Wat is de CSTO (decodering)? Wie behoort tot de organisatie die tegenwoordig vaak tegen de NAVO is? Jullie, beste lezers, vinden de antwoorden op al deze vragen in dit artikel.
In 2002 vond een bijeenkomst plaats in MoskouCollectieve Veiligheidsverdragsorganisatie op basis van een soortgelijke overeenkomst die tien jaar eerder (1992) in Tasjkent werd ondertekend en in oktober 2002 werd het CSTO-handvest aangenomen. In de hoofdstad van Moldavië werden de belangrijkste bepalingen van de vereniging besproken en aangenomen - het handvest en de overeenkomst, die de internationale juridische status bepaalden. Deze documenten werden het volgende jaar geldig.
In december 2004 ontving de CSTO officieel de status van waarnemer in de Algemene Vergadering van de VN, wat nogmaals het respect van de internationale gemeenschap voor deze organisatie bevestigde.
De decodering van de CSTO werd hierboven gegeven. Wat zijn de belangrijkste taken van deze organisatie? Het:
militair-politieke samenwerking;
oplossing van belangrijke internationale en regionale vraagstukken;
het creëren van mechanismen voor multilaterale samenwerking, ook in de militaire component;
het waarborgen van nationale en collectieve veiligheid;
bestrijding van internationaal terrorisme, drugshandel, illegale migratie, grensoverschrijdende misdaad;
zorgen voor informatiebeveiliging.
Het belangrijkste doel van de Collectieve Verdragsorganisatieveiligheid (CSTO-decodering) is het voortzetten en versterken van de betrekkingen op het gebied van buitenlands beleid, militaire, militair-technische terreinen, het coördineren van gezamenlijke inspanningen in de strijd tegen internationaal terrorisme en andere bedreigingen voor de veiligheid. Haar positie op het wereldtoneel is een grote invloedrijke oosterse militaire vereniging.
Laten we de interpretatie van de CSTO (transcript, compositie) samenvatten:
De afkorting staat voor de Collective Security Treaty Organization.
Tegenwoordig bestaat het uit zes permanenteleden - Rusland, Tadzjikistan, Wit-Rusland, Kirgizië, Armenië en Kazachstan, evenals twee waarnemende staten bij de parlementaire vergadering - Servië en Afghanistan.
De organisatie kan de lidstaten uitgebreide bescherming bieden en snel reageren op een groot aantal dringende problemen en bedreigingen, zowel binnen het blok als daarbuiten.
Felle confrontatie tussen oost en westDe Verenigde Staten en de Russische Federatie, sancties en de situatie in Oekraïne hebben een interessante vraag op de agenda gezet of de CSTO in staat is een oostelijk alternatief voor de NAVO te worden, of is het niets meer dan een cordon sanitaire, ontworpen om een bufferzone rond Rusland te creëren, die dient als instrument om de Russische hegemonie in de regio te verzekeren?
De CSTO heeft momenteel last van dezelfde tweeproblemen als NAVO. Ten eerste is het een dominante kracht die de volledige financiële en militaire last draagt, waarbij veel leden praktisch niets in de alliantie investeren. Ten tweede worstelt de organisatie met het vinden van een legitieme rechtvaardiging voor haar bestaan. In tegenstelling tot de NAVO heeft de CSTO nog een ander fundamenteel probleem: haar leden hebben nooit echt een veiligheidsgemeenschap gecreëerd en ze hebben verschillende visies, vaak nogal tegenstrijdig, over hoe de CSTO eruit zou moeten zien.
Terwijl Rusland tevreden is met opbouwenmilitaire infrastructuur en het gebruik van de gebieden van de CSTO-lidstaten voor de inzet van troepen, andere landen zien de organisatie vaak als een instrument om hun autoritaire regimes te handhaven of de etnische spanningen te verminderen die na de ineenstorting van de Sovjet-Unie zijn blijven bestaan. Dit schril contrast in de manier waarop deelnemers de organisatie zien, creëert een sfeer van wantrouwen.
Rusland is de opvolger van de eerstesuperkrachten, haar geopolitieke positie en leiderschapservaring garandeerden in hun eentje de relevantie ervan op het wereldtoneel, waardoor het een aantal hoofden boven alle deelnemende bevoegdheden plaatste en het een sterke leider in de organisatie maakte.
Als resultaat van onderhandelingen over een aantal strategischemilitaire deals met CSTO-bondgenoten, zoals de bouw van nieuwe vliegbases in Wit-Rusland, Kirgizië en Armenië in 2016, heeft Rusland zijn aanwezigheid in deze landen en hun respectieve regio's kunnen versterken en de invloed van de NAVO hier kunnen verminderen. Ondanks economische tegenspoed verhoogt Rusland zijn militaire uitgaven verder en is het van plan om tegen 2020 een ambitieus programma voor militaire modernisering te voltooien, waarmee het zijn wens toont om wereldwijd een steeds belangrijkere rol te spelen.
В краткосрочной перспективе Россия достигнет doelen en consolideert zijn invloed met behulp van de middelen van de CSTO. Het ontcijferen van het leidende land is niet moeilijk: het wil de NAVO-ambities in Centraal-Azië en de Kaukasus tegengaan. Door voorwaarden te scheppen voor diepere integratie heeft Rusland de weg geëffend voor het creëren van effectieve collectieve veiligheid met een structuur die lijkt op die van zijn westelijke buur.
We hopen dat u nu de decodering van de CSTO begrijpt als een krachtige regionale organisatie.
