Pierwszy ogród Europy - tak często nazywany Włochami.Kraj dostarcza światu dużą ilość owoców ogrodowych, owoców cytrusowych, winogron i oliwek. Pomimo bogactwa zasobów ziemi i sprzyjających warunków naturalnych, rolnictwo Włoch jest najbardziej zacofanym sektorem kraju.
Włochy, rolnictwo i przemysłktóry jest bardzo zależny od zewnętrznych zasobów energii, charakteryzujących się znacznymi różnicami w dochodowości i specjalizacji regionów. Wysoko rozwinięta bogata północ jest konfrontowana z biednym rolniczym południem. Głównym rodzajem działalności jest mała prywatna przedsiębiorczość z aktywnym udziałem regulacji państwowych. Pomimo wielu kryzysów gospodarczych PKB na jednego mieszkańca jest na tym samym poziomie, co Francja i Wielka Brytania.
В структуре мирового экспорта Италия - один из liderzy w zakresie dostaw samochodów, traktorów, motorowerów i rowerów, urządzeń przemysłowych. Przemysł chemiczny eksportuje tworzywa sztuczne i włókna tekstylne. Znaczny udział w gospodarce Włoch ma przemysł mody. Kraj produkuje dużo ubrań i butów. Przychody z turystyki stanowią ponad 1/3 PKB kraju.
Włoskie rolnictwo dostarcza światu wysokiej jakości oliwę z oliwek, wino, owoce, makaron i ser.
W kraju jest bardzo produktywny agrarnysektor. Ta specjalizacja rolnictwa we Włoszech wynika z korzystnych warunków naturalnych, które pozwalają uprawiać tutaj rośliny o umiarkowanym klimacie i subtropikalne. Główna rzeka Po jest intensywnie wykorzystywana do nawadniania.
U podnóża Alp znajduje się wiele łąk wykorzystywanych do wypasu.
Rolnictwo Włochy ma następującą strukturę:
Ludność zaopatrzona jest w żywnośćprodukcja własna w wysokości 75%, pozostałe 25% jest objęte przywozem z sąsiednich krajów europejskich. Włoskie rolnictwo reprezentowane jest głównie przez małe gospodarstwa rolne, których średnia powierzchnia wynosi 7 hektarów. Zatrudnia w sumie 6% populacji. Włochy rocznie dostarczają na rynek 6 milionów ton owoców, 14 milionów ton warzyw i zajmują pierwsze miejsce w Europie w zakresie zbierania tytoniu.
Wśród gruntów rolnych Włoch, grunty orne stanowią 35%, łąki i pastwiska - 19-20%, gaje oliwne, sady i winnice - 11%.
На севере находится Паданская низменность.Tutaj są skoncentrowane żyzne ziemie, na których uprawiane są buraki cukrowe, soja, zboża, kukurydza i ryż. Pod względem wydajności ryżu Włochy zajmują drugie miejsce na świecie po Chinach. Gospodarka w tej części kraju ma formę kapitalistyczną, wyróżnia się intensywną metodą uprawy roślin oraz szerokim wykorzystaniem pracy najemnej.
Włoskie rolnictwo głównie na południureprezentowane przez małe prywatne gospodarstwa specjalizujące się w uprawie owoców cytrusowych - pomarańczy, mandarynek i cytryn. Granaty, oliwki i oliwki rosną tutaj. Ze względu na górzysty teren, praca ręczna jest częściej stosowana.
Winogrona we Włoszech są uprawiane wszędzie. Praktycznie cała roślina jest przetwarzana na wino.
Ze względu na subtropikalny klimat i powszechną uprawę warzyw w szklarniach Włochy dostarczają produkty roślinne na rynek światowy wcześniej niż inne kraje.
Zwierzęta hodowlane w tym kraju są słabo rozwinięte. Przeważnie zajmują się małymi prywatnymi handlarzami, inwentarz żywy inwentarza w każdym gospodarstwie domowym jest niewielki.
Wypas odbywa się głównie na łąkach alpejskich. Przemysł paszowy i rośliny strączkowe przemysłowe są wykorzystywane do żywienia zwierząt gospodarskich.
Włochy są członkiem "wspólnego rynku" Europy na podstawie umówzwiązek. Zmniejsza to potencjał lokalnego rolnictwa. Zmniejszenie areału w naturalny sposób prowadzi do zmniejszenia wielkości produkcji. Import ich krajów Unii Europejskiej z pszenicy, żyta, mięsa, nabiału i jaj do Włoch wzrasta, co jest konkurencją dla lokalnych produktów.
Tradycyjne włoskie rolnictwospecjalizuje się w uprawie owoców cytrusowych, śródziemnomorskich owoców i warzyw. Jednak w ramach „wspólnego rynku” kraj nie zdołał obronić przywództwa w tej branży. Utrata prymatu w tym sektorze nie tylko doprowadziłaby do kryzysu w rolnictwie, ale także uderzyłaby we włoską gospodarkę jako całość.
Kraj ma górzysty i pagórkowaty teren. To sprawia, że niemożliwe jest zastosowanie w wielu obszarach technologii, dlatego też wykorzystuje się nieefektywną i kosztowną pracę fizyczną.
Państwo widzi sposoby na efektywny rozwój sektora rolnego w celu zwiększenia liczby gospodarstw i przejścia na kapitalistyczną formę zarządzania.
