Sylwetka miasta oparta jest na planowaniurozwiązanie, ale wizualnie postrzegane przez granicę konturową między nieograniczonym niebem a „ciałem” miasta. Jak zauważył słynny amerykański krytyk Paul Zucker, w zależności od charakteru tej linii powstaje wrażenie mobilności. Gra wysokości konstrukcji architektonicznych, kontury dachów, wież i frontonów - wszystko to tworzy niepowtarzalną sylwetkę miasta, rodzaj rozpoznawalnego portretu. Rytm struktur architektonicznych, nastrój kompozycyjny asocjacyjnie oddają ducha i nastrój miasta.
Duże znaczenie mają sylwetki miastludzka percepcja. Wartości konturów i pionów wydają się być równoważne tylko w abstrakcyjnym układzie współrzędnych Kartezjusza. W rzeczywistości pozioma jest powierzchnią, po której poruszamy się w dowolnym kierunku. Dlatego każda zmiana jest postrzegana i rejestrowana przez naszą podświadomość. Pozioma powierzchnia nie ma wyraźnego kierunku, a ruch spojrzenia od punktu początkowego w poziomie w kierunku pionowym jest postrzegany bardzo ostro. To dlatego, że pion powoduje, że człowiek kojarzy się z pewnym wysiłkiem, jest symbolem zwycięstwa ludzkiego umysłu, tak zwanego wyzwania do nieba. Jest to pięknie opisane w biblijnej legendzie o budowie Wieży Babel.
Od czasów starożytnych pion budynków, któremiał specjalny cel, najechał samolot na niebie: kopuły świątyń chrześcijańskich, wieże i wieże katolickich katedr, piramid w Egipcie, Ameryce Środkowej, Mezopotamii i tak dalej. Jest całkiem naturalne, że konstrukcje architektoniczne o znaczeniu religijnym i państwowym powinny wykazywać dominację i przewagę nad całym masywem miejskim. Tak narodziła się wizualna sylwetka miasta jako kompozycji artystycznej.
W Europie w średniowieczuurbanistyka charakteryzowała się ciągłą walką pionów. Nad budynkami mieszkalnymi mieszczan górowały wieże rodów szlacheckich. Oczywiście miały też charakter obronny, ale odgrywały też rolę symboliczną - wyznaczały przedstawicieli klasy rządzącej. Z biegiem czasu funkcję tę przejęły katedry i ratusze, które ukształtowały sylwetkę miasta. Wektor kierunku rozwoju podążał za zasadą układu planetarnego z tych struktur.
Издавна на Руси планировка города отличалась subtelna sztuka organizacji. Dzięki zasadzie krajobrazu wieże Kremla i katedry tworzyły harmonijną sylwetkę miasta. Można powiedzieć, że starożytni architekci, podobnie jak rzeźbiarze, ukształtowali go i stopniowo ukształtowali. Rozrastające się nowe budynki zdawały się równoważyć wiele budynków. Na przykład w Moskwie nadbudówki nad wieżami Kremla, które kończą się dwugłowymi orłami, utrwalają i równoważą sylwetkę miasta.
Obecnie niestety w wielu dziedzinachW naszym kraju ogólna percepcja krajobrazu miejskiego jest poważnie niszczona. Sylwetka miasta jest dość krucha, a nieracjonalny rozwój nie tylko historycznego jądra, ale także tzw. „Miejsc noclegowych” wpływa na wizualne postrzeganie miasta jako całości.
