Onlangs hebben de betrekkingen tussen Rusland en Turkije,Omdat ze tot november 2015 warm en vriendelijk waren, escaleerden ze sterk. De reden hiervoor was de dubieuze actie van de Turkse regering gericht op de Russische Su-24 bommenwerper. Aanvankelijk toonden de ontstoken Russische autoriteiten de vaste intentie om alle gezamenlijke projecten, zoals de Turkse Stroom en de bouw van de Akkuyu-kerncentrale in Turkije, te bevriezen, maar na verloop van tijd bleek dat de aan Turkije opgelegde sancties dergelijke maatregelen niet omvatten. Hoewel je vaak over Turkish Stream kunt horen via het nieuws of in kranten kunt lezen, is er iets minder informatie over de Akkuyu NPP in de media. Wat is dit project en hoe kwam zo'n grootschalig idee tot stand?
Het eerste officiële nieuws over het project verscheen op 13Januari 2010: Vicepremier van de Russische Federatie Igor Sechin en minister van Energie en Natuurlijke Hulpbronnen van de Republiek Turkije Taner Yildiz kondigen de start aan van de gezamenlijke werkzaamheden voor de bouw van een kerncentrale aan de zuidkust van Turkije, in de provincie Mersin. De kerncentrale van Akkuyu werd daarmee het grootste bevestigde gezamenlijke project tussen Rusland en Turkije op dat moment. Vervolgens werden de projectdeelnemers geïdentificeerd en genoemd: JSC Atomenergoproekt (algemeen ontwerper), JSC Atomstroyexport (algemeen aannemer), Rosenergoatom Concern JSC (technische klant) en JSC NPP AKKUYU (algemene klant en investeerder). Ook deelnemen aan het project zijn FSBI NRC "Kurchatov Institute", die optreedt als wetenschappelijk supervisor, en LLC "InterRAO-WorleyParsons", een licentieconsulent.
Wat wordt de kerncentrale, waarmee2011 tot op de dag van vandaag worden opgericht door Turkse en Russische specialisten? Akkuyu (NPP) is ontworpen als een viereenheid met een totale outputcapaciteit van 4800 megawatt. VVER-1200 werd gekozen als het type kernreactoren dat in de fabriek moest worden gebruikt - het was met het project van dit type reactoren dat Rusland de aanbesteding voor de bouw van de Akkuyu-kerncentrale won. De ingebruikname van het eerste blok van het station is gepland in 2020, het tweede in 2021 en het derde en vierde in respectievelijk 2022 en 2023.
Akkuyu-sectie (tour. ak kuyu - "witte bron"), waarop de bouw van een kerncentrale wordt uitgevoerd, bevindt zich in relatieve nabijheid van de nederzettingen Mersin en Bueyukadzheli. Niet alle lokale bewoners beoordeelden het initiatief van de twee landen om de kerncentrale van Akkuyu te bouwen positief. NPP kan naar hun mening een negatieve invloed hebben op zowel het milieu als hun gezondheid. Degenen die hoorden van de atoomrampen in Tsjernobyl en bij de kerncentrale van Fukushima waren nog feller tegen de ontwikkeling van het project. Om te voorkomen dat de bevolking van nabijgelegen steden het slachtoffer wordt van desinformatie, zullen binnenkort informatiecentra in Mersin en Büyükçeli gaan werken, die niet alleen de Turkse burgers zullen informeren over het project zelf, maar ook meer in detail zullen vertellen over de voordelen van kernenergie.
Momenteel in Rusland, aan de MEPhI Universiteit(National Research Nuclear University) heeft meer dan honderd Turkse studenten. De taak van de docenten is om studenten voor te bereiden op het werk bij de kerncentrale op het hoogste niveau. Turkse specialisten volgen, naast training direct binnen de muren van de universiteit, praktische training in de opleidings- en technische centra van het bedrijf Rosatom. Nadat ze alle fasen hebben doorlopen, worden afgestudeerden lid van een enorm team van specialisten die op het Akkuyu-station zullen dienen. Een kerncentrale is een ongelooflijk complexe en, in het geval van onvoldoende bekwaamheid van het personeel, een gevaarlijke structuur, dus niet alleen de formele afronding van de cursus, maar ook het begrip van de essentie ervan speelt een rol, daarom was de selectie van kandidaten in 2011 bijzonder streng.
Het is nog steeds moeilijk te zeggen of dat tegen 2020 zal zijnten minste één reactor van de Akkuyu-kerncentrale werd in gebruik genomen. Turkije is van plan de samenwerking met Rusland te ontwikkelen bij belangrijke gezamenlijke projecten, maar de betrekkingen tussen de twee landen blijven gespannen - de aangekondigde sancties zijn van kracht geworden en er is geen sprake van opheffing ervan. Zowel de Turkse als de Russische media spreken echter unaniem over een geleidelijke opwarming van de relaties, evenals over het uitblijven van claims op lopende grote projecten. Het werk aan de bouw van de kerncentrale stopt niet, waardoor de kans groot is dat het plan op tijd wordt afgerond.
