De val van het Romeinse rijk voortgebracht optijdgenoten zijn erg onder de indruk. Na de invasie van de Visigoten bleef de Eeuwige Stad (Rome) bestaan, maar nu ze haar wereldwijde betekenis verloor, was ze leeg. Het Forum Romanum, de plaats waar het menselijk lot werd bepaald, was begroeid met gras. De brute plundering van de stad wees op de naderende val van het Romeinse rijk als geheel. Weinigen twijfelden aan de naderende achteruitgang van de cultuur en het sociale systeem van de staat. Anticiperend op de catastrofe begon Hippo Regia Augustine (bisschop van de stad, een van de leidende figuren van het christendom aan het begin van de 5e eeuw) zijn beroemde werk 'On the City of God' te maken. Daarin dacht hij na over de opkomst en ondergang van aardse koninkrijken, waaronder Rome. Augustinus bracht de theorie van de goddelijke stad naar voren, die de bestaande rijken op aarde zal vervangen.
De redenen voor de val van het West-Romeinse rijk.
Er wordt veel belang gehecht aan de zonsondergang van het koninkrijkDe grote migratie van volkeren (4-7 eeuwen). Gedurende deze periode trokken de Hunnen die uit China kwamen naar het westen. Ze begonnen de stammen te verdringen die onderweg de gebieden bewoonden, waardoor bewoners gedwongen werden zich terug te trekken uit hun plaatsen en het grondgebied van het Romeinse rijk te betreden.
Самыми воинственными и многочисленными в то время stammen van Duitse vandalen en Goten verschenen. De Romeinen zijn hen al lang tegengekomen en hebben hun aanvallen afgeweerd. Tegelijkertijd waren sommige Germaanse stammen federale (bondgenoten) van Rome. De Duitsers dienden in het leger van het rijk, bereikten een hoge positie en bekleedden zeer eervolle posten.
Vanaf het einde van de 4e eeuw begon de vooruitgang van Germaanse stammen het karakter van een invasie aan te nemen. Hij confronteerde hem steeds moeilijker.
Готы населяли территорию Причерноморья до того, hoe de Romeinen zich druk begonnen te maken. Vanaf de 3e eeuw begonnen andere nationaliteiten zich aan te sluiten bij de gotische stammen. Zo werd een unie van barbaren gevormd.
Gotische stammen werden verdeeld in twee groepen: Visigoten en Ostrogoten. Na de aanval in het 375 jaar van de Hunnen werden de Goten gedwongen om de Donau over te steken. Zo kwamen ze terecht op het grondgebied van het Romeinse rijk.
Goten mochten zich vestigen alsFeds. Er heerste echter honger in hun stammen, mensen stierven. De Goten beschouwden de Romeinen als schuldig aan hun problemen. Er brak een opstand uit. In 378 werden de Romeinen verslagen in Adrianople. Hun keizer verdween spoorloos.
Aan het begin van de 5e eeuw marcheren de Goten weer verderItalië. In 410 begon het beleg van Rome, wat honger veroorzaakte, de verspreiding van ziekten onder de inwoners. De gotische leider Alaric eiste een enorm losgeld van de stedelingen. De Romeinen begonnen hun beelden opnieuw te smelten om blokken te maken en de leider klaar te maken. Maar Alaric, moe van het wachten, nam de stad in. In de loop van vele eeuwen vond de verovering van de Eeuwige Stad voor het eerst plaats. In drie dagen raakte Rome bijna uitgestorven en vervallen.
In 455 verhuisden vandalen naar Italië. Twee weken lang beroofden en verbrandden ze Rome. Tienduizenden inwoners werden gedood, de rest in slavernij. De keizerin en haar dochters werden gevangen genomen.
De val van het Romeinse rijk was snel. De verzwakte staat kon zijn onderdanen geen bescherming bieden. Weerloos tegen de aanval van vijanden waren zowel rijk als arm.
Однако причины падения Римской Империи были не alleen in de invasie van de indringers. Volgens een van de oude historici werden de inwoners van het land zelf hun ergste vijanden. Slaven en armen leden onder overweldigende belastingen. Ze kwamen tot de verwoesting van de aarde, mensen stierven van honger. Om te overleven schakelde de bevolking vaak over op de dienst van de barbaren, omdat ze geloofden dat nederigheid met andere zeden en gebrek aan vrijheid beter is dan onrechtvaardigheid en wreedheid in hun land.
De val van het Romeinse rijk is voorwaardelijk gedateerd op 476, toen de laatste heerser, de jongen Romulus Augustinus, werd verwijderd.
St. Augustinus noemde in zijn werk de dood van het koninkrijk een vergelding voor al zijn verschrikkelijke zonden uit het verleden. De vader van de kerk zag geen enkele kans om Rome te redden.
