Een cyclus van Belkin-romans geschreven door AlexanderSergeyevich Pushkin, bevat verschillende interessante en informatieve verhalen. Een van deze werken is The Station Warden. Pushkin, een korte samenvatting van wiens werk je het talent van de grote schrijver laat zien, dit verhaal wijdde het moeilijke lot van alle stationswachters, en benadrukte de relatie tussen ouders en kinderen.
De verteller was op de een of andere manier gevangen door slecht weer, enhij besloot te stoppen bij het dichtstbijzijnde station. Hij vroeg de eigenaar om toestemming om zich om te kleden, thee te drinken en buiten te zitten in de regen. De verzorger bleek een goedaardige man te zijn, hij woonde bij zijn mooie dochter, die toen ongeveer 14 jaar oud was, haar naam was Dunya. Het meisje was bezig met het huishouden, de tafel gedekt. De gast, samen met de eigenaar en Dunya, lunchten, er was een informeel gesprek aan de tafel, waarna de paarden werden overhandigd en de verteller, die afscheid had genomen van zijn nieuwe vrienden, vertrok.
Samenvatting van Station Supervisorduurt de lezer enkele jaren vooruit wanneer de verteller opnieuw dezelfde provincie passeert en besluit oude bekenden te bezoeken. Hij vindt alleen de verzorger, die van een goedaardige persoon in een nors en verwilderd oude man is veranderd, zijn hut is vervallen en verzorgd. De man zweeg alleen over alle vragen over Duna, maar hij slaagde erin om met een glas stomp te praten.
Samson ging naar Petersburg op zoek naar Dunya.Hij vond de huzaar, maar hij zei dat hij van het meisje houdt, ze komt wel goed met hem. Zodat zijn vader ze kwijt kon, bood hij zelfs geld aan, maar de conciërge gooide ze weg. Na een tijdje ging Samson na waar zijn dochter woont. Tijdens de vergadering viel Dunya flauw en de huzaar stak hem eenvoudig de deur uit. Daarna probeerde de vader niet langer zijn dochter terug te brengen.
Pushkin in het verhaal "Station Warden" opgevoedhet thema van 'kleine man' zodat de lezer het lot van gewone mensen kan begrijpen, zich kan verdiepen in hun innerlijke wereld, de ziel van deze ongelukkige mensen kan kennen. Zelfs zo onbeduidend, zo lijkt het, zijn persoonlijkheden medeleven en begrip waardig.