Er was eens de grote Cicero die zei:"Voordat u ergens over gaat discussiëren, moet u het eens zijn over de betekenis van de woorden ...". Waarschijnlijk weerspiegelt deze uitdrukking van een wijze Romein perfect de betekenis van het concept van 'sociale perceptie' in allegorische zin. Iedereen begrijpt inderdaad dat effectieve interactie tussen mensen alleen kan plaatsvinden als dit het karakter heeft van wederzijds begrip. Feit is dat interactie, om verschillende redenen van objectieve en subjectieve aard, dubbelzinnig kan worden geïnterpreteerd door de deelnemers aan deze interactie.
Deze dubbelzinnigheid hangt samen met het feit datactoren van interactie, er zijn andere verwachtingen van de koers en het resultaat van interactie met een ander individu, andere attitudes, elke actor in zijn relaties met de externe sociale omgeving wordt geleid door verschillende waardesystemen en criteria.
Echter, met alle verschillen in deze factoren, ininteracties, er is één parameter die objectief gemeenschappelijk is voor alle deelnemers aan het interactieproces - dit is de manier en het proces van hun perceptie van elkaar. Het is objectief verplicht in de communicatiestructuur en wordt gekenmerkt door het concept van sociale perceptie.
Dat moet echter worden verduidelijkthet gebruik van deze categorie is niet helemaal nauwkeurig en weerspiegelt volledig de inhoudelijke kant van communicatie tussen mensen. Deze term werd in 1947 door J. Bruner in de wetenschappelijke circulatie geïntroduceerd en ging de psychologie in samen met de theorie van "New Look" - een nieuwe kijk op de problemen van communicatie, interactie en perceptie door mensen van elkaar. In het kader van dit paradigma onthulde sociale perceptie alleen de bepalende aspecten van menselijke relaties.
Затем взгляд на содержание данной категории breidde zich enigszins uit en begon het hele proces van perceptie van elkaar te beschouwen door sociale objecten onder perceptie. Tegelijkertijd was de brede interpretatie dat het sociale object niet werd begrepen als een enkele persoon, maar als een geheel van elementen van de sociale structuur van de samenleving als geheel: sociale groepen, gemeenschappen en zelfs de samenleving als geheel, als het ging om relaties van de vorm 'persoon - maatschappij". De moderne psychologische wetenschap beschouwt het concept van sociale perceptie precies in deze interpretatie.
Volledige review van de inhoud hiervanCategorieën creëert een zeer complex en beeld dat het mechanisme van waarneming van elkaar door sociale objecten weerspiegelt in het proces van hun interacties. Dit mechanisme omvat een persoon zelf, die in staat is om een ander waar te nemen, een andere persoon die interactie heeft met de eerste. Dit mechanisme wordt aangevuld door de eigenschappen van de actoren van interactie, die deze individuen dragen als kenmerken van de sociale groepen waartoe ze behoren. En tot slot is een belangrijk element van dit mechanisme de situationele component - de specifieke omstandigheden en omstandigheden van de plaats en tijd waarbinnen de interactie plaatsvindt.
Еще более сложным по структуре и содержанию sociale en pedagogische waarnemingshandelingen, waarbij een aantal speciale, nieuwe belangrijke factoren worden betrokken die de waarneming bepalen. Deze zijn zoals professionele oriëntatie, kenmerken van pedagogische activiteit als een factor in de algemene socialisatie van het individu, competentie en anderen. Daarom wordt pedagogische sociale perceptie opgevat als het vermogen van een leraar, leraar (in de brede zin van het woord) om de innerlijke wereld van een kind te zien leren met behulp van empathie, dat wil zeggen het vermogen om de wisselvalligheden van zijn vorming samen met hem te "leven".
De effectiviteit van deze aanpak is meestalwordt bepaald door de mate van interesse in de problemen die de student aangaan. Daarom hangt de "kwaliteit" van de perceptuele component van pedagogische activiteit af van twee componenten: enerzijds de vaardigheden van de leraar en anderzijds de vaardigheden van de leerling.
