Guram Adjoev jest obecnie w tokuSłużąc Jego Królewskiej Mości Piłce Nożnej, która rozpoczęła się w 1979 roku. To prawda, że w tym czasie zaczął grać w drużynie młodzieżowej, a dziś jest prezesem klubu sportowego. Zobaczmy, jak potoczyły się losy tego słynnego piłkarza i czy jego krewni go wspierali, kontynuując pracę ojca. Guram Adzhoyev od dawna jest aktywnym sportowcem. Ma osiągnięcia, których nie mógł przekroczyć żaden piłkarz grający w Związku Radzieckim. Jednocześnie ten człowiek poświęcił całe swoje świadome życie temu sportowi. Kim jest Guram Adzhoyev - piłkarz, trener lub funkcjonariusz?
Początek kariery piłkarskiej młodego Gurama Adjoevaodbył się w jego rodzinnym Tbilisi, gdzie urodził się jesienią 1961 roku. Niewiele osób w tamtych odległych czasach zwracało uwagę na narodowość tego chłopca. Dla większości fanów piłki nożnej w Związku Radzieckim był Gruzinem, ponieważ urodził się i wychował w stolicy Gruzji. Ale w rzeczywistości pochodził z kurdyjskiej rodziny. Chociaż w tamtych czasach nikt nie był szczególnie zainteresowany ani narodowością, ani religią. Młody Ajoev zdobywa piłkarskie wykształcenie w szkole piłkarskiej „Young Dynamo” w Tbilisi. I zaczyna występować w sporcie wyczynowym w Kutaisi „Torpedo” w 1980 roku. W tej drużynie spędza tylko jeden sezon, a hodowcy moskiewskiego „Dynamo” zauważają młodego utalentowanego piłkarza. Przez następne dwa sezony gra w Dynamo Moskwa. Nie można powiedzieć, że młody zawodnik dużo czasu spędza na boisku i po tych dwóch sezonach przenosi się do moskiewskiego „Spartaka”. Technika posiadania piłki przez piłkarza była doskonała, ale w tym czasie Spartak miał galaktykę świetnych zawodników, tylko w ataku i na środkowej linii boiska, gdzie grał Guram. Po spędzeniu zaledwie jednego sezonu w Spartaku i rozegraniu zaledwie dwudziestu meczów z dwoma strzelonymi bramkami, młody piłkarz również opuszcza ten zespół.
Guram spędził prawie dwadzieścia lat na boisku i grałpodczas gdy w ośmiu zespołach. Do niektórych drużyn wracał kilkakrotnie. Trzy z nich zostały wymienione powyżej, ale sportowiec dopiero zaczynał grać w piłkę nożną. Później, już dość dojrzały sportowiec, polubił charkowskiego „Metalistę”, na którego czele stał nieżyjący już Jewgienij Łemeszko.
I chociaż Guram Ajoev grał w ośmiu zespołach,kibice zapamiętali go jako czołowego napastnika charkowskiego „Metalist”. To do tego zespołu sportowiec wracał kilka razy. To z nią zdobył swoje jedyne trofeum, stając się właścicielem Pucharu ZSRR, pokonując moskiewską „Torpedę” w Moskwie na stadionie Dynamo. To właśnie w tym meczu Guram strzelił zwycięskiego gola z rzutu karnego (bardzo dużo o to pytał zwykły wykonawca rzutów karnych Leonid Buryak).
Guram Ajoev to piłkarz, który założyłrekord gry dla czterech różnych drużyn w rozgrywkach Pucharu Europy UEFA. Nie przed nim, nie po tym, ani jeden sportowiec Związku Radzieckiego nie zdołał nawet powtórzyć tego wyniku. Potem grał za granicą w różnych drużynach, ale niezmiennie wracał do Charkowa. Karierę sportową Guram Ajoev zakończył w rejonie Moskwy „Saturn” w 1998 roku.
Były piłkarz po zakończeniu kariery chciałkontynuować edukację sportową, ale do tego czasu miał już dwa wyższe wykształcenie, postanowił się tam zatrzymać i wykorzystać wiedzę, którą już posiadał. Ukończył więc ekonomię na Uniwersytecie w Tbilisi, a jako prawnik - na Akademii Prawa w Charkowie. Guram Ajoev, którego biografia obfituje w różne ciekawe wydarzenia, postanowił wykorzystać tę wiedzę jako dyrektor sportowy moskiewskiego „Dynamo”, a następnie prezes Tula „Arsenał”, grając dla różnych drużyn weteranów.
Rodzina Ajoev ma troje dzieci, dwóch synów i córkę. Wszyscy wychowywali się w surowych tradycjach jazydzkich. Guram Ajoev Jr. poszedł w ślady swojego ojca, kontynuując rodzinne tradycje piłkarskie.
Urodził się na Węgrzech w 1995 roku i skończył szkołę w Anglii. Specjalizacja piłkarska jest taka sama jak jego ojca - ofensywnego pomocnika. Młody człowiek marzy o grze w Realu Madryt jak Ronaldo.
