Skvortsov Alexander Alexandrovich jest utalentowanym rosyjskim aktorem filmowym i teatralnym, którego gwiazda zanikła zbyt wcześnie. Niemniej jednak w całym swoim twórczym życiu udało mu się zrealizować wiele obrazów.
О детстве и юности Александра Скворцова praktycznie nic nie wiadomo. Przyszły aktor urodził się 24 listopada 1950 r. W Moskwie. W 1969 r. Wstąpił do GITIS, studiował na kursie G. G. Konskoya. Wiadomo, że Aleksander był kolegą Stanisława Sadalskiego, a młodzi ludzie byli przyjaźni w życiu codziennym. Po ukończeniu instytutu w 1973 r. Młody talent zaczyna pracować w teatrze im. Mikołaja Wasiljewicza Gogola w Moskwie.
Aktor Alexander Skvortsov wyrzucił prawie cały swój potencjał twórczy na scenie Teatru Mikołaja Gogola, tutaj pracował do 2004 roku.
Brał udział w spektaklu „Stara droga kozacka” w reżyserii B. Golubovsky'ego.
Wraz z Olgą Naumenko zagrał główną rolę męską w „Legendzie nieskończonego szczęścia”.
W produkcji Mebli i Pasji przyszli małżonkowie wcielili się także w kochanków. Sztuka „And I Loved That Fool” ponownie zgromadziła Skvortsovów na scenie.
Aktor Alexander Skvortsov grał także w takich tetralnych produkcjach swojego rodzimego teatru jak Petersburg, Madame Blizzard, My Crime, The Last Lover is the Best i Lambada Carnival.
W 1995 roku otrzymał tytuł Honorowego Artysty Federacji Rosyjskiej, był laureatem nagrody państwowej.
2004 - 2009 pracował w teatrze Hermitage. Ten utalentowany człowiek mógł odegrać wiele ról, niestety choroba go powaliła.
Tutaj był zaangażowany w pięć przedstawień.
Jedną z jego pierwszych ról w nowym teatrze była postać Pawła Obolianinowa w sztuce „Mieszkanie Zoykiny”. Opiera się na jednym z najbardziej kontrowersyjnych dzieł Michaiła Bułhakowa.
Aktor zagrał Jacksona, wesołego gościa w sztuce „Uczta podczas ChChuma. Fragmenty ”.
W sztuce „Ostatnia litera” Wasilija Grossmana przyzwyczaił się do roli syna.
Zagrał jednego z Kochanków w sztuce opartej na twórczości W. Majakowskiego „O istocie miłości”.
W sztuce „Złoty cielec, czyli powrót do Odessy” po mistrzowsku odrodził się jako Kozlevich.
Aktor Aleksander Skworcow ćwiczył w sztuce „Moja starsza siostra” Aleksandra Wołodina, dostał rolę Uchowa, ale niestety choroba uniemożliwiła mu zagranie w nią.
Oprócz pracy w teatrze aktor Alexander Skvortsovbrał udział w serialach i filmach. Ze względu na swoje cztery prace - film „Mashenka” oraz cykl „Proste prawdy”, „Złota teściowa”, „Savva”. Teatr był mu bliższy duchem, brakowało czasu na filmowanie, a „Szpak”, jak go nazywali znajomi, nie zabiegał o to specjalnie.
Jego przyszła żona Olya Naumenko, znanaszerokiej publiczności za rolę Gali w filmie Eduarda Ryazanova „Ironia losu…”, aktor Alexander Skvortsov przypadkowo ujrzał, wychodząc z domu. „Oto oni, ludzie Shchukin” - pomyślał wtedy facet i zdecydował, że niezmiernie trudno będzie zaprzyjaźnić się z taką dziewczyną, ale los postanowił inaczej.
Okazało się, że dziewczyna, którą lubił, też byłapodobnie jak on, gra w rodzimym teatrze N. V. Gogola. Alexander był nieśmiałym, nieśmiałym facetem, z Olyą przez długi czas byli tylko kolegami i przyjaciółmi. Jak przyznaje aktorka Olga Naumenko, początkowo absolutnie nie lubiła Aleksandra, nawet go irytowała, ale kiedy go lepiej poznała, zdała sobie sprawę, że jest zakochana.
Co dziwne, młody aktor nie spieszył się z tympropozycja do swojego kolegi na stronie teatru, a następnie energiczna Olya przejęła wszystko pod swoją kontrolę i zaprosiła Aleksandra do małżeństwa, następnego dnia przyjęła imię Skvortsov. Od tego czasu zmieniła się biografia aktora. Teraz młodzi małżonkowie byli ciągle postrzegani jako jedna całość i tak było. Żyli ramię w ramię przez 30 lat. Tandem rodziny Naumenko-Skvortsov był w stanie wytrzymać wszystkie objawienia losu. Ich pierwsze dziecko zmarło w młodym wieku. Druga córka urodziła się zaledwie dziesięć lat później. We wrześniu 2009 roku Alexander Skvortsov zmarł w moskiewskim szpitalu.
