Mikhail Yurievich Lermontov is een van diedichters wiens werken zeer emotioneel, soulvol zijn en de hoogste lof van literaire critici verdienen. Maar meer dan 150 jaar geleden werd Mikhail tijdelijk vastgehouden vanwege de moed en het doorzettingsvermogen van de uitgedrukte gedachten. Deze periode was een van de moeilijkste in het leven van de grote dichter, dus schreef hij verschillende bijzonder soulvolle werken in de gevangenismuren. Analyse van het gedicht "De gevangene" van Lermontov zal ons helpen de emotionele ervaringen van de auteur te ontdekken. Laten we om te beginnen kennis maken met de korte inhoud.
Dit gerijmde werk is geschreven metmet behulp van de techniek van vier voet chorea. Logischerwijs kan het worden verdeeld in drie delen, die elk de voltooiing zijn van de vorige en van een bepaalde aard zijn.
Het gedicht "Prisoner" van Lermontov begint methet verzoek van de auteur om zijn kerker te openen en de uitstraling van een nieuwe dag te tonen, wat vrij voorspelbaar is, omdat de gevangenissen van die tijd echt leken op kerkers uit sprookjes over Koschey de Onsterfelijke. Naast het verlangen om vrijgelaten te worden, vertelt Mikhail over zijn verlangen naar een meisje met zwarte ogen en een gewaagd paard, maar in het tweede deel van het werk worden panieklijnen opgespoord dat de kerker hoog is en de geliefde ver weg. Een analyse van het 'gevangene'-gedicht van Lermontov leidt tot een begrip van het psychologie van dergelijke abrupte overgangen van de ene stemming naar de andere. Het derde deel van het werk vertelt over complete hopeloosheid.
Politieke censuur uit de 18e eeuw stond dit niet toevind ontwikkeling voor veel auteurs. Er was een moeilijke periode waarin Lermontov het gedicht The Prisoner schreef. Een analyse van dit werk zal ons toelaten de staat van de auteur te beschouwen op het moment dat hij vanwege zijn werk in de gevangenismuren was.
Het eerste deel toont ons Lermontov eigenzinnig endappere man. Zijn verlangen om op een ijverig paard te springen en weg te rennen naar zijn geliefde suggereert dat zelfs de onrechtvaardige boeien de ijver van de dichter niet zullen pacificeren. Michail Lermontov stond bekend bij de samenleving waarin hij draaide, als een rebel met een vrij idee, dat is waarom veel mensen hem respecteerden.
Een analyse uitvoeren van het gedicht "Gevangene" van Lermontov,het is noodzakelijk om in het tweede deel te stoppen. Het wordt aan de lezer gepresenteerd met woorden waarin twijfel in de eigen sterke punten en een langzaam bewustzijn van de hopeloosheid van de huidige situatie kan worden achterhaald. Mikhail's kring was zo depressief en ontwapend dat hij helemaal niet gewend was zijn kameraad te zien, en daarom kon de dichter al zijn ware gevoelens alleen in vers overbrengen, terwijl hij in het leven ongenaakbaar bleef.
Als we het derde deel van het gedicht naderen, wijlangzaam nadert de belangrijkste betekenis. De decadente geest van het verhaal vertelt ons dat de dichter moe is van vechten voor onafhankelijkheid met de samenleving en klaar is om nederlaag toe te geven. De periode van gevangenschap was voor Lermontov een soort besef van de harde realiteit waarmee de maker gedurende zijn korte leven worstelde.
