Przez długi czas wysyłano korespondencję w Europie,umiejętnie składane litery z trójkątami, które następnie były stemplowane woskową pieczęcią. Pierwsza koperta została wynaleziona przez pana Brevera, producenta papieru w Brighton. Zrobił paczkę prostych papierowych toreb i podarował je swoim klientom za darmo, zalecając wysyłanie w nich listów. Pierwsza wysłana im korespondencja zrobiła plusk. Firma tak bardzo polubiła ten nowy produkt, że wszyscy zaczęli używać paczek do wysyłania dowolnych dokumentów. Początkowo sami je skleili, a wypełnienie koperty nie zostało przez nikogo znormalizowane.
W tym samym czasie każdy korespondent wpisał adres, a takżegdziekolwiek zechce. Później, w Anglii, uruchomiono pierwszą maszynę do produkcji kopert pocztowych przeznaczonych do sklejania woskową pieczęcią i dopiero pod koniec XIX wieku sklejano tylko ich zawory. W tym samym czasie zaczęli je produkować w osobnym kolorze na każdy dzień tygodnia. Wprowadzenie stempla pocztowego, a następnie stempla, wiązało się z dodatkowymi wymogami dotyczącymi rejestracji korespondencji. Już wtedy pocztowcy zaczęli domagać się wypełnienia koperty na zasadach wspólnych dla wszystkich.
Jak w tamtych czasach, tak i teraz, z dużą prędkościąna dostawę duży wpływ miała jakość wypełnienia kopert. E-maile wysłane w dobrze uformowanych paczkach zawsze docierają szybciej. W przeciwieństwie do poczty elektronicznej, korespondencja fizyczna jest znacznie cenniejsza. To rzecz, którą można zapisać na długą pamięć, dlatego koperty pocztowe nie tylko nie tracą dziś na aktualności, ale także zajmują duży segment w branży poligraficznej. Dzisiaj powstało wiele programów, które pozwalają szybko i sprawnie załatwić korespondencję przy użyciu komputera. Ale jeśli robisz to ręcznie, musisz przestrzegać ogólnych zasad uzgodnionych w formacie międzynarodowym.
A więc wypełnianie kopert do wysłaniakorespondencja w Rosji i krajach WNP musi być prowadzona w języku rosyjskim. Pisma wysyłane do krajów spoza WNP powinny być sporządzone w języku angielskim, przy czym dopuszcza się powielenie adresu w języku państwowym odbiorcy.
Nie należy dopuszczać nieostrożnego napełnianiakoperta, litery muszą być czytelne, a słowa wyraźnie widoczne i zrozumiałe. W prawym rogu, pod pieczątką, należy najpierw podać imię i nazwisko odbiorcy, a następnie jego adres domowy. Następnie musisz wpisać nazwę miejscowości, dzielnicy i regionu. Wreszcie kraj i kod pocztowy adresata.
Twoje nazwisko, imię i dokładny adres muszą być również wskazane na przedniej stronie koperty, ale w lewym górnym rogu. To prawda, że są kraje, w których dane nadawcy są wskazane na odwrocie.
