W każdym stanie istnieją różne typyorgany, które można sklasyfikować na podstawie różnych kryteriów. Na przykład, jeśli skupimy się na zasobach, możemy odizolować siłę ekonomiczną, informacyjną, społeczną, duchową, a nawet przymusową, która opiera się na sile. Zazwyczaj dźwignie ekonomiczne dominują nad innymi, ponieważ implikują podział bogactwa. Kryteria społeczne są ściśle związane z kryteriami ekonomicznymi, ponieważ ci, którzy dysponują ekonomicznymi dźwigniami zarządzania społeczeństwem, często również regulują kwestie społeczne. Media są często nazywane „czwartą siłą”, ponieważ mogą manipulować świadomością publiczną poprzez swoje wpływy. Struktury dążące do ustanowienia kontroli nad społeczeństwem za pomocą siły fizycznej wykorzystują metody przymusu.
Badanie interakcji podmiotu i obiektuwładzy, można wyróżnić następujące rodzaje władzy: totalitarna, gdy elita państwa rządzącego w pełni posiada i kontroluje wszystkie dziedziny życia ludzi, traktując je jako strefę wpływów; autorytarny, dając ludziom pewną, ale jasno uregulowaną wolność w sprawach mało istotnych dla rządzącej elity, takich jak rodzina; liberalny, który praktycznie nie ingeruje w biznes, a wreszcie demokratyczny.
Jeśli weźmiemy pod uwagę rodzaje mocy w ich perspektywiepodstawa społeczna, wtedy możemy rozróżnić polarchię (dominacja wielu ludzi i organizacji); oligarchia (kiedy finansiści i przemysłowcy rządzą społeczeństwem); plutokracja (dominacja góry bogatej w klan); teokracja (duchowieństwo ma nie tylko moralną, ale także świecką i legislacyjną kontrolę nad społeczeństwem); partokracja (rządy partii), która w gruncie rzeczy niewiele różni się od teokracji, z wyjątkiem być może sekularyzmu ustalonych zasad budowania „świetlanej przyszłości”; i ochlokracja (tj. siła tłumu). Ze względu na stopień podziału władzy można wyróżnić megapoziom (organizacje międzynarodowe i międzyrządowe), na przykład Unię Europejską, NATO i ONZ; poziom makro, to znaczy obecność organów administracji centralnej; mezoskala - władze regionalne podporządkowane centrali, ale jednocześnie posiadające szeroką autonomię w działaniach (np. podmioty federalne w Federacji Rosyjskiej, stany w USA); poziom mikro (wpływ na partie, inne organizacje i stowarzyszenia).
Ale rodzaje mocy można sklasyfikować w inny sposób,na podstawie definicji jego podmiotów. Mogą to być państwo, partie, różne organizacje, wojsko, rodzina i tym podobne. Przez pewien czas w nauce panowało przekonanie, że władza państwowa i polityczna to identyczne pojęcia. Teraz pytanie o stosunek tych składników nadal wywołuje wiele dyskusji wśród naukowców. W końcu państwo nie jest jedynym, a nawet głównym nośnikiem dominacji politycznej. Partie polityczne, organizacje pozarządowe, lobbing rządzących oligarchów, biurokracja, charyzmatyczni przywódcy, a nawet tłum (w warunkach chaosu politycznego) również mogą być przedmiotem nacisków politycznych.
Można budować typy rządówzasada pionowa (centrum - regiony - miasta i obszary), a jeśli uznamy je „poziomo”, otrzymamy tradycyjny podział na legislacyjny, wykonawczy i sądowy. Zjawisko polityczne w jego znaczeniu jest znacznie szersze niż zjawisko państwowe. Wielu naukowców jest skłonnych dostrzec w nim dwa elementy: państwowy i publiczny. Okazuje się, że władza państwowa jest jednym z elementów politycznych. Jeśli chodzi o wpływy publiczne, powstaje w wyniku działalności partii, publicznych organizacji pozarządowych, niezależnych mediów, a nawet opinii publicznej.
Jedną z głównych funkcji zarządzania jestutrzymanie integralności społecznej poprzez budowanie priorytetów odpowiadających wartościom danej kultury, a także ich przestrzeganie; i oczywiście realizacja interesów i potrzeb różnych grup społecznych i warstw. W ten sposób rodzaje władzy politycznej - państwo i społeczeństwo - ściśle oddziałują na siebie, zapewniając stabilność całego organizmu społecznego.
