Bezittelijke voornaamwoorden in het Russisch. Hun functies, voorbeelden van gebruik in gestage bochten.

De Russische taal is rijk, expressief en universeel.Tegelijkertijd is het een zeer complexe taal. Wat zijn enkele verbuigingen of vervoegingen! En de verscheidenheid aan syntactische structuren? Hoe zit het bijvoorbeeld met een Engelsman die eraan gewend is dat zinnen in zijn moedertaal een duidelijke structuur hebben? Overweeg de Engelse uitdrukking: "We gaan vandaag naar ons museum." Deze zin kan op verschillende manieren in het Russisch worden vertaald:

1. "We gaan vandaag naar ons museum."
2. "Laten we vandaag naar ons museum gaan."
3. "Laten we vandaag naar ons museum gaan."
4. "Vandaag gaan we naar ons museum."

Afhankelijk van de woordvolgorde verandert ook de betekenis.suggesties. In het eerste geval wordt informatie verstrekt over de intentie om naar het museum te gaan (dit is de meest neutrale optie). In het tweede geval wordt aandacht besteed aan hoe mensen precies het museum bereiken (te voet en niet per vervoer). In de derde wordt gespecificeerd dat het evenement vandaag zal plaatsvinden. En in de vierde zin melden mensen dat ze naar een specifiek museum gaan, "het onze" en niet naar een ander. En hier is het gepast om over zo'n deel van de spraak als het voornaamwoord te praten. We zullen verder ontdekken waarom bezittelijke voornaamwoorden in het Russisch nodig zijn.

voornaamwoord

Так что же такое местоимение?Dit is een onafhankelijk onderdeel van spraak dat elk ander kan vervangen - zelfstandig naamwoord, bijvoeglijk naamwoord, bijwoord en zelfs cijfer. De voornaamwoorden bevatten woorden die niet specifiek objecten, hoeveelheden, tekens noemen, maar er alleen naar verwijzen. De volgende categorieën voornaamwoorden bestaan:

• Persoonlijk: ik, jij, jij, wij. Deze delen van meningsuiting wijzen op de personen in kwestie.
• Index: dat, dat, dat, dat, dat.
• Definitief: alles, elk, een ander.
• Negatief: niemand, niets.
• Onzeker: een paar, sommige, sommige.
• Bezitterig: de mijne, de onze, de uwe, de uwe.
• Retourneerbaar: jezelf.
• Vragend: wie? wat? welke? waarvan?
• Relatieve. Ze vallen samen met vragende, maar worden gebruikt in de rol van verwante woorden in ondergeschikte clausules.

Zoals je kunt zien, verwijst het voornaamwoord in de bovenstaande vertaling van de Engelse zin naar bezittelijke voornaamwoorden. Laten we erover praten.

Welke voornaamwoorden worden bezittelijk genoemd?

Bezittelijke voornaamwoorden in Russisch spelniet de laatste rol. Bezittelijk zijn die voornaamwoorden die aangeven dat een voorwerp bij iemand of iets hoort. Ze beantwoorden de vragen: "Wiens?", "Wiens?", "Wiens?", "Wiens?".

We presenteren u een lijst met bezittelijke voornaamwoorden die in het Russisch aanwezig zijn:

• de mijne, de mijne, de mijne; de onze, de onze, de onze; de mijne, de onze;
• van jou, van jou, van jou; van jou, van jou, van jou; van jou, van jou;
• hem, haar; hen.

Soms bevatten hier voorwaardelijk het voornaamwoord "eigen" als een bezitterig bezit.

Verandering van bezittelijke voornaamwoorden

Вышеуказанный перечень не случайно разбит на три snaren. U kunt dus snel ontdekken hoe bezittelijke voornaamwoorden in het Russisch veranderen. Ten eerste worden ze getransformeerd door gezichten: in de eerste regel staan ​​de voornaamwoorden van de eerste persoon, in de tweede - de tweede persoon, in de derde regel - de derde. In de tabel die we hieronder hebben gepost, kun je zien dat bezittelijke voornaamwoorden variëren per geslacht (mannelijk, vrouwelijk, gemiddeld) en aantallen (enkelvoud en meervoud).

Hoe veranderen bezittelijke voornaamwoorden in de Russische taal in gevallen (of zijn geneigd)? De onderstaande voorbeelden zullen dit probleem zo gedetailleerd mogelijk verduidelijken:

• Hen. p. (wie?): Ik en mijn moeder zijn vandaag naar de dierentuin geweest.
• Rod p. (wie?): Mijn moeder was vandaag niet thuis.
• Dat. p. (tegen wie?): Mijn moeder liep graag door de dierentuin.
• Vin. p. (wie?): Zelfs een leeuw maakte mijn moeder niet bang in de dierentuin.
• TV. p. (door wie?): Ik ben trots op mijn moeder.
• Voorstel p. (over wie?): Ik zal iedereen in de klas over mijn moeder vertellen.

Er zijn ook dergelijke wijzigingen:

• Hen. p. (wat?): Ik ging naar school en heb nu mijn eigen studieboeken.
• Hengel. p. (wat?): Terwijl ik op de kleuterschool zat, had ik geen eigen leerboeken.
• Dat. p. (waarvoor?): Nu ben ik een schoolmeisje en ben ik erg blij met mijn studieboeken.
• Vin. p. (wat?): Ik kijk vaak in mijn studieboeken, ook al kan ik niet alles lezen.
• TV. p. (waarmee?): Ik ben trots op mijn studieboeken: ze zitten netjes ingepakt.
• Voorstel p. (waarover?): Ik heb al de oren van mama en papa over mijn studieboeken gebezigd.

Verschil manieren

Zoals hierboven vermeld, het bezittelijkevoornaamwoorden in het Russisch beantwoorden dergelijke vragen: "Whose?", "Whose?", "Whose?". Dankzij dergelijke vragen kunt u gemakkelijk onderscheid maken tussen persoonlijke voornaamwoorden en persoonlijke voornaamwoorden in de betekenis van bezittelijk in het Russisch. Deze nuance kan worden onthouden door dergelijke voorbeelden te bestuderen:

• Ik nodigde haar uit om langs te komen. Wie belde? - haar. Het voornaamwoord is persoonlijk.
• Ik zag per ongeluk haar moeder op straat. Wiens moeder? - haar. In dit geval is er een expliciete indicatie van erbij horen. Dat wil zeggen, we zien een bezittelijk voornaamwoord.

Er zijn eigenaardigheden in persoonlijke voornaamwoorden en in de betekenis van bezittingen in verbuiging. Dit punt wordt gepresenteerd in de volgende voorbeelden:

• Nominatief (wie?): Mijn vriendin, haar zus en hun ouders zijn vandaag in de regen terechtgekomen.
• Generiek (wie?): Mijn vriendin, haar zus en hun ouders zijn vandaag niet thuis.
• Dative (naar wie?): Mijn vriendin en haar zus komen vandaag bij hun ouders binnen omdat ze zonder waarschuwing ver weg zijn gegaan.
• Accusatief (wie?): Mijn vriendin en haar zus werden opgewacht door hun ouders en naar huis gebracht.
• Creatief (door wie?): Ik bewonder mijn vriendin en haar ouders omdat ze graag samen interessante tijd doorbrengen.
• Voorzetsel (over wie?): Soms vertel ik mijn grootmoeder over mijn vriendin en haar ouders.

Dat zie je in onderstaande tabelpersoonlijke voornaamwoorden in de betekenis van bezittelijk blijven ongewijzigd, terwijl bezittelijke voornaamwoorden worden geweigerd. Dus je weet al wat bezittelijke voornaamwoorden zijn. In het Russisch is dit een onvervangbare woordsoort.

Spreekwoorden en gezegden

De mensen hebben veel spreuken en spreekwoorden bedacht die bezittelijke voornaamwoorden bevatten. De meest populaire zijn de volgende uitspraken:

• Het was van jou, het is van ons.
• Mijn woord is als graniet.
• Je shirt zit dichter bij je lichaam.
• Je ziet een rietje in het oog van iemand anders, maar je merkt het niet in je logboek.
• Vertel me wie je vriend is en ik zal je vertellen wie je bent.