W historii światowej kryminalistyki osobnykategoria składa się z seksualnych maniaków, którzy porywają i przymusowo trzymają swoje ofiary przez długi czas. Takie zbrodnie popełniane są od czasu do czasu na całym świecie i za każdym razem zaskakują i przerażają szanowanych obywateli. Jednym z najbardziej znanych „właścicieli niewolników” we współczesnej Rosji jest maniak z regionu Riazań Mokhov Victor. Jak i dlaczego popełnił straszne zbrodnie i jak zakończyła się jego historia, gdzie są dzieci fanatyka urodzone dzisiaj w niewoli?
Krótka biografia maniaka
Wiktor Mokhov był typowy na pierwszy rzut okaczłowiek na swój czas. Po szkole ukończył technikum, po czym pracował w jednej z lokalnych fabryk w mieście Skopino w obwodzie riazańskim. Koledzy ślusarza Mokhova znali się tylko jako pozytywny pracownik i osoba - spokojna, bez złych nawyków, zawsze pomagała wszystkim, przestrzegała dyscypliny przedsiębiorstwa, aw wolnym czasie pracował we własnym ogrodzie. W młodości Wiktor Mokhov próbował nawet założyć rodzinę, ale młoda żona uciekła i kilka miesięcy po ślubie złożyła pozew o rozwód. Po tym ślusarz nie zaczynał poważnych powieści, ale żył spokojnie i spokojnie ze swoją starszą matką.
Jak zbudować loch własnymi rękami?
Wszyscy znajomi Victora zauważyli jego miłość dorolnictwo i sprawy domowe. Mokhov zawsze pomagał swojej matce, a także sąsiadom i przyjaciołom, i był tym, co nazywano „mistrzem wszystkich zawodów”. Sporo czasu spędzał też na własnej działce ogrodowej, gdzie oprócz ogródka warzywnego i domu posiadał garaż wraz z piwnicą. Takie zachowanie nikogo nie wzbudziło podejrzeń - po prostu gospodyni domowa, porządny człowiek, wszystko jest lepsze niż picie i walka / przeklinanie. W 1997 roku Victor zdecydował się na realizację jednego naprawdę ambitnego projektu. Powiedział sąsiadom, że piwnica pod garażem nie może pomieścić plonu ziemniaków, a własnej matce obiecał uprawiać nutrie na sprzedaż i zaczął kopać podziemia. Trzeci poziom pod oficyną był wyposażony nie gorzej niż prawdziwy schron. Betonowe ściany i podłoga o grubości około 30 cm, masywna żelazna pokrywa włazu z magnesami i staranny kamuflaż. Nawet gdy ustalono, że Wiktor Wasiljewicz Mokhov był maniakiem, policjanci, którzy przybyli z rewizją, nie od razu znaleźli zejście z drugiego poziomu. W sumie wyposażenie podziemnego więzienia zajęło przestępcy około dwóch lat. Gdy tylko wszystkie prace zostały zakończone, maniak chciał wypróbować bunkier w akcji.
Wszystko sekret staje się jasne
Zimą 1999 roku Mokhov zaproponował wspólne piciejego 16-letni przyjaciel. Dziewczyna przyjęła zaproszenie, ale przyjechała na przyjacielskie spotkania w towarzystwie swojego chłopaka. Victor czekał, aż chłopaki napiją się i zrelaksują, po czym zaczął otwarcie molestować gościa. Dziewczyna odpowiedziała kategoryczną odmową i wkrótce całkowicie opuściła mieszkanie i poszła do domu. Mokhov już na ulicy dogonił ją, ogłuszył uderzeniem w głowę i zaprowadził do swojego bunkra. Tam maniak gwałcił ofiarę przez dwa tygodnie, po czym przypadkowo udało jej się uciec. Uderzające jest to, że ta historia stała się znana policjantom dopiero po oficjalnym aresztowaniu Mokhova za popełnienie kolejnego, poważniejszego przestępstwa. Pierwsza ofiara była jednocześnie zdemoralizowana i szczęśliwa, że odzyskała wolność, więc nie wystąpiła do właściwych organów.
Fatalne spotkanie
Jesienią 2000 roku dwie młode dziewczyny są studentkamiSzkoła zawodowa Lena (17 lat) i jej koleżanka, uczennica Katia (14 lat), wybrali się na miejskie wakacje do Riazania pod bardzo jasnym imieniem „Wiara, nadzieja, miłość”. Na tym wydarzeniu nie udało im się spotkać Wiktora Mokhowa i jego „siostrzeńca” - Aleksieja. Jak się później okazało, „partnerką” maniaczki była kobieta o krótkich włosach, ubrana w męski strój. Po spotkaniu i szybkim „zaprzyjaźnieniu się” dziewczyny zgodziły się wsiąść do samochodu ślusarza, pojechać na przejażdżkę i kontynuować bankiet. Przyjaciołom zaproponowano picie wódki zmieszanej z silnym narkotykiem. Lena i Katya obudziły się już w piwnicy maniaka, gdzie musiały spędzić prawie cztery lata.
Życie i życie codzienne niewolników
Ryazan maniac Viktor Mokhov wszystko zaaranżowałbunkier, zanim jeszcze umieścił w nim swoje ofiary. Dolna kondygnacja składała się z małego „sieni” i pomieszczenia o wymiarach 3 x 2 metry. Tam było łóżko piętrowe, stół, krzesła, stara kuchenka elektryczna. Więźniom oferowano także zamiast toalety wiadro i miskę wody do mycia. Mokhov Victor chciał tylko jednego od swoich niewolników - zaspokojenia wszystkich własnych pragnień seksualnych. Dziewczyny nie miały innych obowiązków. Za złe zachowanie maniak surowo karał swoje ofiary - bił je, odcinał prąd, głodził. Kiedy Lena i Katya były mu posłuszne i sprawiały mu przyjemność, dawał im drobne upominki, kiedyś nawet przyniosły telewizor i magnetofon.
Dzieci fanatyka
Po kilku miesiącach niewoli jedendziewcząt - Lena - z przerażeniem zdała sobie sprawę, że jest w ciąży. Victor podszedł do tej kwestii kreatywnie - przyniósł dziewczętom książkę o położnictwie i kazał im się dobrze przygotować. W rezultacie przyjaciółka Leny, Katia, która w tym czasie miała 15 lat, faktycznie odebrała przesyłkę. Pomimo kompletnych niehigienicznych warunków, braku lekarstw i narzędzi wszystko poszło dobrze dla matki i dziecka. Lena nazwała syna Władysławem, ale gdy dziecko miało zaledwie dwa miesiące, jego ojciec zabrał go i wrzucił do jednego z miejskich budynków mieszkalnych. Prawie dwa lata później historia się powtórzyła, urodził się też chłopiec o imieniu Oleg. Drugie dziecko zostało oddzielone od matki w wieku czterech miesięcy. Warto zaznaczyć, że oboje dzieci urodziły się zdrowe i dotarły na czas do sierocińca, po czym zostały adoptowane. W chwili zwolnienia Lena była w ciąży po raz trzeci, ale wkrótce straciła dziecko. Według niektórych źródeł los swoich dzieci nigdy jej nie interesował. Możliwe, że Lena po prostu bała się, że Wiktor Mokhov i jego synowie są zbyt podobni. Oczywiście dziewczyna nie chciała ponownie przeżyć tego całego horroru i przynajmniej przypomnieć sobie coś o swoim gwałcicielu.
Wyzwolenie jeńców
W 2003 roku maniak zaczął odnosić się znacznie lepiejswoim jeńcom. Wyprowadzał nawet dziewczyny na spacer, choć częściej jedną po drugiej, trzymając je na smyczy. Czasami nawet przedstawiał Katyę innym ludziom, przedstawiając go jako swoją siostrzenicę. Aż pewnego dnia Mokhov Victor kazał jej wziąć udział w kolacji ze swoim lokatorem i pomóc ją uwieść. Tego wieczoru Katia zdołała zostawić notatkę, którą dziewczyna później znalazła i zabrała na policję. Detektywi byli zszokowani, ponieważ obie dziewczyny były poszukiwane przez bardzo długi czas i nie było już nadziei na odnalezienie ich żywych. Mokhov Wiktor Wasiljewicz próbował uciec, gdy tylko zobaczył policjantów w pobliżu swojego domu. Wkrótce jednak został schwytany i szybko przyznał się do przestępstwa.
Karanie przestępców, rehabilitacja ofiar
Po aresztowaniu Wiktor Mokhov był zdumiony faktem, że zacząłzłożyć szczegółowe zeznania przeciwko sobie. Niektórzy badacze uważają, że właśnie zdał sobie sprawę, że nie ma sensu zaprzeczać, inni twierdzą, że maniak miał nadzieję, że zostanie uznany za szalonego. Tak się jednak nie stało, a Mokhov został skazany na 17 lat w kolonii o ścisłym reżimie. Jego asystentka, Elena Badukina, która brała udział w uprowadzeniu Leny i Katyi, przedstawiła się również jako Lesha. Kobieta została skazana na 5,5 roku więzienia. Viktor Mokhov to maniak, który wyrządził swoim ofiarom nie tylko moralne, ale i fizyczne szkody. Po uwolnieniu jego ofiary musiały dosłownie nauczyć się żyć na nowo w społeczeństwie. Z biegiem czasu dziewczęta były w stanie przywrócić swoje zdrowie fizyczne i przystosować się.
