Standaard arbeidsovereenkomst is van toepassing op bindende overeenkomsten. Het ontwerp ervan wordt geregeld door de bepalingen van hoofdstuk 37 van het burgerlijk wetboek. Contractvorm met een individu het wordt ook ingevuld tijdens de uitvoering van experimenteel ontwerp, onderzoek en andere soortgelijke activiteiten.
In ch. 37, zijn er naast de belangrijkste bepalingen regels voor bepaalde soorten overeenkomsten. In het bijzonder bevat het hoofdstuk de normen volgens welke werkovereenkomst:
De overeenkomst wordt ondertekend door de opdrachtgever en de aannemer. Volgens de voorwaarden van de transactie verbindt deze zich ertoe bepaalde activiteiten uit te voeren en de resultaten aan de andere partij te bezorgen. De klant accepteert en betaalt ze op zijn beurt. Net als bij transacties van verkoop en verhuur, zijn de algemene regels van Ch. 37 worden toegepast op bepaalde soorten dochterondernemingen, dat wil zeggen in situaties waarin anders niet is vastgesteld door speciale regels. Een standaard arbeidsovereenkomst is belastend, bilateraal, consensus.
Op het eerste gezicht heeft een voorbeeld van een arbeidsovereenkomstenkele overeenkomsten met andere civielrechtelijke overeenkomsten. In dit opzicht zijn er in de praktijk enkele problemen bij het bepalen van de regelgeving die op een specifieke situatie moet worden toegepast. Dit vereist op zijn beurt een differentiatie van de beschouwde transacties van andere relaties. Het onderwerp is het belangrijkste criterium waarmee een standaard arbeidsovereenkomst verschilt van andere soorten overeenkomsten.
De wetgeving biedt de mogelijkheid om af te sluiten contract met een individu. Monster het document kan door twee organisaties worden opgesteld. Voor bepaalde soorten rechtsbetrekkingen stelt de wet bijzondere eisen aan de partijen. Voor de uitvoering van activiteiten van binnenlandse aard is het bijvoorbeeld toegestaan om te concluderen contract met een individu. Monster overeenkomst moet aangeven dat de burgerhuurt een andere persoon in om de nodige werkzaamheden uit te voeren. In sommige gevallen stelt de wet rechtstreeks de verplichte beschikbaarheid van vergunningen voor de uitvoerder vast. Om af te sluiten bijvoorbeeld bouw contract alleen de persoon die een vergunning heeft om de betreffende activiteit uit te voeren, is gerechtigd.
Contract voor bouwwerkzaamhedenkan clausules bevatten die de contractant in staat stellen derden in te schakelen voor de uitvoering van de door de hoofddeelnemers overeengekomen activiteiten. Tegelijkertijd blijft hij verantwoordelijk voor het resultaat. In deze situatie werkt het principe van algemene aanbesteding: de aannemer is de belangrijkste persoon die verplicht is en de door hem betrokken entiteiten treden op als onderaannemers. Bepalingen die deze kenmerken van transacties regelen, zijn voorzien in artikel 706 van het Burgerlijk Wetboek.
Als je er een neemt voorbeeld van een arbeidsovereenkomst, dan kun je zien dat het een tweezijdige heeftkarakter. In dit opzicht hebben beide partijen bepaalde rechten en dragen tegelijkertijd wederzijdse verplichtingen. Dienovereenkomstig zijn de algemene regels van de aansprakelijkheid van de schuldenaar voor alle handelingen van derden gelijkelijk van toepassing op de relatie tussen de klant en de aannemer, de laatste van de onderaannemers. Als de betrokken entiteiten van buitenaf enige overtredingen hebben begaan, is de uitvoerder hiervoor verantwoordelijk. In dit geval is er een dubbele verantwoordelijkheid van de persoon. Als de schending van de voorwaarden van de transactie plaatsvond door de fout van de klant of de onderaannemer, heeft hij het recht om deze aan hen over te dragen.
De wetgeving staat de conclusie toe door de klant,met toestemming van de aannemer, overeenkomsten voor de uitvoering van bepaalde werkzaamheden met andere entiteiten. In dergelijke gevallen is het hierboven besproken beginsel van dubbele verantwoordelijkheid niet van toepassing. Dienovereenkomstig zijn alle personen die een directe overeenkomst met de klant hebben ondertekend, aansprakelijk voor schendingen van de voorwaarden van de transactie die onmiddellijk voor hem liggen.
Het werk zelf fungeert zoals het, evenals het resultaat. Een geschatte lijst van activiteiten die het onderwerp van de transactie kunnen zijn, wordt gegeven in clausule 1 703 van het Burgerlijk Wetboek. Het bevat:
Gewoonlijk verschijnt bij het uitvoeren van dergelijke soorten werk iets nieuws of worden de consumentenkwaliteiten van een bestaand object aanzienlijk verbeterd.
Hun definitie wordt bepaald door het materiaalde aard van het resultaat van de activiteit. De kwaliteit van het werk van de aannemer moet in overeenstemming zijn met de contractuele voorwaarden. Als ze niet in de overeenkomst zijn voorzien, zijn de criteria de eisen die in dergelijke gevallen meestal worden gepresenteerd. Bovendien moet het resultaat binnen een redelijke termijn geschikt zijn voor het in het contract gespecificeerde gebruik. Ontbreken deze voorwaarden in de overeenkomst, dan geldt voor de normale toepassing van de daarbij behorende zaak.
de voorbeeld van een arbeidsovereenkomst clausules kunnen worden opgenomen die criteria definiërenkwaliteit in overeenstemming met de wet of andere regelgeving (SNiP, GOST, TT, etc.). Volgens de bepalingen van artikel 722 (lid 1) van het Burgerlijk Wetboek is het toegestaan om een periode te voorzien waarin het resultaat moet voldoen aan de voorwaarden van de transactie (garantieperiode). Het kan worden vastgesteld door de gewoonte van circulatie, overeenstemming, normatieve handeling.
Voorwaarden daarvoor zijn niet essentieel. Als het voorbeeld van een arbeidsovereenkomst geen prijsclausules bevat, zijn regels 424 van artikel (lid 3) van het Burgerlijk Wetboek van toepassing. De bedragen die erin zijn opgenomen, worden bepaald door art. 709 (p.2). De hoogte van de prijs omvat met name de vergoeding van de kosten die de artiest bij de uitvoering van het werk maakt, evenals de aan hem verschuldigde vergoeding.
Het is een berekening van de kosten die nodig zijn om de afgesproken werkzaamheden te voltooien. In de regel worden meerdere secties / punten meegenomen in de schatting. Ze beschrijven de kosten van:
De schatting kan bij benadering en nauwkeurig worden gemaakt. De laatste gaat uit van bepaalde afwijkingen van de opgegeven posities tijdens het werk. Bij het maken van een stevige (nauwkeurige) schatting is eigen risico niet toegestaan. Tenzij anders overeengekomen, wordt de berekening als vaststaand beschouwd.
Als het nodig is om aanzienlijk te overschrijdeneen schatting bij benadering, is opdrachtnemer verplicht opdrachtgever hiervan onmiddellijk op de hoogte te stellen. Als deze weigert de berekening te wijzigen, heeft hij het recht om de overeenkomst te herroepen. In dat geval is hij aan de aannemer de prijs verschuldigd naar rato van het uitgevoerde deel van de werkzaamheden.
De wet staat een wijziging in de vaste schatting toe inbepaalde gevallen. Dit is mogelijk als de kosten van apparatuur en materialen die de aannemer aanschaft aanzienlijk zijn gestegen. Een wijziging van de vaste schatting is ook toegestaan wanneer het noodzakelijk is om te betalen voor diensten die door derden aan hem zijn verleend en die tijdens de uitvoering van de overeenkomst niet konden worden voorzien. In dergelijke situaties kan de aannemer verzoeken om een verhoging van de aanneemsom. Indien de tweede partij dit weigert, kan de aannemer de overeenkomst beëindigen volgens de regels van artikel 451 BW.
Als de werkelijke kosten van de aannemer warenlager dan die waarmee in de schatting rekening is gehouden, behoudt hij het recht om het in het contract vermelde bedrag te ontvangen. De klant kan dit echter uitdagen als hij bewijst dat de kostenbesparingen de kwaliteit van het resultaat hebben beïnvloed. Deze regel is dispositief van aard. Dienovereenkomstig kan de overeenkomst andere voorwaarden voor de verdeling van besparingen bepalen.
Ze worden beschouwd als essentiële voorwaarden van het contract. Volgens de bepalingen van artikel 708 van het burgerlijk wetboek moet de overeenkomst voorzien in de begin- en einddata. Partijen hebben het recht om tussentijdse termijnen vast te stellen voor de voltooiing van bepaalde fasen. De invoering van deadlines in het Burgerlijk Wetboek is noodzakelijk om de controle over de gang van zaken te verzekeren.
De aannemer moet de opdracht afronden en verzorgenresultaat, en de klant - om te betalen. Het Burgerlijk Wetboek regelt de kwestie van risicoverdeling. De belangrijkste bepalingen zijn opgenomen in artikel 705. De norm stelt in het bijzonder dat het risico van onopzettelijke schade of verlies van apparatuur / materialen die zijn overgedragen om de voorwaarden van de overeenkomst uit te voeren, wordt gedragen door de partij die ze heeft verstrekt.
Wat het onderwerp van de transactie betreft, de verantwoordelijkheid voor de veiligheid ervan berust bij de aannemer totdat deze is ondertekend acceptatiecertificaat van voltooid werk... In wetgeving of direct zelfin de overeenkomst kan een andere procedure worden vastgelegd voor de verdeling van risico's. In geval van vertraging in het einde van evenementen, draagt de deelnemer die het heeft gemaakt de verantwoordelijkheid.
De opdrachtnemer is verplicht de opdrachtgever hiervan onmiddellijk op de hoogte te stellen en de uitvoering van de opdracht op te schorten totdat deze passende instructies ontvangt indien hij ontdekt:
Het wordt opgesteld bij oplevering van de resultaten van het overeengekomenovereenkomst van activiteiten. De wetgeving verplicht niet om een document op te stellen, maar in de praktijk kan het ontbreken ervan de klant bepaalde rechten ontnemen. Als hij bijvoorbeeld tekortkomingen vindt in de door de uitvoerder ingediende resultaten, kan hij er alleen naar verwijzen als ze officieel zijn vastgelegd. De klant die het werk zonder verificatie heeft aangenomen, heeft niet het recht om te wijzen op de tekortkomingen die later aan het licht kwamen.
Geschillenbeslechting in de rechtbank wordt uitgevoerdin aanwezigheid van een handeling die de geïdentificeerde gebreken aangeeft. Bij afwezigheid kan een onderzoek nodig zijn. De kosten hiervoor zijn voor rekening van de aannemer, tenzij uit de resultaten van de procedure blijkt dat de aannemer de voorwaarden van de overeenkomst of het verband tussen zijn handelen en de geconstateerde gebreken niet heeft geschonden. In dergelijke situaties worden de kosten gedragen door de entiteit op wiens verzoek het onderzoek wordt uitgevoerd.
