Engelse voornaamwoorden zijn onderverdeeld inbepaalde categorieën volgens de waarde en de principes van gebruik. Onze taak is om de indicatieve te beschouwen, waarvan de essentie is dat ze naar een specifiek onderwerp wijzen en de locatie ten opzichte van de spreker bepalen.
Эти местоимения подразделяются на две формы для enkelvoud - dit (dit, dit is het onderwerp dat dichterbij is) en dat (dat is het ding dat het volgende is), en de meervoudige varianten die daarmee overeenkomen - deze (deze) en die (die).
Demonstratieve voornaamwoorden worden gebruikt in uitspraken in de vorm van bijvoeglijke naamwoorden en zelfstandige naamwoorden.
Dus, sprekend in de vorm van een zelfstandig naamwoord, zijdefinieer het. Wanneer dit voornaamwoord in een zin wordt gebruikt, hoeft het artikel niet meer te worden gebruikt vóór het zelfstandig naamwoord waarnaar het verwijst. Als er nog steeds definities vóór het concept staan, staat de positie van het aanwijzende voornaamwoord ervoor. Ze houdt van deze heldere beker. - Ze houdt van deze heldere beker.
Demonstratieve zelfstandige naamwoorden worden gebruikt volgens dezelfde regels als de bijbehorende bijvoeglijke naamwoorden.
Merk op dat het aanwijzende voornaamwoord dit, indiengebruikt met het zelfstandig naamwoord "land", moet worden gebruikt in de betekenis van "land waar de spreker of auteur van het werk woont." Als u bijvoorbeeld een Engelse krant leest en de uitdrukking 'deze provincie' erin tegenkomt, moet u begrijpen dat we het over Groot-Brittannië hebben. Als deze zin wordt gevonden in een Amerikaanse krant, bedoelt de auteur de Verenigde Staten.
Als het gaat om een land waarin de auteur niet aanwezig is op het moment van de toespraak, klinkt de uitdrukking als "dat land", wat kan worden vertaald als "dit land" of "dat land".
Demonstratieve voornaamwoorden zoals dit en datvormen vaak stabiele combinaties van woorden die verschillen in sommige kenmerken van de betekenissen. Dit kan dus in combinatie met het zelfstandig naamwoord "overheid" zowel als Amerikaanse als Engelse overheid worden vertaald. Het hangt allemaal af van het land waarin de luidspreker zich bevindt. Hetzelfde kan gezegd worden over de uitdrukking "deze markt" (Amerikaanse of Engelse markt).
Demonstratieve voornaamwoorden in het Engels hebbenenkele kenmerken van gebruik bij gebruik in combinaties die tijd aangeven. Dit is dus van toepassing als het gaat om de huidige tijd of het moment van spreken. Wat dat betreft, het kenmerkt alleen de verleden of toekomstige tijd.
Heel vaak kan er na deze voornaamwoorden een voornaamwoord staan, dat het eerder genoemde zelfstandig naamwoord vervangt. Het wordt gebruikt om tautologie te voorkomen.
Merk op dat de aanwijzende voornaamwoorden deze en die in spraak anders werken dan de enkelvoudige vorm, want daarna wordt het voornaamwoord alleen niet gebruikt.
De locatie van deze voornaamwoorden in een zin kan dus als volgt zijn:
1. Ze kunnen voor een zelfstandig naamwoord verschijnen.
2. Voor een.
3. Vóór de zin "teken + onderwerp".
4. Onafhankelijk, als een zelfstandig naamwoord wordt geïmpliceerd maar niet wordt gebruikt.
Elk van de voornaamwoorden heeft enkele gebruikskenmerken:
1.Dit wordt soms gebruikt in relatie tot de directe spraak die erachter staat. Wat dat betreft, het wordt gebruikt in het geval dat directe spraak ervoor staat. Merk op dat dit voornaamwoord kan worden gebruikt in relatie tot de vorige verklaring.
2. Het voornaamwoord dat het zelfstandig naamwoord in het enkelvoud moet vervangen, dat eerder werd gebruikt. Dit wordt gedaan om tautologie te voorkomen.
3. Soms kan men het in de betekenis van een demonstratief voornaamwoord vinden, dat in het Russisch wordt vertaald met het woord "het".
Engelse demonstratieve voornaamwoorden omvattenook zo en hetzelfde. De eerste wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord (in de betekenis van "such"), en als zelfstandig naamwoord (met de betekenis van "such"). Als dit voornaamwoord wordt gebruikt met een telbaar zelfstandig naamwoord, dan is dit laatste het onbepaalde lid waarvan de plaats ervoor is. Wat hetzelfde voornaamwoord betreft, het kan zowel met de betekenis van het bijvoeglijk naamwoord als met het zelfstandig naamwoord worden gebruikt. Het vertaalt zich als "hetzelfde", "hetzelfde".
