V.P. Astafiev, "Vasyutkino Lake": de pagina's van het werk

V.P.Astafiev is een van de interessantste vertegenwoordigers van de Russische Sovjetliteratuur. Ze noemden het niet voor niets de maatstaf voor het geweten en de moraal van onze moderniteit. Mens en natuur, mens en oorlog, dorpsleven, ecologie van ziel en geweten, cultuur en mensheid - dat zijn de vele vraagstukken, die problemen die de schrijver in zijn werken aan de orde heeft gesteld. Alles wat hij schreef onderscheidt zich door oprechte bezorgdheid voor onze wereld, voor een zuiver hart en oprechtheid van gedachten, voor mensen om een ​​gevoel van verantwoordelijkheid voor elkaar en zichzelf te voelen, om zich verbonden te voelen met hun geboorteland, stiefvader, klein vaderland en de roep van hun voorouders te voelen. Zodat ieder van ons duidelijk begrijpt: hier, in dit leven, zijn we geen tijdelijke zwervers, maar schakels in de eindeloze keten van de mensheid. En we leven op één planeet en de kinderen van één moeder - de natuur.

Geschiedenis van de schepping

Het is geen toeval dat Astafiev zijn verhaal noemde"Vasyutkino-meer". Inderdaad, niet elke held, zeker niet als kleine jongen, krijgt zo'n hoge eer. Maar Vasyutka verdiende het! Het werk heeft een uitgesproken autobiografisch karakter. Het kwam voort uit een klein schoolessay, waarin de student Astafjev sprak over het avontuur dat hem overkwam. Als zevenjarig kind ging hij tenslotte vaak met zijn vader vissen op een artel. En inderdaad, hij wist veel over de taiga, zijn karakter, trucs en gewoonten van opa en oma, vader. Daarom vergat deze zaak Astafyev niet. Het 'Vasyutkino-meer' van het werk van een student groeide uit tot een interessant verhaal over hoe men in de meest onvoorziene situaties de aanwezigheid van geest moet behouden.

Waarom wist de jongen te ontsnappen, en zelfsEen geweldige hoek van het bos om te openen? Omdat hij de lessen die zijn ouderlingen hem hadden geleerd niet vergat, niet in angst en moedeloosheid verviel en het 'geheime boek van de taiga' las. Astafjev "Vasyutkino-meer" schreef ook: om mensen te vertellen over de ongerepte schoonheid van hun geboorteplaats, over de vriendelijkheid en wijsheid van de natuur, de strikte rechtvaardigheid ervan voor mensen.

Het belangrijkste idee van het werk

Je jeugd herinneren en onderzoeken door de ogeneen volwassene, wijs door de ervaring van een man, wilde de schrijver zo graag over het meer praten, zodat de zielen van lezers onder de indruk zouden zijn, zodat ze hem levendig en levendig konden voorstellen en de prachtige weide in het bos. Net zoals een kunstenaar een foto maakt met nauwkeurige, ingenieuze streken, beschrijft Astafyev Vasyutkino Lake met meesterlijk geselecteerde woorden. Hij zag zijn schrijftaak als volgt: de lezers duidelijk maken dat 'er een prachtige wereld' om hen heen is en dat ze zelf ook 'in deze wereld bestaan'. We komen tenslotte allemaal van jongs af aan in de volwassenheid. En Viktor Petrovich gelooft: het is goed dat er in ons lot zulke 'meren' zijn - leidende sterren die ons helpen onszelf te begrijpen, ons te zuiveren en ons bewust te worden van eenvoudige, maar oneindig belangrijke wereldse waarheden. Dit is de ideologische betekenis van het verhaal.

De natuur en de mens in het verhaal

Bracht twee hoofdpersonen in zijn werkAstafiev. "Vasyutkino Lake", waarvan we de inhoud overwegen is een verhaal over de natuur. En de natuur is niet de achtergrond of het theatrale landschap. Dit is een bijzondere wereld die leeft volgens zijn eigen wetten. En hij controleert de ware essentie van mensen, bepaalt wie wat kan. De natuur dwingt Vasyutka om de tests te doorstaan, waardoor hij werd getemperd, sterker en menselijker werd. Het is de natuur die de jongen in staat stelt de liefde en zorg van zijn moeder, familie, familieleden beter te waarderen. Het schrikt, verwart, bedreigt, maar ook prompts, opent de gordijnen. Het belangrijkste is om te zien, op te merken, te begrijpen en daarom moeten niet alleen ogen en gehoor, maar ook het hart waakzaam en gevoelig zijn. Dat zegt Victor Petrovich Astafiev.

"Vasyutkino Lake" - een filosofisch verhaal,een moderne gelijkenis die de complexe, veelzijdige relatie tussen mens en natuur onthult, evenals de oneindige kosmos in ons. Lees Astafyev, want door zijn werken, zoals die van Pushkin, "kun je een persoon uitstekend in jezelf onderwijzen."