Rozważane zasady są względnie stabilnymi i stabilnymi normami prawnymi, które mają następujące cechy:
- ustalona dominacja nad innymi normami regulacji public relations;
- obiektywnie subiektywny charakter;
- natura systemowa;
- odzwierciedlenie historycznych uwarunkowań wszystkich praw danego kraju w danym czasie.
Zasady sprawiedliwości różnią się od innych zasad regulacji znaczącymi cechami wyróżniającymi, z których główne są następujące:
- обладание объективно-субъективными cechy, które są następujące. Obiektywność świadczy o poziomie rozwoju państwa, który został osiągnięty w danym czasie, a subiektywność przewiduje możliwość odzwierciedlenia określonych norm prawnych, aktów, zasad w indywidualnym poczuciu sprawiedliwości.
- mające wspólny charakter, bo oniregulują tylko najważniejsze obszary funkcjonowania organów ścigania i służą jako miarodajna podstawa wyjściowa do tworzenia innych norm prawnych.
- zasady sprawiedliwości mają uniwersalność i uniwersalność, to znaczy obowiązują wszystkich obywateli i urzędników państwowych.
Jeśli między przepisami prawa znajdują sięsprzeczności, wówczas stosowane są przepisy prawa, które są zasadami rzetelnej interpretacji konfliktów prawnych i istnieją w postaci idei prawnych. A w przypadku luk prawnych dopuszczalna jest interpretacja zasad, w tym przypadku pojawiają się one jako demokratyczne zasady sprawiedliwości.
Dominująca pozycja w prawie zasadzapewnia to, że ustawodawcy zobowiązani są do kierowania się nimi przy tworzeniu nowych przepisów, a sądy - przy orzekaniu. Osiąga się to dzięki temu, że zasady mają status normatywny, to znaczy są sformalizowane i zapisane w ustawodawstwie. Ich uogólnienie nadaje zasadom charakter systemowy, to znaczy takie funkcjonowanie, w którym działanie jednej zasady jest konieczne i obiektywnie pociąga za sobą działanie innej. Ta współzależność występuje również, gdy są naruszane. Systemowy charakter nadaje zasadom stabilność i stabilność.
Aby przyjrzeć się bliżej szczegółowozasady sprawiedliwości, których klasyfikacja zostanie podana poniżej, należy zauważyć, że ze względu na ich złożoność i wzajemne powiązania jest ona przeprowadzana z kilku powodów.
W zależności od źródła konsolidacji wyróżnia się zasady, które znajdują odzwierciedlenie w prawie międzynarodowym, Konstytucji państwa oraz w ustawach szczególnych regulujących wymiar sprawiedliwości i postępowanie sądowe.
Zgodnie z ich treścią klasyfikowane są na te, które charakteryzują samo sądownictwo, odzwierciedlają status wymiaru sprawiedliwości oraz te, które określają status prawny osoby.
Zasady sprawiedliwości dzielą się, zgodnie z ich celem, na procedury sądowe i sądowe, a według ich znaczenia na główne i drugorzędne.
Zapewnia to zasada legalnościsprzeczności między aktami prawnymi należy rozstrzygać według ściśle określonych reguł, a aby takich przypadków było jak najmniej, należy zadbać o odpowiednią jakość prawa - pewność, jasność i jednoznaczność. Ponadto zasada ta przewiduje bezpośredni skutek norm konstytucyjnych.
Zasada niezawisłości sędziów odzwierciedla ichniezależne stanowisko wobec władz publicznych. Nikt nie ma prawa wpływać na decyzje sędziów, którzy podlegają tylko prawu. Zasady sprawiedliwości przewidują jasną procedurę zapewniania niezawisłości sędziów.
Zasadą domniemania niewinności jest to, że każda osoba, dopóki sąd nie uzna jej winy, jest niewinna.
Tym samym zasady te wyznaczają najważniejsze obszary stanowienia prawa i postępowania sądowego w państwie, ich zgodność z poziomem rozwoju cywilizacyjnego całego społeczeństwa.
