Chrześcijaństwo pierwotnie miało coś specjalnegow stosunku do wody. Ablucja była od tysięcy lat symbolem oczyszczenia. Z tym działaniem są nierozerwalnie związane główne sakramenty wiary chrześcijańskiej.
Najważniejszy sakrament, po którym przeszłośćprzyjmuje wiarę chrześcijańską i staje się godny Królestwa Niebieskiego. W Rosji, po przyjęciu chrześcijaństwa, kąpiele w konsekrowanych źródłach stały się ulubioną tradycją ludową. Zanurzając się w leczniczej wodzie, wierzący otrzymali duchowe oczyszczenie, a wraz z nim bezgraniczną niewytłumaczalną radość. Niektóre przypadki ablucji prowadziły do wyzdrowienia z dolegliwości cielesnych lub psychicznych.
Fontanny do ablucji są dostępne w całym hotelucały rok kalendarzowy. Dają szczególną moc w święto Trzech Króli. W tym dniu, z przyczyn wciąż niewyjaśnionych dla człowieka, woda na całej planecie zmienia swój skład jakościowy. Nawet wodę z kranu zebraną na chrzest można przechowywać bardzo długo, nie zmieniając jej normalnego koloru i zapachu.
Naukowcy przeprowadzili nawet analizę porównawcząwodę pitną z kranu i zebraną w świętym źródle. Analiza wody z miejsc świętych wykazała brak jakichkolwiek bakterii, a także wysoką aktywność biologiczną. Wiara i modlitwa mają tak silny wpływ na strukturę wody.
Lepiej wcześniej odwiedzić święte źródłaoczyszczając się postem i modlitwą. Nie zapomnij też o skromności w ubraniu - to wciąż nie jest zwykła kąpiel. Tam, gdzie jest taka możliwość, czcionka jest koniecznie zorganizowana. Zdarza się, że wielu nie ma odwagi, by całkowicie się pogrążyć. Wtedy wystarczy umyć twarz, dłonie lub stopy, wystarczy pić wodę ze źródła. Ablucji musi koniecznie towarzyszyć modlitwa, w której wierzący woła do Boga o pomoc. Łaska Boża, jeśli wierzący jest jej godny, nie umniejsza tego.
Wszystkie źródła prawosławne są święte i lecznicze.Może nie mają bogatej historii, ale po poświęceniu są pełni łaski. Tak jak źródło jest niewyczerpane, tak nie ma granic dla cudów przyznawanych duszy i ciału prawdziwie wierzącego prawosławnego człowieka.
Na terenie naszego kraju takie kluczeniezliczone, zwłaszcza w środkowej części Rosji. O najbliższym konsekrowanym źródle można zawsze dowiedzieć się od wyznawców prawosławia lub od personelu miejscowego kościoła. Miejscowi mieszkańcy, w sąsiedztwie których znajdują się święte źródła, uważają, że lepiej jest z nich pić wodę niż z wodociągu.
Historia naszego państwa jest ściśle związana zPrawosławna wiara chrześcijańska. Dziś odnosi się wrażenie, że Rosja stała się ostatnią twierdzą prawosławia, broniącą swojej wiary. Większość ludności naszego rozległego kraju jest głęboko religijna. Świadczą o tym liczne świątynie, historyczne zabytki architektury, klasztory i święte źródła Rosji.
Dość duża liczba ośrodków prawosławnychznajduje się w regionie moskiewskim. Tam, gdzie znajduje się święte źródło, które leczy dolegliwości i wzmacnia wiarę, jest zawsze zatłoczone. Rozważymy najczęściej odwiedzane w regionie stołecznym.
W pobliżu wsi Vzglyadovo, 14 km od Sergiev Posad,wiosna płynie od ponad 600 lat. Święte źródło pojawiło się tutaj z modlitwy Sergiusza z Radoneża, kiedy mnich zatrzymał się w tym miejscu, aby odpocząć podczas podróży do Kerzhach. Starszy modlił się do Boga o zgromadzenie narodu rosyjskiego i przezwyciężenie jarzma chanów mongolskich. Podczas modlitwy klęczącej ze skały, którą później popularnie nazwano wodospadem Gremyachiy Klyuch, uciekł strumień wody.
Skład mineralny wody jest podobny doŹródła Kisłowodzka, ale o niższym stopniu mineralizacji. Temperatura wody przez cały rok wynosi 4 stopnie. Skała podzieliła strumień na trzy wodospady. Prawy pomaga leczyć choroby serca, lewy leczy choroby kobiece, a przepływający między nimi strumień łagodzi bóle głowy. Ludzie nadali strumieniom nazwy: Wiara, Nadzieja, Miłość. Nawet przy złej pogodzie zawsze można spotkać wierzących, którzy przyszli do źródła pomocy.
Na obrzeżach wsi Radoneż, w pobliżu cerkwiPrzemienienie Pańskie, jest inne źródło. W tej słowiańskiej osadzie, która pojawiła się w IX wieku, mieszkali także rodzice rosyjskiego świętego. Stąd w 1337 roku Sergiusz został mnichem jako młody człowiek. Lud nadali nazwę źródła. Przez te wszystkie wieki bez przerwy bije źródło. Święte źródło daje czystą, chłodną i smaczną wodę. Starzy ludzie mówią o licznej pomocy w leczeniu różnych dolegliwości. Wiosenny codzienność obdarza swoją łaską wielu wiernych, którzy przyjeżdżają tu nie tylko z okolic.
Źródło położone we wsi MuranovoDzielnica Puszkinska, konsekrowana w imię Kazańskiej Ikony Matki Bożej w przedostatnim stuleciu. Wiosna stała się znana w połowie ubiegłego stulecia, kiedy rodzina Tiutczewów zbudowała na miejscu przejętego majątku cerkiew Niegodziwego Zbawiciela. Odbywały się tu modlitwy i sakrament chrztu.
Kiedy źródło zostało oczyszczone pod koniec lat 90.,okazało się, że zamiast jednej sprężyny biło dokładnie 12 sprężyn. Następnie przepływ wierzących do studni Barsky znacznie się zwiększył. Ta święta wiosna pomogła wielu. Recenzje przekazywane z ust do ust przez pielgrzymów i okolicznych mieszkańców mówią o leczeniu chorób skóry i szybkim gojeniu się otwartych ran.
Znajduje się w małej wiosce Talezh w Moskwieobszary. Miejsce, w którym bije źródło, jest pod kontrolą klasztoru, który znajduje się 30 km stąd. Na terenie znajduje się świątynia - kaplica, dzwonnica, chrzcielnica męska i żeńska. Święte źródło zostało konsekrowane w imię założyciela klasztoru, który pochodził z rodziny książąt Wiazemskich.
Od 1515 roku, kiedy powstał klasztor,było wiele przypadków, gdy źródło pomogło pozbyć się różnych chorób oczu i chorób wątroby. Oprócz pielgrzymów szukających uzdrowienia źródło to cieszy się wielką sławą odprawiania kościelnych obrzędów chrztów i ślubów. W świątyni obowiązują surowe zasady klasztoru, więc w środku obowiązuje całkowity zakaz fotografowania i filmowania.
Ziemia Samary jest również bogata w życiodajneźródła - w regionie znanych jest 1536 źródeł. Za błogosławionych i świętych uważa się nieco ponad 40. Wśród nich są bezimienne, ale większość została konsekrowana w różnym czasie jako miejsce pojawienia się cudownych ikon Najświętszej Bogurodzicy i świętych Bożych.
Po epoce ateizmu sowieckiego, kiedy prawosławiepoddane niewyobrażalnemu zniszczeniu, święte źródła Rosji są ponownie przywracane. Zarówno władze lokalne, jak i diecezja z wyznawcami mają duży udział w odbudowie infrastruktury i poprawie terenu przylegającego do źródeł. Do tych miejsc przyjeżdżają ludzie nie tylko z całego regionu. Jest wielu gości z różnych części kraju, którzy dowiedziawszy się o wielu przypadkach pozbycia się różnych dolegliwości, przyjeżdżają tu w nadziei znalezienia pomocy.
Mała wioska Tashla, w okręgu Stawropol w regionie Samara, jest zawsze pełna codziennych gości do źródła ku czci cudownego obrazu Matki Boskiej.
Do miejscowej mieszkanki Katyi Chugunowej 21 października 1917 r.lat we śnie Matka Boża pokazała, gdzie leży ikona z jej twarzą. Rankiem idąc na miejsce Katia zobaczyła dwóch aniołów niosących ikonę oświetloną jasnym światłem. W małym wąwozie znaleziono małą ikonę Matki Bożej. Wierząca, biorąc go w ręce, zobaczyła źródło wytryskujące z ziemi.
Rektor Kościoła Trójcy, pomimoliczne przypadki uzdrowień, które miały miejsce w pobliżu ikony, wykazały zwątpienie i niewiarę, ale postanowiły pozostawić znalezisko w kościele. Dwa miesiące później ikona zniknęła z kościoła. Strażnik, który pełnił dyżur w nocy, opowiadał o piorunach, które uderzyły z budynku kościoła w kierunku nowo wybudowanej kaplicy u źródła. W otoczeniu wielu ludzi opat Dmitrij otworzył kaplicę i otworzył wieko studni nad źródłem. Tam zobaczył w głębinach samą ikonę, z której wydobywał się blask, a zamarznięta woda topiła się wzdłuż krawędzi studni. Natychmiast pożałował swojego niedowierzania, a ikona natychmiast pojawiła się, umożliwiając tym samym ludziom ponowne jej odnalezienie.
Od tego czasu ikona jest przechowywana w świątyni Tashla idziesiątki tysięcy wierzących mogło dotknąć daru Matki Bożej. Podczas wielkiej suszy, która rozpoczęła się w 1920 roku i trwała 2 lata, źródło było jedynym źródłem wody dla mieszkańców wsi. Już w tym czasie wielu wierzących z całego regionu Wołgi rzuciło się do uzdrawiającego źródła. A ikona, która również dawała łaskę uzdrowienia, stała się prawdziwym wsparciem dla wszystkich wierzących w burzliwych rewolucyjnych czasach.
Wąskie i meandrujące jezioro położone za wsiąSyezzhee to szczególne święte miejsce na ziemi Samary. W 1958 nastąpiła manifestacja Boga. Z dziury wieśniak zobaczył poświatę. W blasku można było wyróżnić kościół, ołtarz i Matkę Bożą, Mikołaja Cudotwórcy i stojących nieopodal archaniołów.
Ludzie uciekli - wielu zostało uzdrowionych.Władze nic nie zrobiły: zasypali jezioro obornikiem i napełnili je olejem napędowym. Ale cuda trwały. Wierzących i ciekawskich widzów odpędzano nawet wodą z hydrantu przeciwpożarowego. Ale ludzie nadal szli nad jezioro, aby popatrzeć na niebiańskie twarze.
Potem jezioro zaczęło mieć niewytłumaczalnenieruchomości. Zniknęły komary i muszki, których jest niezliczona ilość na sąsiednich jeziorach. Woda ma wyporność. W jeziorze są ryby i duże, ale nikt nie może się pochwalić, że udało im się złowić chociaż jedną.
I pewnego dnia o świcie z nieba do jeziora iz sąsiedniego brzegu zaczęły spadać kule wszystkich kolorów tęczy. Poruszały się po powierzchni wody i brzegu w różnych kierunkach. We wsi powstało poruszenie. Większość mieszkańców próbowała ich złapać, ale nikomu się to nie udało.
Po tych wydarzeniach jezioro zainteresowało sięnaukowcy badający zjawiska anomalne, a także biolodzy. Faktem jest, że na linii brzegowej jeziora rosną rośliny, których nie ma nigdzie indziej w regionie Samara. Woda czerpana z jeziora może być przechowywana przez ponad 10 lat, zachowując przyjemny smak i zapach. Osad i glony, które dostają się do zbiornika wody, są w krótkim czasie całkowicie rozpuszczone. Takich właściwości nie da się dotychczas wytłumaczyć naukowo.
Ci, którzy niedawno odwiedzili cudowne jezioro, powiedzielio tym, że wyraźnie się wypłynęła, a wysokie trzciny coraz gęściej zapychają brzegi. Co spowodowało te zmiany, nikt nie wie. Ale woda wciąż ma swoje cudowne właściwości.
We wsi Wołżski znajduje się święte źródło BogaMatka, nazwana na cześć ikony o tym samym imieniu, która pomaga tym, którzy cierpią z powodu pijaństwa. Jego wiek przekracza 300 lat. Ciekawe, że źródło przez tak długi czas co sekundę daje wiadro wody. Przyjeżdżają tu ludzie z całej Samary w nadziei na pozbycie się poważnej choroby i wzmocnienie siły wiary.
Liczne opowieści o cudachwyzwolenie od choroby niszczącej nie tylko ciało, ale i duszę, codziennie sprowadzaj tu opętanych przez chorobę. Cierpiące żony prowadzą wielu do źródła w nadziei, że ich wiara pomoże drugiej połowie odzyskać rozsądek i powstrzymać bezbożny czyn.
Wiosna bije na stoku prosto spod korzenidrzewa, tworzące mały strumień. W drugiej połowie ubiegłego wieku w wodach źródła pojawiła się ikona Mikołaja z Miry. Znalazła ją stara pasterka i przywiozła do domu. Jednak rano ikona zniknęła. Wkrótce inni pasterze ponownie znaleźli tam tę ikonę i zanieśli ją do kupca ze Znamenki. Jego ikona również zniknęła następnego dnia.
Po raz trzeci bogaty chłop Aleksiej Iwanowicz znalazł ikonę. Był pobożnym człowiekiem i natychmiast zbudował kaplicę w pobliżu źródła, a źródło zamknął w dębowej studni.
Ludzie z całego regionu udają się na wiosnę, aby modlić się do św. Mikołaja Cudotwórcy za św. Mikołaja Lata, a na początku ubiegłego wieku zebrali się ludzie ze wszystkich prowincji Wołgi.
W uzdrawiającej mocy wody, która jest pełna źródełświęci Kościoła prawosławnego nigdy nie wątpili. Każdy wierzący musi sam zdecydować, jak się do tego odnieść. Liczne przypadki lekarstw na dolegliwości, czasem nawet udokumentowane, rodzą więcej pytań niż odpowiedzi. Sceptycy postrzegają takie przypadki jako korzystne zbiegi okoliczności. Ale w życiu udany bieg wydarzeń jest czasem cudem.
Jeśli Faith jest silna, to zwykła woda z kranu może zdziałać cuda. Wszystko jest Wolą Boga.
