De Fransen zijn er altijd gevoelig voor geweestKoken. Wat is er te verbergen, soms is het te ernstig. De Europese hoofdstad, niet alleen van de mode, maar ook van de culinaire kunsten, heeft meer dan eens de zelfmoorden meegemaakt van chef-koks die zich zelfs de kleinste fouten niet konden veroorloven. Geloof me niet? Maar hoe zit het met een kok genaamd Vatel, die in 1671 zelfmoord pleegde vanwege een verse vis die niet op tijd werd afgeleverd?
Hier is nog een voorbeeld van loyaliteit aan joueen geval dat zich in 2003 voordeed: Bernard Loiseau kon het nieuws niet accepteren dat zijn restaurant slechts twee Michelinsterren kreeg in plaats van drie. Er zijn heel veel van dergelijke gevallen geweest, en dit bewijst eens te meer dat de chef-koks van Frankrijk een competitieve geest in hun bloed hebben, en dat ze alle mislukkingen ter harte nemen die met hun beroep gepaard gaan.
Het is onmogelijk om het oneens te zijn met het feit dat ondankszulke trieste verhalen over zelfmoorden, het traditionele eten van dit land bracht de mensen alleen maar plezier. Eeuwenlang, tot op de dag van vandaag, is de Franse keuken verdeeld in 2 richtingen: hoog en voor gewone mensen. Denk je niet dat absoluut alle inwoners van dit prachtige land hun dag beginnen met foie gras?
Mee eens, iedereen minstens een keer, maar zou graag willen voelenhet is een harmonieuze combinatie van verfijning en eenvoud die elk Frans restaurant heeft. Maar wat als er geen geld is voor de reis en de wens om een echte knapperige croissant te proberen gewoon gek is? Voor zulke mensen opent het prachtige Jean-Jacques-restaurant op Taganka zijn deuren.
Om preciezer te zijn, dit is een Franse bistro, die ons werd gepresenteerd door twee getalenteerde en beroemde mensen in de culinaire wereld, Mitya Borisov en Dmitry Yampolsky.
Denk aan het lied van de Russische popzanger Yolki: "Een gezellig café op straat met rieten meubels, waar is rode wijn uit de plaatselijke kelders van het grote kasteel?" Zij is het die in staat is om de sfeer te karakteriseren die beladen is restaurant "Jean-Jacques". Moskou bewijst eens te meer aan de hele wereld dat zelfs ver van Parijs iedereen kan genieten van heerlijke Franse gerechten, knapperige aromatische gebakjes en diverse sorbets. En het belangrijkste is dat de prijzen niet bijten, maar integendeel, alsjeblieft het oog en de portemonnee van klanten.
Gezellige tafels voor 2 personeneen brede vensterbank, toonaangevende bordeauxrode tinten in het interieur, een vloer in de vorm van een dambord, dit alles is het Franse restaurant Jean-Jacques. Als u ooit in gezellige Parijse klassieke cafés bent geweest, zult u deze stijl zeker herkennen, die, moet worden opgemerkt, heel goed wordt overgebracht.
Jean Jacques is een restaurant dat voornamelijk islonkt met zijn ontspannen en comfortabele sfeer. Het klantenbestand van de instelling is zeer divers. Hier kun je bijvoorbeeld vaak een verliefd stel vinden dat tegen elkaar koestert over hun gevoelens, een kantoorbediende die belangrijke documenten bestudeert op een laptop die op een stopcontact is aangesloten, of een creatief persoon die hier vaak komt om Franse inspiratie op te doen.
Wat betreft het menu, het is hier heel divers. Hierin vindt u niet alleen traditionele gerechten, maar ook culinaire hoogstandjes van de chef van de "Jean-Jacques". Het restaurant heeft ook een uitstekende wijnkaart om uw maaltijd aan te vullen met bijvoorbeeld een glas rode halfzoet.
Om te beginnen zou ik willen opmerken dat "Jean-Jacques" -een restaurant dat al van ver zichtbaar is zodra je het metroknooppunt verlaat. Ongeacht in welk deel van de stad het zich bevindt (er zijn verschillende van dergelijke etablissementen in Moskou), een groot bord zal u de juiste weg wijzen en u zult zeker niet voorbij komen. Zodra je de drempel oversteekt voel je meteen de Franse geest, en dat is niet zo gek, want de interieurontwerper was een echte Parijzenaar in de 13e generatie. De zonering van de ruimte is aangenaam verrassend: bij de entree is er een rookkamer, dan 2 kleine maar eerder gezellige kamers. De eerste is in het rood, de tweede is in het wit en de aanwezigheid van een zomerveranda is natuurlijk een plezier.
Het is ook vermeldenswaard dat alle obers van de ketenJean-Jacques-restaurants hebben een nette vorm die qua stijl vergelijkbaar is met hun Parijse tegenhangers. Zoals in elke Europese instelling, brengt de ober water voordat hij bestelt, en hier is het, maar alleen wordt het geserveerd in een fles wijn. Een kleinigheid, maar leuk, mee eens. En kom je tijdens het koude seizoen, dan krijg je hier zeker een deken aangeboden. Daarna krijgt u het hoofdboek van de instelling - het menu.
Het menu, hoewel het een breed assortiment heeft, maar voorsoms zijn dit niet genoeg klanten. Hier kunt u echter traditionele Franse gegrilde gerechten, salades, snacks, kazen, sorbets, soepen, bijgerechten, sauzen proeven. Het brood is hier niet van de toonbanken, maar een echt warm en knapperig stokbrood.
Desserts verdienen bijzondere aandacht. Bestel zeker een croissant en gebakken appel met honing, rozijnen en cedernoten. De gemiddelde kosten van een cheque variëren van 1.500 tot 2.000 roebel.
Recensies van de Franse bistro-keten zijn verrassendalleen positief. Gasten van etablissementen zeggen dat elk bezoek aan restaurant Jean-Jacques een nieuwe ontdekking is. Aangenaam Frans chanson, dat de rol van achtergrondmuziek speelt, belemmert allerminst de vervulling van gastronomische wensen. Na het proeven van de beroemde uiensoep en kikkerbilletjes zul je verzadigd zijn en het gevoel hebben dat je het toetje niet meer onder de knie kunt krijgen. En dit is nog een reden om terug te keren naar dit prachtige etablissement. Klanten zeggen dat ze graag terug willen keren naar dit restaurant, en meer dan eens.
