In de woordenboeken wordt uitgelegd dat het woord "nationaliteit"duidt op het behoren tot een bepaalde etnos van een bepaalde groep mensen. Aan het einde van de negentiende eeuw werd het bepaald door de taal waarin de persoon sprak en zijn religie. ie nationaliteit "Russisch" werd alleen aangegeven voor die mensen die uitsluitend in het Russisch spraken.
Al snel is de situatie veranderd.In de USSR was een persoon verplicht om een nationaliteit te kiezen die samenvalt met de nationaliteit van een van de ouders. Dat was in ieder geval vereist door de grondwet van die tijd. Er waren echter enkele grappige gevallen.
Zodra een meisje een paspoort kreeg, wiens vader een Ossetiaan was, en haar moeder - een Oekraïener. Trouwens, ouders hebben tegelijkertijd het paspoort voor uitwisseling doorgegeven. In hetzelfde paspoortkantoor.
Zoals verwacht waren hun nationaliteitenopgenomen in paspoorten. Zoals verwacht schreef het meisje in een verklaring: "Geef alstublieft de nationaliteit van de vader." De deadline is verstreken en het meisje krijgt een paspoort dat zegt dat ze Russisch is. De verwarde burger wendt zich tot de passportist, wiens antwoord verbluft was. Hij klonk als volgt:
- Kan het je schelen?
Девушке было все равно: в СССР все были равны.Maar toen haar ouders paspoorten ontvingen, werd de schok nog sterker. In de kolom "nationaliteit" werd Russisch aangeduid door de vader, Russisch - door de moeder. Dus deze familie heeft Russified. Slechts één ding kalmeerde hen: zowel de moeder als de vader van het meisje, hun familieleden in de vierde knie werden geboren en groeiden op in een volledig Russische stad, in de middelste rijstrook. En Osseten en Oekraïners werden vastgelegd door de nationaliteit van hun ouders.
Сегодняшняя Конституция РФ прямо указывает, что een persoon heeft het recht om onafhankelijk zijn nationaliteit te bepalen, en niemand kan zich hier mee bemoeien. Soms ontstaan er grappige gevallen. In een van de grote steden in de jaren tachtig speelden ze een Russisch huwelijk tussen een student uit Kameroen en een zwart meisje uit Zuid-Afrika. Nu geeft hun kleinzoon, charmante donkere huid, brede neus en gezwollen gezicht Luis NJOGU Mwai, die nu ongeveer 30 is, in alle profielen aan: nationaliteit - Russisch. Het lezen van zijn documenten veroorzaakte meer dan één glimlach van ambtenaren.
Maar Louis is inderdaad Russisch. In zijn onvolledige 30 jaar was hij vier keer in Afrika, heeft hij een verblijfsvergunning in een zeer grote Russische stad, spreekt vloeiend Russisch en vier andere talen, waaronder helaas geen dialecten van zijn ouders. En nog belangrijker: zijn ziel is Russisch: vriendelijk, breed, responsief.
Het concept van "Russische nationaliteit" is gewordenveel breder. We delen nog steeds uit gewoonte met Russen en Oekraïners, Wit-Russen en Kazachen. Voor Turkije, Egypte, Japan en vele andere landen is er voor elke vertegenwoordiger van het grondgebied waar de USSR vroeger was, slechts één nationaliteit: Russisch.
Er zit een zekere grootheid in dit woord, geweldigtrots, betrokkenheid bij de geschiedenis. Russen zijn tenslotte Russisch nationaal ballet, dat al meer dan honderd jaar als onovertroffen wordt beschouwd. De Russen zijn een overwinning op nazi-Duitsland en de eerste vlucht naar de ruimte.
Russisch is een trots, sterk en geweldig woord. U moet dit altijd onthouden. We mogen trots zijn dat we Russen zijn.
