Twintig jaar lang verdween de USSR van de wereld,het ‘ijzeren gordijn’ stortte in, maar het concept van ‘primeur’ bleef bestaan. En vertegenwoordigers van deze "primeur" worden vaak op een kilometer afstand gezien. Hier loopt een stel door een gewone straat van een gewone Europese stad: hij is in een pak van Voronin, schoenen glanzen met glans, zij in een avondjurk van Gucci, tien centimeter hoge hakken en een handtas van HERMES. Beiden zijn bezaaid met diamanten als kronkelige kerstbomen. Ze lijken modieus, netjes, rijk gekleed te zijn, alleen voorbijgangers die verbaasd rondkijken, zeggen over hen - slechte manieren. De betekenis van dit woord is uit het Frans vertaald als "slechte manieren" (mauvais ton). Niet omdat deze mensen geen smaak hebben in kleding, ze hebben gewoon niet de cultuur en het soort gedrag dat in deze samenleving wordt geaccepteerd.
Als zo'n paar in volle jurk verschijntergens in hun geboorteplaats zal de reactie van de samenleving totaal anders zijn. Landgenoten stappen respectvol opzij, vrouwen turen gretig naar individuele kledingstukken (om te sparen en dezelfde prachtige laarzen met strass steentjes te kopen!). Hier zien deze twee er bonton uit (van de woorden "goede manieren"). In feite is het veel moeilijker om uit te leggen wat slechte manieren zijn dan het op het eerste gezicht lijkt. Immers, herenpakken van Voronin, PRADA-schoenen en zelfs gadgets van Dolce en Gabbana (hoewel sommigen dit bedrijf 'Duur en dom' noemen) zijn geen tekenen van onvermogen om zich te gedragen. Dit is geen kitsch, maar in een bepaalde situatie en in een bepaalde samenleving wordt het zo.
Het is altijd onze cultuur geweest om op te scheppenuw rijkdom. Om ervoor te zorgen dat de miljardair, God verhoede, niet wordt verward met een miljonair, pronkt hij met alle tekenen van zijn succes (een gouden ketting, zoals een kettinghond, een Rolex ter grootte van een koffieschotel, en dergelijke). Hiermee wil een persoon zijn potentiële West-Europese partners laten zien dat zijn financiële positie betrouwbaar is en dat het mogelijk is om met hem om te gaan. De West-Europese rijke man kijkt heel anders naar deze stralende "outfit". Hij is gewend zijn landgenoten te laten zien dat hij zijn geld heeft verdiend met slopend werk en op geen enkele manier arrogant is. Daarom verschijnt hij in het openbaar het vaakst in een trui en een spijkerbroek. Tenzij dit natuurlijk een feest, theater, directie of ander soortgelijk evenement is. In die zin is het antwoord op de vraag wat slechte manieren zijn vooral het Russische gezegde "Niet op zijn plaats en buiten de tijd".
In de uitgestrektheid van ons eindeloze vaderland over een vrouwhet is gebruikelijk om te oordelen naar zijn "presentatie". Daarom stellen landgenoten een marafet voor, zelfs als ze naar de dichtstbijzijnde winkel voor brood gaan. In West-Europa is lichte make-up overdag op zijn zachtst gezegd verbazing. Tenzij je natuurlijk tot een jeugdsubcultuur behoort (goths, punks, emo en anderen), zien eyeliner, schaduwen, volumineuze of valse wimpers met blos er vreemd uit. Wat zijn slechte manieren in dameskleding? Dit is wanneer de vrouwelijke vormen overdreven en luid worden benadrukt. Om te voorkomen dat mensen denken dat je geld verdient met prostitutie, moet je je niet kleden als een dame van een bepaald beroep die 'een klant wil afzetten'.
Maar slechte manieren gaan niet alleen over kleding. Soms is een persoon te zien aan zijn gedrag (zelfs als hij niet aan zaden knabbelt). Wat zijn slechte manieren? Westerse mensen hebben een heilig respect voor privacy en bewaren afstand in relaties met elkaar. Je moet niet te dicht bij de gesprekspartner komen, hem op de schouder slaan, zijn hand pakken. De regels van etiquette gaan veel verder dan het hanteren van een mes en vork. Onze man is gewend om mobiele telefoontjes te beantwoorden als hij in een bedrijf zit: hij laat graag zien wat een 'cool' model hij heeft en wat een bedrijf hij is. In andere landen is dit niet normaal, dat wil zeggen dat het daar niet gebruikelijk is.
De gedragscode voor een inwoner van West-Europais respect tonen voor anderen, zelfs voor volslagen vreemden. Daarom praten ze daar zo stil mogelijk, glimlachen als ze hun ogen ontmoeten. Je moet niet opscheppen over je standpunt en de aandacht op jezelf vestigen met luide stem en brutaal gedrag. We zullen denken: "Dit type kan alles", en dan zullen ze zeggen: "Wat een ongemanierd type, waarschijnlijk uit ontwikkelingslanden."
