Pierwsza linia metra Arbatsko-Pokrovskayapasażerów wiosną 1938 r. W tym czasie była to druga linia moskiewskiego metra. Historia jego budowy jest bardzo skomplikowana ze względu na fakt, że projekt był już wielokrotnie poddawany zmianom i rewizjom. Czasami był motywowany politycznie i determinowany przez preferencje estetyczne sowieckich władców.
Linia metra Arbatsko-Pokrovskaya
На сегодняшний день это самая протяжённая линия Metro w Moskwie. Rozciągała się ze wschodu na północny zachód od Moskwy, a pierwsza przekroczyła granice. Stwierdzenie, że stacje metra linii Arbatsko-Pokrovskaya różnią się od siebie, jest bardzo delikatne. Na tej samej linii metra znajdują się bezwarunkowe arcydzieła architektury swojej epoki, takie jak „Ploshchad Revolyutsii”, „Arbatskaya”, „Kievskaya” oraz proste funkcjonalne platformy do wchodzenia i wchodzenia na pokład pasażerów. W tym sensie stacje we wschodniej i zachodniej części linii, które powstały podczas walki z ekscesami architektonicznymi, nie miały szczęścia. Dotyczy to przede wszystkim stacji takich jak Kuntsevskaya i Izmailovskaya, w których walka z ekscesami była tak udana, że w ogóle nie było architektury.
Legendy moskiewskiego metra. Linia Arbatsko-Pokrowskaja
Istnieje stabilna wersja, w której zmianaSchemat linii Arbatsko-Pokrowska i jej zejście w głąb spowodowane było koniecznością ułożenia tajnego tunelu metra od Kijowskiej do stalinowskiej daczy w Kuntsewie. W ten sposób rzekomo zamierzał dostać się na Kreml. Nie jest jednak możliwe zweryfikowanie wiarygodności tych informacji. Jednak nieodpowiednio duże rozmiary stacji Arbatskaja pozwalają rozpoznać prawdopodobną wersję możliwości wykorzystania jej jako podziemnego bunkra Sztabu Generalnego, zlokalizowanego na Placu Arbat, tuż nad holem stacji.