De bijzonderheid van het menselijk bestaan ishopeloosheid, het onvermogen om iets te veranderen. Dat is tenminste wat pessimisten en degenen die een moeilijke periode in het leven doormaken, geloven. Zo'n filosofische gedachte ligt ten grondslag aan het gedicht "Nacht, straat, straatlantaarn, apotheek ...". De analyse van dit poëtische werk is het onderwerp van het artikel.
В 1912 году Александром Блоком были написаны sombere regels: "Nacht, straat, lamp, apotheek ...". Een analyse van het werk zal je een significant verschil laten zien tussen dit vers en eerdere vers. Een van de collecties van de dichter heet "The Terrible World". Het was in deze cyclus dat hij het blok "Nacht, Straat, Lantaarn, Apotheek ..." opnam, de analyse van het vers zou moeten beginnen met een prehistorie. Wat is het verschil tussen dit werk en andere gemaakt door de Russische dichter? Welke gebeurtenissen hebben de opvattingen van Blok beïnvloed?
In 1912 was de auteur van dit gedicht alberoemd in het hele land. Aan het begin van de twintigste eeuw heerste symboliek in de Russische literaire wereld. Deze trend is ontstaan in Frankrijk en kreeg in Rusland een bijzondere ontwikkeling. De gedichten die Blok in de beginperiode van zijn werk maakte, waren bedoeld voor estheten, lezers met een verfijnde smaak. Er was iets vluchtigs, ongrijpbaars, onrealistisch aan hen.
Blok beleefde een vreselijke tragedie: de dood van zijn zoon.Het gebeurde drie jaar voor de creatie van een zeer somber werk, dat begint met de woorden "Nacht, straat, lamp, apotheek ...". Analyse onthult een bijna volledige afwezigheid van allegorieën en metaforen in de regels. Er zit bijna geen symboliek in.
In een geest die volledig atypisch is voor vroege creativiteitschreef Block "Nacht, straat, lamp, apotheek ...". Analyse van het werk suggereert dat de auteur op het moment van zijn ontstaan in een staat van ontnuchtering verkeerde. Vreselijk, zwaar. Op zulke momenten realiseert iemand zich plotseling dat er geen plaats is in het leven voor illusies, hoop en dromen. Somberheid en uitzichtloosheid zijn de componenten van het beeld dat hij tot de laatste dagen van zijn aardse bestaan zal moeten observeren.
Waarom komt iemand zo ver?enge wereld? Het vers "Nacht, straat, lamp, apotheek ...", waarvan de analyse alleen op het eerste gezicht gemakkelijk te doen is, werd misschien een van de eerste ijdele pogingen van de dichter om deze vraag te beantwoorden. Er staat een refrein in het gedicht. De lyrische held observeert gedurende zijn moeilijke leven hetzelfde beeld. Hij krijgt nooit antwoord op zijn vraag. De enige conclusie waar de auteur toe komt is "... er is geen uitkomst."
Welke foto zag Block voor hem, creërendis dit een gedicht? De hele wereld is geschilderd in sombere sombere tinten. Om deze indruk te versterken, gebruikt de dichter scheldwoorden als "zinloos", "saai", "ijzig". Volgens Blok kan iemand alleen maar op een deel van de sombere wereld rekenen. Niemand kan er iets aan veranderen, het vrolijkere tinten geven.
Мир поэт изображает на примере скупого городского het landschap dat zich voor zijn ogen opent. Vanuit het raam ziet hij de straat, een eenzame schemerige lantaarn en het gebouw waarin de apotheek is gevestigd. Hoewel de dichter de traditie van symboliek had verlaten toen hij deze regels schreef, introduceerde hij irrationele motieven in het werk. Hij zegt dat zelfs als hij na zijn dood naar deze wereld terugkeert, iemand niet voorbestemd is om een helderder, levenbevestigend landschap te zien. De auteur gelooft nauwelijks in reïncarnatie. De woorden "opnieuw beginnen" zijn eerder een figuurlijke vergelijking, een techniek die de dichter niet kon weigeren, zelfs niet om de invloed van symboliek kwijt te raken.
De mens is sterfelijk. Zijn verblijf op aarde is onbeduidend in vergelijking met de eeuwigheid. Dit is de filosofische gedachte van de dichter. In de beginjaren leefde Blok alleen in poëzie. Hij geloofde naïef dat kunst en literatuur het menselijk leven ten goede kunnen veranderen. Dit standpunt bleek onhoudbaar. Een analyse van Blok's gedicht "Nacht, straat, lantaarn, apotheek" laat je de gevoelens voelen van een kunstenaar die gedesillusioneerd is door zijn ideeën.
Welk idee onthulde de analyse van het vers? "Nacht, straat, lamp, apotheek ..." is doordrongen van verlangen en een gevoel van onheil. Slechts acht laconieke regels, die in jambische tetrameter zijn geschreven, brengen de innerlijke wereld over van een persoon die nauwelijks de kracht vindt om ergens in te geloven, ergens op te hopen. Eeuwigheid of vergetelheid, materialiteit of spiritualiteit - de keuze waar de lyrische held voor staat. Block vond vervolgens het antwoord op zijn vraag. Hij heeft een keuze gemaakt. De dichter weigerde Rusland te verlaten, hoewel voor hem blijven betekende dat hij zichzelf ter dood veroordeelde.
