Het lijkt erop dat alle verschijnselen van de omringende wereld er al zijnlang geleden verklaard door moderne wetenschappers. Maar dit is verre van het geval. Er zijn veel meer onbekende en wetenschappelijk onverklaarbare gebeurtenissen. Er zijn veel voorbeelden van dergelijke experimenten en verschijnselen. Dit kunnen overgangen zijn naar een andere dimensie, afwijkende punten die op de planeet bestaan, de effecten van uitgesproken antizwaartekracht en vele andere. Zelfs de moderne mogelijkheden van de wetenschap laten hun geheimen niet toe.
Maar er kan maar één ding zeker worden gezegd: al dergelijke verschijnselen doen zich voor in de aanwezigheid van magnetische en elektrische velden. En deze twee velden werken nauw samen met het effect van zwaartekracht in ruimte en tijd. Een meer gedetailleerde studie van dit soort interactie leidde tot de ontdekking van het Biefeld-Brown-effect. Met uw eigen handen kan een soortgelijk fenomeen zelfs thuis worden afgebeeld.
Bijna een eeuw geleden, begin jaren twintigvorige eeuw ontdekte de Amerikaanse natuurkundige Thomas Brown een interessant fenomeen. Tijdens herhaalde experimenten met de röntgenbuis van Coolidge realiseerde de wetenschapper zich dat onder invloed van een of andere kracht van onbekende aard een asymmetrische condensor de lucht in kon stijgen. Om deze kracht te laten verschijnen, moet de condensator een hoge spanning hebben. Tijdens de experimenten werd Brown bijgestaan door een andere Amerikaanse natuurkundige - Paul Biefeld.
In 1928 patenteerden wetenschappers hun ontdekkingeen fenomeen dat het Biefeld-Brown-effect wordt genoemd. Natuurkundigen waren ervan overtuigd dat ze een manier hadden gevonden om de zwaartekracht van objecten te beïnvloeden met behulp van een elektrisch veld. Door dit effect van het ontstaan van kracht te gebruiken, is het mogelijk om een zogenaamd ionenvlak te creëren. Op dit moment doet zich een soortgelijk fenomeen voor bij het maken van ionenmotoren, die ook gebaseerd zijn op het Biefeld-Brown-effect. Hoe je thuis zo'n apparaat kunt maken, zullen we hieronder uitzoeken.
Het proces wordt verklaard door de ionisatie van de lucht rondomscherpe en scherpe randen. Ionen die naar de platte elektrode bewegen, sterven wanneer ze ermee in contact komen. Ze komen met elkaar in botsing, maar dragen de lading niet over. In dit geval is de weglengte veel korter dan bij ionisatie. De pulsen van de ionen worden naar de lucht gestuurd. De elektroden creëren velden, rekening houdend met de geometrie waarvan de ionen bewegen. Het resultaat is stuwkracht.
Voordat u het Biefeld-Brown-effect met uw eigen handen gaat creëren, is het belangrijk om te begrijpen waarom dit fenomeen optreedt.
In sterke elektrische velden een coronaontslag. Dit leidt ertoe dat ionisatie van luchtatomen nabij de scherpe randen plaatsvindt. In de praktijk worden meestal 2 elektroden gebruikt. De eerste heeft een dunne en scherpe rand waaromheen de elektrische veldspanning zijn maximale waarden bereikt. Dit is voldoende om de ionisatie van de lucht te starten. De tweede elektrode heeft daarentegen brede en gladde randen. Om het effect te laten werken, moet de spanning tussen de elektroden enkele tientallen kilovolt (of zelfs megavolt) zijn. Het effect verdwijnt als er een storing optreedt tussen de elektroden. Het diagram van het Biefeld-Brown-effect is weergegeven in de afbeeldingen.
Ionisatie vindt plaats nabij de scherpe elektrodelucht. De resulterende ionen beginnen naar de brede elektrode te bewegen. Als gevolg van beweging komen ze in botsing met luchtmoleculen, wat leidt tot de overdracht van energie van ionen naar moleculen. De laatste beginnen ofwel sneller te bewegen, of ze veranderen zelf in ionen. Dit leidt ertoe dat er van de scherpe elektrode naar de brede een luchtstroom is. De kracht van deze stroom is voldoende om een klein model de lucht in te tillen. Dit apparaat wordt gewoonlijk een ionenvlieger of een lifter genoemd.
Uit de uitgevoerde experimenten blijkt dat het Biefeld-Brown-effect niet werkt in vacuüm. De aanwezigheid van een gasvormige omgeving is een voorwaarde om een fenomeen te creëren.
Om het Biefeld-Brown-effect te creëren, heb je een stuk koperdraad nodig met een doorsnede van 0,1 mm2... Het frame is samengesteld uit houten planken (balsa).Ze zijn met elkaar verbonden met cyanoacrylaatlijm. Het frame is opgebouwd in de vorm van een driehoek met een zijde van 20 cm De voeding wordt gebruikt als spanningsbron. Het kan bijvoorbeeld worden gehaald uit een huishoudelijke ionisator.
Ionolet kan eenvoudig zijneen structuur die met de hand kan worden gemonteerd. Het Biefeld-Brown-effect wordt opnieuw gecreëerd met behulp van een asymmetrische condensator. Neem hiervoor een dunne koperdraad (als scherpe elektrode) en een folieplaat (brede elektrode). Een frame is samengesteld uit houten planken, waarop folie wordt gespannen. In dit geval mogen er geen scherpe randen ontstaan, zodat er geen defecten optreden. Tussen de folie en de draad wordt een afstand van ongeveer 3 cm aangehouden.
Het apparaat is aangesloten op hoogspanninggenerator (spanning van ongeveer 30 kV). U kunt een stroomvoorziening gebruiken. Een "plus" is verbonden met de scherpe elektrode (draad). De negatieve kabel is bevestigd aan de folieplaat. De structuur is met nylondraden aan de tafel vastgemaakt. Dit zal het beschermen tegen levitatie. Door het Biefeld-Brown-effect stijgt de ionisator de lucht in. En de gebonden draad beperkt de hoogte van zijn "vlucht": hij kan alleen stijgen tot een hoogte die gelijk is aan de lengte van de draad.
Het Biefeld-Brown-effect dat u met uw eigen handen krijgt, kan worden versterkt. Dit kan op verschillende manieren worden gedaan:
Deze verschillende methoden zullen de hoogte waarop de ionisator kan stijgen, vergroten.
DIY-effectBiefeld-Brown lijkt op het eerste gezicht onverklaarbaar en nutteloos. Maar momenteel wordt het al in de praktijk toegepast. Het maakt het mogelijk om energie uit het niets te halen. En dit stelt ons in staat te denken dat het mogelijk is om elektriciteit uit "lucht" te halen. Tegenwoordig is de kwestie van het voorzien van energie aan de mensheid acuut. Daarom wordt dit effect bestudeerd in veel gesloten laboratoria en overheidsprogramma's.
