Pluton to mała planeta Układu Słonecznego.Został otwarty przez Clyde Tombo z USA w 1930 roku. Następnie odkryto i zbadano satelity Plutona. Średnia odległość od planety do Słońca jest nieco mniejsza niż 40 jednostek AU
Prawo do wymyślenia nazwy nowej planetyDyrektor Obserwatorium Lovell V.M. Slifer. Początkowo wdowa zaproponowała, by nazwać odkrycie „Zeus”, a następnie „Złapana”, a ostatecznie jej imię „Constance”, ale żadna z tych opcji nie została zatwierdzona. Tradycyjnie planety nazywano imionami rzymskich bogów, a Pluton był najbardziej odpowiedni do tego odkrycia, ponadto nazwa przypominała inicjały dyrektora obserwatorium.
W rzeczywistości było ich znacznie więcejzdania z nazwami nowej planety. Na przykład redaktorzy popularnej gazety „New York Times” zasugerowali nazwanie odkrycia Minerwy, ale podobnie jak w przypadku planety Uran pomysł ten został odrzucony. Oferowane były również nazwy: Atena, Wulkan, Artemida, Zimal, Ikar, Kosmos, Atlas, Hera, Tantal, Perseusz, Pax, Odin, Persephone, Cronus, Idan, Prometeusz itp. Ale ani satelity Plutona, ani sama planeta nie otrzymały ich.
Faktem jest, że większość z tych nazw była już używana dla planetoid.
Jedna para nawet zaproponowała połączenieplaneta ku czci ich nowo narodzonego dziecka. Ale ostatecznie obecna nazwa została odkryta dzięki 11-letniej Wenecji Bernie z Oksfordu. Podczas śniadania jej dziadek, który w tym czasie pracował jako bibliotekarz na Uniwersytecie Oksfordzkim, przeczytał gazetę o tym odkryciu. Zapytał wnuczkę, jak według niej powinna się nazywać nowo odkryta planeta.
Jak większość planet, Plutonowi towarzyszytowarzysze. Najbardziej interesujący i niezwykły jest Charon. Są jeszcze dwa małe satelity - Hydra i Nyx (Nikta). I dwóch bardzo małych braci, którzy dziś mają tylko numery seryjne.
Satelity planety Pluton są niesamowitecechy, ale najbardziej tajemniczy z nich to Charon. Jest bardzo niezwykły właśnie ze względu na swoje pochodzenie. Faktem jest, że do 2005 roku był to jedyny satelita niewielkiej planety. Później naukowcy byli w stanie znaleźć jeszcze dwa małe ciała, które również obracały się wokół Plutona. Charon znajdował się w odległości ponad 20 000 km od planety, a jego masa w momencie odkrycia wynosiła 1,9 sekiliona kilogramów.
Małe satelity Plutona zostały stosunkowo odkryteostatnio, ale Charon zwrócił uwagę astronomów w 1978 roku. Od momentu odkrycia uważano, że planeta ma tylko jedno ciało niebieskie na swojej orbicie.
Wszystko w tym samym 1978 roku, eksperci badali obrazy Plutona. Przy uważnym rozważeniu naukowcy zwrócili uwagę na małe „wybrzuszenie” znajdujące się przed dyskiem planety.
Данную систему принято так называть из-за общих właściwości satelitów i planet. Zgodnie z jedną hipotezą oba obiekty Układu Słonecznego powstały jednocześnie w czasie zderzenia i ich samodzielnego powstania. To znaczy, Charon jest zasadniczo fragmentem Plutona. Można zatem założyć, że Nikta i Qadra są również cząstkami planety. Pochodzenie małych satelitów pozostaje tajemnicą naukową.
W latach 1985-1990 wszedł Pluton z Charonemetap zaćmienia, w tym czasie z Ziemi można było obserwować orbity satelity i samą planetę. Jest to jedno z najrzadszych zjawisk, które zdarza się tylko dwa razy w 248-letnim cyklu rewolucji Plutona wokół Słońca. Na szczęście pod koniec lat 80. uwaga naukowców była dosłownie przywiązana do Plutona, więc byli w stanie ustalić dokładny rozmiar satelity. I niestety, następnym razem, aby to zobaczyć i naprawić wszystkie wskaźniki, będzie już wkrótce.
Ze względu na odległość od słońcaPowierzchnia Charona jest bardzo zimna, a jego temperatura wynosi 220 stopni poniżej zera. Nic dziwnego, że satelita jest całkowicie pokryty grubą warstwą lodu. Fakt ten rodzi jeszcze więcej pytań i domysłów naukowców, w tym dotyczących pochodzenia ciała niebieskiego. Istnieje teoria, że satelita ma aktywność geologiczną, dzięki której woda może tworzyć się na jego powierzchni. Nawet pomimo tak niskich temperatur. Potwierdza to fakt, że hydraty amoniaku wykryto na powierzchni Charona, który powinien był zostać całkowicie rozłożony przez aktywność słoneczną.
Oczywiście jest to jak dotąd przeczucie, ale dowody sugerują, że Charon ma wiele tajemnic, których jeszcze się nie nauczył.
Astronomowie i inni naukowcy są wyjątkowosą zainteresowani bardziej szczegółowym rozważeniem pytania o to, jakie satelity posiada Pluton i jakie jest ich pochodzenie, aw szczególności oczywiście Charona. W związku z tym w 2015 r. Planowane jest rozpoczęcie serii badań poświęconych tej konkretnej planecie i jej satelitom.
Warto zauważyć, że Charon obraca się jednocześnie z planetą, więc zawsze są skierowane do siebie z jednej strony. Wszystkie te fakty po prostu nie mogły wzbudzić zainteresowania społeczności naukowej.
Mali bracia Charon również zostali odkryci stosunkowo niedawno, w 2005 roku. Stali się dwoma małymi satelitami P1 Hydra i P2 Nikta. Ich średnica wynosiła zaledwie 45-55 km.
W 2011 r. Znaleziono 4. satelitę Plutona -P4 Jego średnica wynosi 13–33 km. W końcowej analizie w 2012 r. „Rodzinę satelitarną” uzupełniono innym dzieckiem P5. Jego średnica wynosi tylko 10-25 km. Najwyraźniej małe satelity Plutona, których lista została uzupełniona, nie otrzymały jeszcze nazw. Ale są już dowody na to, że P4 i P5 otrzymają pseudonimy Vulcan i Cerberus. Te nazwiska zdobyły najwięcej punktów w internetowej ankiecie przeprowadzonej przez SETI.
Tak więc w czasie ostatnich badań(w 2013 r.) Znanych było 5 ciał niebieskich, które są satelitami Plutona. W rzeczywistości zakłada się, że istnieje o wiele więcej, tylko mniejsze ciała bezpiecznie ukrywają się przed oczami naukowców. Ale jeśli wierzysz w teorię, że nawet fragmenty mogły się zerwać podczas formowania się planety, w najbliższej przyszłości zobaczymy nowe odkrycia.
Satelity Plutona, których nazwy są nadal zlokalizowanena etapie zatwierdzenia zostaną zbadani, podobnie jak tajemniczy Charon. Istnieją dość interesujące hipotezy i przypuszczenia, które nie zostały jeszcze potwierdzone poważnymi dowodami ani faktami.
Dzięki nowoczesnej technologii i całkiemNa wyraźnych obrazach specjaliści mogą nie tylko scharakteryzować satelity, ale także symulować proces ich powstawania. To pozwala ci odpowiedzieć na wiele pytań, ale także daje początek wielu nowym, bardziej interesującym zagadkom dla ludzkości, która tak chętnie patrzy na Wszechświat.
