Wymaga spinningowego połowu ryb drapieżnychwędkarz nie tylko zapał i cierpliwość, ale także pewna wiedza z zakresu techniki połowów. Cała istota tego sprzętu polega na przyciągnięciu drapieżnika grą na przynętę, a można to osiągnąć tylko poprzez poznanie, jak zachowuje się konkretna dysza w wodzie podczas korzystania z różnych rodzajów przewodów.
Wiadomo, że istnieją dziesiątki różnychsposoby łapania drapieżnika na spinningu, ale wszystkie z nich mają zastosowanie do pewnego rodzaju przynęty. Jeśli równomierne lub stopniowe ciągnięcie koła zębatego jest bardziej odpowiednie dla błystek, a uchwyt służy do skręcania i wibracji ogona, to w przypadku dyszy, takiej jak wobler, szarpanie (drganie) jest najlepszym rozwiązaniem. Ta metoda polega na przeprowadzeniu szeregu bocznych ruchów wędki, co prowadzi do szarpnięć głównej żyłki z niewielkimi przerwami.
Co daje drgające okablowanie?Po pierwsze, wobler nie tonie i nie unosi się, ale gra w słupie wody. Po drugie, ostre ruchy przynęty przyciągają nawet nieaktywnego drapieżnika. Po trzecie, najczęściej drapieżne ryby atakują podczas przerwy po szarpnięciu. A samo pisanie na drążku jest znacznie bardziej skuteczne niż inne metody, gdy łapie się drapieżnika polującego na średnich głębokich horyzontach.
Jak każdy inny rodzaj spinningu, twitching ma kilka odmian:
Pierwszy typ to jednolity obrótszarpnięcia i pauzy. Rytmiczne drganie to kompleks kilku cykli monotonnego okablowania. Skręcanie chaotycznego postu jest najtrudniejsze, ponieważ częstotliwość i cykliczne szarpanie jest wybierane według uznania spinningisty, w zależności od wybranej przynęty.
Wybór drgań zależy od ryby,które planujesz złapać, cechy zbiornika, a także rodzaj zastosowanej dyszy. Jeśli, na przykład, ma złapać okonia, najlepszym rozwiązaniem będzie monotonne skręcenie okablowania. Przeciwnie, szczupak lepiej reaguje na rytmiczne cykliczne szarpnięcia i pauzy, ponieważ jest podatny na długotrwałe prześladowania ofiary. Chaotyczne delegowanie dotyczy połowów każdej ryby, ale wymaga pewnych umiejętności zawodowych od rybaka.
Zwykle do skręcania używaj lekkiego sprzętukrótka wędka. Z tego powodu najczęściej tego rodzaju okablowanie stosuje się w małych „zamkniętych” zbiornikach wodnych: stawach, jeziorach, małych rzekach, ale jeśli masz łódź, możesz również łowić w zbiornikach wodnych.
Drgające posty pokazały najlepsze wyniki przy łowieniu szczupaków i okoni. Ryby te są łowione w połowie wody, więc są celem numer jeden dla twisterów.
Biorąc pod uwagę, że drżenie jest gatunkiem aktywnym i wymaga od rybaka ciągłej pracy ze sprzętem, cała konstrukcja spinningowa musi być po prostu lekka, wygodna, ale jednocześnie niezawodna.
Do wędek zwykle używaj krótkich (do 2,2 m)wirujące puste pola szybkiego formowania. Długie spinningowanie jest niepraktyczne, ponieważ wędkarstwo typu twitch najczęściej odbywa się w odległości 15-30 m. Konieczne jest szybkie formowanie w przypadku ostrych i twardych szarpnięć, zwłaszcza jeśli występuje prąd. Zbyt plastikowa forma po prostu na to nie pozwala.
Jeśli chodzi o klasę wędki, jej wybór powinien zależeć od wielkości i wagi zamierzonego połowu. Dla okonia - „ultralekki”, dla szczupaka - zdecydowanie „średni”.
Lepiej jest wziąć szpulę bez krzyżaukładanie żyłki, rozmiar 1500-2000. Biorąc pod uwagę, że technika drgania wymaga szybkiego zwijania żyłki między szarpnięciami, lepiej jest, jeśli ma ona mnożnik. Do łowienia na dużych szczupakach wymagany jest hamulec cierny.
Jeśli chodzi o żyłkę, oto opinie ekspertów.są niejednoznaczne. Plecionka jest oczywiście bezpieczniejsza i bardziej wrażliwa niż żyłka, ale jest zbyt zauważalna, zwłaszcza przy drganiu. Z tego powodu większość błystek preferuje żyłkę monofilamentową. W przypadku połowu okoni jego przekrój powinien wynosić 0,1-0,15 mm, w przypadku szczupaka 0,2-0,25 mm.
Korzystanie z przyponu stalowego lub wolframowegouzasadnione tylko w przypadku dużych przynęt na duże ryby. Zgadzam się, dla woblera o wadze 3 g ta część zestawu nie tylko nie będzie przydatna, ale poważnie pogorszy jego grę. Niektórzy wędkarze zalecają używanie domowych cienkich przewodów gitarowych do małych przynęt. Są wystarczająco mocne i elastyczne.
Skręcanie okablowania wymaga użycia wjako przynętę stosuje się tylko woblery. Łyżki, wibratory, twistery i nasadki jigowe nie nadają się do tej metody łowienia. Ale jak wybrać odpowiednią dyszę i jakie powinna mieć właściwości?
W przypadku drgania ważne jest, aby zrozumieć, że wszystkie woblerysą podzielone przez wyporność i powierzchnię przedniej łopatki. Pierwsze kryterium określa zdolność przynęty do zatonięcia lub utrzymania się na powierzchni, a drugie - do zabawy i zanurzenia się w wodzie podczas żeglugi. Ze względu na wyporność woblery dzielą się na:
W zależności od powierzchni przedniej łopatki wszystkie przynęty dzielą się na:
Twitchowe woblery z małą łopatką wymagają od wędkarza indywidualnego doboru intensywności szarpnięć i długości przerw. To dość skomplikowany proces, szczególnie dla początkujących.
Woblery z dużą łopatką bawią się nawet w wodziez równomiernym zwijaniem żyłki, bardziej wszechstronna. A ich użycie w połączeniu z rytmicznymi i monotonnymi szarpnięciami to już klasyczne drganie okablowania. Dla początkujących spinningistów zaleca się stosowanie właśnie takich przystawek.
Wśród najpopularniejszych wśród początkujących woblerów prym wiodą przynęty klasy „strzebla”, „szopa” i „korba”. Jeśli chodzi o modele, najczęstsze to:
Do łowienia okoni i szczupaków zwykle używają początkującymałe szelki klasy minnow o dużej powierzchni ostrza. Intensywność szarpnięć powinna zależeć od aktywności drapieżnika, a im mniej jest on aktywny, tym powinien być twardszy, intensywniejszy i ostrzejszy.
Wybierając post, początkujący głośnik wysokotonowy nie możepowinieneś zagłębić się w zawiłości chaotycznego drgania, wystarczy zrozumieć monotonię i rytmikę. Dwie ostatnie metody są do siebie bardzo podobne, ponieważ druga to tylko cykl powtórzeń pierwszej.
Z jednostajnym drganiem po zarzuceniu przynętymusisz szybko zwinąć wolną żyłkę, opuścić końcówkę wędki do wody i wykonać pierwsze ostre szarpnięcie (nie podciąganie), a następnie zrobić krótką przerwę. Ponadto szarpnięcia powtarzają się jednocześnie z nawijaniem linki głównej. Końcówka wędki podczas szarpnięcia powinna poruszać się po jednej linii z tą samą amplitudą.
Ten rodzaj postu zapewnia między innymi szybkie zacięcie ryby, co znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo jej zejścia.
