie kan bijvoorbeeld nuttig zijn als het niet bekend is of een nieuwe game met deze configuratie wordt gestart. Door de softwarevereisten en de ondersteunde versie te vergelijken, kunt u onmiddellijk een antwoord krijgen. Toegang tot deze functie wordt uitgevoerd op het tabblad DirectX, het gedeelte "Video".
