Alle prestaties van de mensheid in haar hele geschiedenisvan bestaan, beginnend met de uitvinding van het wiel en het buskruit en eindigend met de splitsing van het atoom, vervagen de zoektocht naar het goddelijke deeltje en vluchten naar de ruimte, vervagen naast raadsels waarop geen slimme geesten van de planeet nog een antwoord kunnen geven.
De Andes-kandelaar, gelegen in Peru, plaatst wetenschappers in zo'n ongemakkelijke positie van een geheim van hun oorsprong dat ze niet eens kunnen komen met aanvaardbare versies van wat het zou kunnen zijn.
Gigantische badges en figuren groter dan 4meters die op het aardoppervlak zijn afgezet, zijn geogliefen, een soort schrift of code die meestal vanuit de ruimte of vanuit een vliegtuig wordt gezien. De meest populaire tekens zijn de symbolen van de Nazca-woestijn, die in de 5-1 eeuw voor Christus op het oppervlak werden geslagen. e.
Er zijn wetenschappers die deze lijnen, geometrische vormen, afbeeldingen van vogels, dieren en vreemde wezens probeerden te brengen, althans onder een soort wetenschappelijke hypothese.
Peru is niet het enige land waar het is gevondengeogliefen. Het witte paard was bijvoorbeeld het meest herhaalde en daarom favoriete complot van de oude volkeren die het grondgebied van het moderne Groot-Brittannië bewoonden. Maar dit is tenminste een herkenbaar dier, dat heilig was voor mensen van die tijd of iets gepersonifieerd.
De Andes-kandelaar werd een voorbeeld van watbetekenis werd hem gegeven afhankelijk van het denken of de religie van de mensen die hem zagen. Dus de Spanjaarden, die Peru veroverden, zagen het als de Heilige Drie-eenheid, afgebeeld in de vorm van drie kruisen, en voor de zeilers leek het op een sterrenbeeld of een oude vuurtoren. Hetzelfde gebeurt echter met de meeste geogliefen op aarde. De menselijke geest kent het ware doel van een object of fenomeen niet en probeert het in het kader van zijn perceptie van de wereld te persen.
Om de een of andere reden gebeurde het zo over de objecten in Peruze schrijven veel, ze worden bestudeerd en verdedigden zelfs hun proefschriften. In feite zijn er veel geogliefen op de planeet, veel groter dan de Peruaanse, zowel qua leeftijd als qua aantal afbeeldingen.
Maar blijkbaar is de interesse altijd groter in watdenk lang na en tevergeefs (bijvoorbeeld een onvoltooid schaakspel of een onbewezen stelling). Er is hier geen uitzondering en de Andes-kandelaar. Waar dit object zich bevindt, is gemakkelijk te bepalen - op het schiereiland Paracas, op 6 uur rijden van Lima. De kleine halvemaanvormige berg die hier oprijst, is de plek geworden van het werk van onbekende oude 'graffitikunstenaars'. Het is te zien vanaf het water of vanuit vogelperspectief. Als we alle geogliefen op de planeet analyseren, kunnen we zien dat de meeste overeenkomsten vertonen in de uitvoeringstechniek.
Zo zijn de 'lange man' in Sussex en de tekeningen in Peru gemaakt, hoewel in verschillende tijdperken, maar duidelijk de afstammelingen van dezelfde getalenteerde kunstenaars die lijden aan gigantomanie.
Als dit zo is, dan lijkt het erop dat ze ofwel de taak van iemand anders vervulden - de benodigde tekening op een bepaald moment zetten, of dat ze dwalen van creatieve aard, wat onwaarschijnlijk is.
Het komt vaak voor dat mensen toeschrijven aan objecten enfenomenen die ze zelf uitvinden. Sommigen van hen geloven bijvoorbeeld dat de Andes-kandelaar (Peru) verwijst naar de tekeningen van Nazca, hoewel dit niet helemaal waar is.
Wetenschappers dateren dit object 200 voor Christus. e., en als iedereen het min of meer eens is met dit feit, dan blijft het doel ervan een mysterie. De gigantische drietand, zoals de lokale bevolking het noemt, heeft twee takken in de vorm van kaarsen met spiralen, terwijl de derde kaars rechtstreeks uit de basis groeit.
De lengte van het object is ongeveer 180 m, wat suggereert dathet kostte veel tijd en een aantal speciale tools om het te maken, anders zou het tot op de dag van vandaag niet zo goed hebben geleefd. De Andes-kandelaar, waarvan de beschrijving in dit artikel wordt voorgesteld, ziet er aantrekkelijk uit, maar is vrij triviaal. Kleine drietanden ter wereld, Neptunus had hetzelfde. Gewone mensen en wetenschappers waren altijd meer bezorgd over de vraag niet "hoe", maar "waarom".
Wanneer deze vraag wordt gesteld, kunnen er honderden antwoorden zijn, wij bieden u de meest begrijpelijke, bijvoorbeeld:
Maria Reiche, die haar hele leven studeertde geogliefen van Nazca en de Andes-kandelaber (foto van de wetenschapper die je hieronder kunt zien) konden alleen maar vaststellen dat sommige figuren samenvallen met de sterrenbeelden, bijvoorbeeld de poten van de spin en het hoofd herhalen de locatie van Orion.
Er is een versie waarin deze tekeningen niet zijn achtergelatenbeschaving van mensen. Te oordelen naar het feit dat de mensheid zelf niet weet waarvoor ze is gemaakt, is het mogelijk dat een soortgelijke conclusie de meest correcte is. Misschien geven deze beelden het pad aan dat verre ruimtereizigers hebben afgelegd en via welke sterrenbeelden ze naar ons moesten komen. En de cijfers zijn duidelijk niet dat mensen op het plateau in Nazca misschien wel buitenaardse zelfportretten zijn.
Wat het ook was, misschien heeft de mensheid nog steeds de kans om de oorzaak van de geogliefen te ontdekken die zo duidelijk zichtbaar zijn vanuit de ruimte.
Andes-kandelabers en Nazca-tekeningen verschillen inperformancetechniek, wat suggereert dat er minstens 2 oude culturen waren die ze hebben gemaakt. In de woestijn zijn tot nu toe 30 tekeningen en 788 lijnen en geometrische vormen ontdekt.
De drietand op het schiereiland wordt gepresenteerd ineen enkel exemplaar, en aangezien het niet ver daarvandaan werd gevonden als een pottenbakkerij in dezelfde tijd als de tekening, kan worden aangenomen dat dit een creatie is van de handen van de inwoners van het oude Paracas.
Ondiepe greppels zijn kenmerkend voor de Nazca-geogliefen(30 cm) met een breedte van 50 tot 150 cm, terwijl de kandelabers dieper en breder zijn. Sommige geleerden geloven dat de Andes-kandelaar, wiens geschiedenis iets jonger is dan die van een figuur op een plateau, de opvolger is van een oudere kerel.
Het is verbazingwekkend hoe de oude Inca's erin konden doorbrengenrechte lijnen met een lengte van 500 km²? Zelfs met moderne apparatuur kunt u inderdaad een soepele greppel maken voor niet meer dan 10 km zonder afwijkingen van de baan. Veel tekeningen vallen op door hun schaal, en opnieuw rijst onvrijwillig de vraag: hoe kunnen alle lijnen met elkaar worden verbonden tot een pelikaan van 285 meter of een hagedis van 188 meter?
Ofwel hadden deze kunstenaars een speciale visie op driedimensionale ruimte, ofwel waren hun gereedschappen perfecter dan moderne.
De Andes-kandelaar, wiens techniek eenvoudiger is, is in een andere stijl gemaakt, hoewel kan worden aangenomen dat de artiesten bekend waren met de tekeningen op het plateau in Nazca.
Ze hadden geen nauwkeurige instrumenten nodig, omdat de hoogte van het object slechts 180 m is, maar zelfs het is verbazingwekkend en je vraagt je af wat het precies op de rots is aangebracht.
Nou, de mensheid zal moeten wachten.Er zullen mensen zijn die weten waarom dit is gebeurd, of mensen zullen instructies voor gebruik vinden. We zullen wachten en hopen dat het een of het ander tijdens ons leven zal gebeuren, maar voorlopig creëren wetenschappers nieuwe versies en maken ze films over de geheimen van de aarde en het universum.
