/ / Overwinningsparade 24 juni 1945

Victory Parade op 24 juni 1945

Elk jaar, 9 mei, miljoenen Russen met tranenvreugden kijken naar de Victory Parade. Deze dag is bijna zeventig jaar geleden een nationale feestdag geworden. Uiteindelijk werd de overgave van Duitse troepen ondertekend op 8 mei 1945. Op de ochtend van 9 mei klonk er vuurwerk in Moskou. Dertig volleys van honderd kanonnen markeerden de grote overwinning. Op 24 mei kondigde de Supreme Commander een beslissing aan om de Victory Parade op het Rode Plein, op het hoofdplein van het land, te houden.

repetitie van de overwinningsparade
Moet bij alle draaiplateaus betrokken zijn geweestfronten, vertegenwoordigers van alle soorten strijdkrachten, heren van de orde van glorie, helden van de Sovjetunie, deelnemers aan de aanval op Berlijn, vooraanstaande soldaten en officieren. Het was echter niet eenvoudig om in de gelederen van de uitverkorenen te komen, die marcheerden door langs het centrale plein van het land te marcheren. Om dit te doen, was het niet "eenvoudig" om je te onderscheiden in gevechten, het was ook noodzakelijk om het uiterlijk te hebben. Deelnemers aan de parade mochten niet ouder zijn dan 30 jaar en niet lager dan 176 centimeter. Er werd voor hen een parade-uniform genaaid - tijdens de vijandelijkheden dacht niemand eraan, niemand hield het. Voorbereidingstijd is een maand. JV Stalin stelde een datum vast voor 24 juni. En op 23 juni nam G. K. Zhukov zelf strikt het "examen" af van toekomstige deelnemers die elke dag enkele uren trainden. Niet iedereen is geslaagd voor de test. Dit is niet gelukt en de helden die op 1 mei 1945 over de Reichstag Victory Banner hebben gehesen. Drie soldaten van de 150th Infantry Division waren niet sterk genoeg in gevechtstraining. En de maarschalk wilde niet dat iemand anders dit symbool droeg. Daarom nam de Victory Banner niet deel aan de parade, en nadat deze was neergelegd in het Centraal Museum van de strijdkrachten.
overwinningsparade 1945

G. K.Zhukov deed niet alleen het "examen" van de deelnemers, maar ook de Victory Parade van 1945 in plaats van de Opperbevelhebber I.V. Stalin. En maarschalk K.K. Rokossovsky beval hen. Samen reden ze op witte en zwarte paarden op het Rode Plein. Het oppakken van een paard was trouwens niet zo eenvoudig voor Zhukov. Sneeuwwitje Idool, een paard van het Terek-ras, was geen beginneling in dergelijke zaken. Hij nam deel aan de parade op 7 november 1941. Maar het gebeurde zo dat de repetitie van de Victory Parade hem niet voorbijging. Hij werd geleerd om op het juiste moment te stoppen, gewend aan tanks, volleys van geweren, geschreeuw, zodat hij op het cruciale moment niet bang was. Het idool stelde niet teleur.

overwinningsparade
Om tien uur 's ochtends op 24 juni.1945 passeerde een prachtig paard de poorten van de Spasskaya-toren met de illustere commandant op zijn rug. En G.K. Zhukov schond daarbij onmiddellijk twee onbreekbare tradities: hij reed te paard en zelfs in een hoofdtooi door de hoofdingang van het Kremlin.

Deze dag bedierf het weer niet, het gootregen, dus ik moest de luchtdemonstraties en de demonstratie van burgers annuleren. Maar dit alles kon de plechtigheid van het moment en de vreugde van allen die zich op het plein hadden verzameld niet overschaduwen. Victory Parade vond plaats. Gecombineerde regimenten marcheerden over het Rode Plein, een gecombineerd orkest speelde een speciale mars voor elk van hen, 200 vijandelijke vaandels werden op een speciaal voetstuk bij het Mausoleum gegooid als een teken van overwinning op fascistisch Duitsland, en de heldhaftige hondensapper Dzhulbars, op Stalins persoonlijke volgorde, werd op zijn tuniek gedragen.

Nu wordt de Victory Parade elk jaar in elke stad gehouden als eerbetoon aan de gevallen helden en als een teken van respect voor de overlevenden, als dank aan degenen die voor hun land hebben gevochten.

leuk vond:
0
Populaire berichten
Spirituele ontwikkeling
eten
Y