Ondanks het feit dat we tegenwoordig omringd zijn door miljoenensoorten van allerlei soorten insecten, zowel groot als volledig onzichtbaar voor het oog, veel mensen zijn zich er helemaal niet van bewust hoe deze insecten er eigenlijk uitzien, dat wil zeggen vergroot. Bijvoorbeeld, hoeveel poten een spin heeft, kinderen wordt niet verteld op de kleuterschool of op school, en in de toekomst denkt een persoon er gewoon niet over na. Daarom blijft de lichaamsstructuur van insecten voor velen een mysterie, en als je met een aantal van deze nuances te maken krijgt, begint vaak een stupor. Laten we nu proberen uit te zoeken hoe de spin eruitziet en wat de kenmerken zijn van zijn vele poten.
Het antwoord op de vraag hoeveel poten een spin kan hebbener is er maar één: hij heeft er acht. Dit bedrag is niet afhankelijk van de grootte van het insect, van zijn soort of locatie. Het is vermeldenswaard dat velen, gezien het beeld van een spin, vaak wel tien poten tellen, maar deze berekeningen zijn onjuist. Het is gewoon dat mensen pedipalpen, die zich in de neus van een insect bevinden, verwarren met een extra paar poten.
In feite zijn deze twee ledematen een spingebruikt om voedsel te harken, te zoeken met behulp van de receptoren die erop staan, de veiligste manier van reizen en om de balans te controleren. Maar nooit gebruiken dergelijke insecten pedipalpen als hulpledematen voor beweging.
Als informatie over hoeveel poten een spin heeft,min of meer bekend bij velen, de acties die dit insect met hun hulp uitvoert, zijn niet bij iedereen bekend. Kijk eerst wat precies alle vier de paar poten zijn, en aan de hand hiervan bekijken we welke mogelijkheden het insect biedt.
Spinnen zijn daarom geleedpotigenal hun poten zijn een soort tentakels. Op hen staan allerlei receptoren van geur, aanraking en vele anderen. Spinpoten vervullen tegelijkertijd de functie van beweging, herkenning van gevaren, zoeken naar voedsel en weven van het web. Ouders van geleedpotigen houden met behulp van hun tentakels de cocon vast en verplaatsen deze indien nodig naar een andere plaats. Dat is de reden waarom spinnen de eigenaren zijn van zo'n groot aantal benen, die ze tegelijkertijd dienen als armen, neus, gezichtsvermogen en zelfs het zogenaamde "zesde zintuig".
Nog niet zo lang geleden werd er in Frankrijk een experiment uitgevoerd,die bewezen dat geleedpotigen die een of twee ledematen hebben verloren dit verlies niet opmerken. Om dit te doen, werden in één container volwaardige insecten geplant, waarin alle poten aanwezig waren. De andere bleek ze te verzamelen, die om de een of andere reden een of twee benen verloren. Als resultaat presteerden het weven van het web, voedsel en andere levenscycli van geleedpotigen in beide containers hetzelfde.
Het feit is dat het achterste paar benen van spinnen wordt gegevenals in reserve. Ze gebruiken ze als ze hun voortentakels verliezen. Dit fenomeen in de natuur komt trouwens te vaak voor, dus je kunt gemakkelijk in je landhuis een spin vinden die de eigenaar zal zijn van slechts zeven of zelfs zes ledematen.
De meesten van ons zijn insecten tegengekomen zoalsspinnen met lange poten, die grijs van kleur zijn en heel, heel snel bewegen. Ze maken iemand bang voor horror, voor iemand lijken ze stofdeeltjes die gemakkelijk kunnen worden weggeblazen. Maar weinig mensen weten dat deze geleedpotigen helemaal geen spinnen zijn.
In de wetenschap worden ze "hooiers" genoemd, en onder de menseneenvoudigweg 'valse wetenschap' genoemd. De hooimaker herkennen en onderscheiden van een spin is heel eenvoudig. De eerste hebben een ontlede buik, die bijna volledig overgaat in de cephalothorax. Spinnen hebben ook een holistische buik, die door een dun membraan met het hoofd is verbonden.
Weten hoeveel poten een spin heeft, hoe gaat het ermeegebruik en wat zijn de kenmerken van hun werk, je kunt al met minder angst naar deze insecten kijken, in het besef dat ze niet zo erg zijn als het lijkt. En dat alleen geleedpotigen die in de zuidelijke regio's wonen en gif in hun pedipalpen hebben, daadwerkelijk schade kunnen aanrichten.
