Trzykrotny mistrz Rosji w zapasach freestyleInna Trazhukova, której zdjęcie nie pozostawiło okładek publikacji sportowych, po igrzyskach w Rio zakończyła się w samym środku skandalu. Prezydent narodowej federacji zapaśniczej freestyle i trener kadry narodowej Mikhail Mamiashvili bardzo ciężko z nią rozmawiał po przegranej walce o medal i pozwolił sobie trafić na sportowca. Po tym nastąpiło oświadczenie do prokuratury, przeprosiny Mamiashvili i wycofane oświadczenie, ale po tej historii pozostał nieprzyjemny posmak.
W 1990 r. We wsi Górny Timmersjan UlianowskUrodziła się Inna Trazhukova. Zapasy w stylu wolnym nie są najpopularniejszym sportem dla dziewcząt, ale tak niezwykły wybór tłumaczy postać ojca Inny.
Sam Wiaczesław Trazhukov był młodyzapasy freestyle, po ukończeniu aktywnej kariery, został ponownie zakwalifikowany jako kierowca. Jednak wtedy pasja sportowa odbiła się na jego znaczeniu i został trenerem dzieci w swojej rodzinnej wiosce. Wiaczesław zaczął współpracować z dziesięcioletnimi chłopcami i nalegał, aby jego córka również poszła na siłownię. Inna w tym czasie chciała wyjść z przyjaciółmi bardziej niż trenować z chłopcami, ale wola jej ojca była przede wszystkim.
Stopniowo dziewczyna została wciągnięta w proces, stalpojawiają się pierwsze wyniki. W celu dalszego rozwoju konieczna była przeprowadzka do Moskwy, gdzie Trazhukova poważnie studiował w rezerwowej szkole olimpijskiej. W 2006 r. Ojciec dziewczynki ponownie pokazał swoją wolę i wysłał córkę do stolicy. Początkowo sama w nieznanym mieście była trudna, płakała, błagając matkę, by ją zabrała, ale decyzja ojca nie podlegała rewizji.
Stopniowo Inna Trazhukova, zapasy freestyle dlado której stała się pracą, do której przyzwyczaiła się w stolicy i zaczęła wygrywać w konkursach młodzieżowych i młodzieżowych. Na turniejach dla dorosłych zaczęła się pokazywać w młodym wieku, zdobywając brąz mistrzostw Rosji w 2011 roku. Nawet wtedy Inna Trazhukova dała się poznać jako sprytna, techniczna atletka, która nigdy nie boi się ryzykować i wykonywać pięknych technik, dominując na dywanie.
Te cechy, w połączeniu z doskonałą szybkością, pomogły jej dobrze zagrać na pierwszym dużym międzynarodowym turnieju, jakim były Mistrzostwa Europy, które odbyły się w Dortmundzie w 2011 roku.
W tym czasie w Rosji panowała poważna konkurencjawaga do 63 kg. Ton nadawali tacy sportowcy jak Ludmiła Wołosowa, która zdobyła brąz na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie, Anastasia Bratchikova z regionu moskiewskiego. Jednak z każdym rokiem Inna rozwijała się i coraz bardziej zbliżała się do pozycji lidera w kobiecej drużynie zapaśniczej w stylu dowolnym.
Inna Trazhukova zdołała dotrzeć do finału mistrzostw kraju w 2013 roku, aw 2014 roku została już mistrzynią Rosji. Rok później powtórzyła swoje osiągnięcie, zapewniając sobie status zwycięzcy.
Na wyjazd na Igrzyska Olimpijskie 2016trzeba było wygrać krajowe mistrzostwa w zapasach w stylu dowolnym. Inna Trazhukova była w doskonałej formie i przewyższała swoimi rywalami głowę i ramiona. Już w pierwszej rundzie musiała spotkać się z brązową medalistką Igrzysk w Londynie Ludmiłą Wołosową, która nie była w najlepszej formie i przegrała z wynikiem 11: 1.
W finale Inna zmierzyła się ze swoim głównym rywalem -Anastasia Bratchikova. Próbowała trzymać się biletu olimpijskiego, ale Trazhukova działała szybciej, bardziej agresywnie i wykonywała skuteczniejsze techniki. Pochodzący z regionu Uljanowsk wygrał z wynikiem 6: 1 i zapewnił sobie prawo do udziału w igrzyskach olimpijskich.
Inna, członkini kobiecej drużyny zapaśniczej w stylu dowolnymTrazhukova pojechała do Rio de Janeiro nie tylko jako ekstra, ale jako jeden z faworytów. Jednak poziom oporu na forum światowym okazał się zbyt wysoki, a Rosjanka dotarła do półfinału po trzech zaciętych walkach. Tutaj japoński sportowiec był już silniejszy, a Inna przegrała z nią w ciężkiej walce.
W meczu o trzecie miejsce Monika Michałek z Polski czekała na Trazhukovą, która tego dnia była silniejsza i zdobyła brąz.
Decydujące walki olimpijskiego turnieju kobietw zapasach w stylu dowolnym okazały się wyjątkowo niefortunne dla drużyny rosyjskiej. Kilka dziewczyn przegrało od razu w finale, Inna Trazhukova przegrała mecz o trzecie miejsce. Wściekły prezydent narodowej federacji zapasów w stylu dowolnym i główny trener reprezentacji, Michaił Mamiaszwili, nie znalazł nic lepszego, niż rzucić się w odpowiedzi na brudne klątwy na przegrane dziewczyny.
Przede wszystkim trafił do Inny, który oprócz obelg otrzymał kilka ciosów w twarz.
Wybuchł wielki skandal, dziewczyna niewytrzymać i rozmawiać o incydencie. Michaił Mamiaszwili nie uznał za konieczne szukania wymówek iw odpowiedzi po raz kolejny „czule” wypowiedział się o moralnych i wolicjonalnych cechach Trażukowej.
Wysłała oficjalnie oświadczenie do prokuraturyoskarżenie lidera o pobicia. Czując groźbę ścigania karnego, Mamiashvili opamiętał się i przeprosił sportowca. Trazhukova wybaczył trenerowi i wycofał oświadczenie z prokuratury, ale incydent wywołał burzę oburzenia w społeczeństwie i zażarte dyskusje o dopuszczalności surowych metod wychowania w sporcie.
