Het koninkrijk Marokko is een heel kleurrijk land. Zijn oude geschiedenis, unieke cultuur en speciale, unieke geest trekken toeristen van over de hele wereld aan. Een interessant onderwerp voor studie kunnen de Marokkaanse nationale dansen zijn, die zeer divers zijn. En bovendien zijn ze helemaal niet beperkt tot buikdansen, in tegenstelling tot de mening die onder Europeanen geworteld is.
In dit artikel leer je niet alleen wat de Marokkaanse dans van Peer Gynt is, maar maak je ook kennis met de belangrijkste dansstijlen van het Noord-Afrikaanse land.
De cultuur van deze regio iseen harmonieuze mix van Arabische en Berbertradities. Helaas wordt het fenomeen van traditionele Marokkaanse dans nog steeds slecht begrepen. Dansers en dansers in andere landen treden niet met hem op. Maar dit deel van de volkscultuur is erg populair bij de lokale bevolking.
Marokkanen, vooral dorpelingen, dansen verderbelangrijke feestdagen en belangrijke familiefeesten. Het ziet eruit als een kleurrijke uitvoering, begeleid door volksmuziek en kleurrijke kostuums. Een grote rol wordt weggelegd voor traditionele muziekinstrumenten: tamboerijnen, rammelaars, castagnetten, drums, enz.
Elke regio van Marokko heeft zijn eigen karakteristieke dansen. Ze worden op verschillende manieren uitgevoerd in het noorden van het land, in de bergen, in het zuiden, aan de kusten van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Laten we in detail stilstaan bij bepaalde soorten ritmische bewegingskunst.
Danseres gekleed in een lange jurk en bedektbrede stof, maakt vloeiende bewegingen met zijn handen. Het hele lichaam is ontspannen. De belangrijkste componenten die deze Marokkaanse dans heeft geabsorbeerd, zijn de ritmische bewegingen van de handen en het trillen van het haar terwijl het lichaam heen en weer zwaait. Soms raakt de danseres zelfs in trance tijdens het optreden.
De stijl werd bekend buiten Marokkovanwege zijn speciale doel. Dit is een huwelijksdans, en wordt traditioneel uitgevoerd door vrouwen op een bruiloft die rond de bruid is verzameld. Tegelijkertijd zijn ze gekleed in heldere outfits met een rechte snit en is een riem met franjes om de taille gebonden.
Bij het bewegen ligt de nadruk op de buik, heupen en borst. Snelle bewegingen, schudden en zwaaien van het haar worden uitgevoerd.
Deze Marokkaanse dans doet denken aan een heidense rondedans. Het wordt zonder mankeren begeleid door zingen op tamboerijnen - muziekinstrumenten zoals tamboerijnen.
Zowel vrouwen als mannen nemen deel aan de dans. Alle deelnemers maken golvende lichaamsbewegingen. Haidus wordt gebruikt voor verschillende speciale gelegenheden: felicitaties aan pasgetrouwden, lieve gasten ontmoeten, soldaten eren, enz.
Het wordt gekenmerkt door ritmische hoofdbewegingen methaar naar beneden gooien, evenals verschillende soorten schudden (schouders, heupen), vergezeld van stappen en ter plaatse stampen. De danseres is gekleed in een traditionele getailleerde kaftan met lange wijde mouwen (galabeya genaamd).
Strikt genomen is het Marokkaanse buikdansen zelfzelf bestaat niet. Wat in dit land wordt gedanst in het kader van buikdansen is een mengeling van de Libanese stijl (waarbij de bewegingen golfachtig en snel zijn, de nadruk ligt op de heupen) en de populaire Egyptische stijl (snel, maar tegelijkertijd soepel en ontspannen). Buikdansen hoort dus niet eens bij de Marokkaanse cultuur. In dit land wordt het alleen uitgevoerd voor toeristen, en niet altijd op professioneel niveau.
Oriëntaalse dans ontwikkelt zich constant en vaakgebruikt in westerse kunstproducties. U kunt hem bijvoorbeeld ontmoeten in een uitvoering gebaseerd op het toneelstuk van G. Ibsen "Peer Gynt", waarvoor de muziek werd geschreven door de beroemde Noorse componist E. Grieg.
De plot is dromerig en heeft geen voeling met de realiteitde hoofdpersoon wordt gedwongen het leven te leiden van een voortvluchtige en een zwerver. Door de wil van het lot wordt het naar verschillende delen van de wereld gebracht, waaronder Marokko. Een scène die schilderachtig is voor een westers publiek, wordt hier gespeeld. De hoofdpersoon ligt achterover op kussens, terwijl Anitra, de dochter van de bedoeïenenleider, en een groep andere vrolijk geklede meisjes ritmische bewegingen op de muziek uitvoeren. Het beeld van de hoofddanseres heeft veel choreografen en kunstenaars geïnspireerd.
Marokkaanse volksdansen zijn een heldere, kleurrijke, grappige en dynamische show die niet alleen toeristen die graag exotisch willen, maar ook de vertegenwoordigers van deze cultuur zelf kunnen verrassen.
