Dopuszczalność likwidacji organizacji handlowej lub niekomercyjnej jest zapisana w prawie cywilnym Rosji, w szczególności w art. 61–64 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej.
Likwidacja oznacza zakończenie nadziałalność osoby prawnej i jej istnienie. Metody likwidacji spółki dzielą się na dwa rodzaje. Pierwszy rodzaj jest dobrowolny, drugi jest obowiązkowy. To ostatnie jest możliwe na mocy decyzji wymiaru sprawiedliwości.
Konieczne jest rozróżnienie między likwidacją spółki a jej reorganizacją. Kiedy firma jest reorganizowana, jej prawa i obowiązki przechodzą na nowo powstałe organizacje, a kiedy spółka jest likwidowana, przestają działać.
Zakończenie działań organizacjidobrowolną ścieżkę można wyznaczyć w dowolnym momencie. Nie jest wymagane wskazanie organowi rejestrującemu podstaw do takiego działania, a ustawodawca nie określił szczegółowej listy takich podstaw. Jednocześnie przykładem jest sytuacja, w której osoba prawna ulega likwidacji w związku z osiągnięciem celu (gdyby tylko został utworzony wyłącznie w tym celu). Na przykład, jeśli założyciele utworzyli spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której celem jest wzniesienie określonej konstrukcji. Cel ten jest określony w statucie LLC. Po zakończeniu budowy całkiem możliwe jest dobrowolne zlikwidowanie towarzystwa.
Klauzula trzecia artykułu 61 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej określa przyczynyw którym przedsiębiorstwo może zostać zlikwidowane przymusowo. Należy zaznaczyć, że tego typu likwidacja jest możliwa tylko na podstawie postanowienia sądu, które weszło w życie.
Likwidacja firmy zdługi zgodnie z przepisami prawa o niewypłacalności i upadłości. Jeżeli organizacja nie posiada wystarczających środków i majątku, aby rozliczyć się ze wszystkimi wierzycielami, wówczas zakończenie działalności takiej spółki powinno nastąpić na drodze sądowej. Dobrowolna likwidacja takiej niewypłacalnej organizacji jest również możliwa, ale tylko w drodze porozumienia ze wszystkimi jej wierzycielami.
Ustawodawstwo ustanowiło również, co następujeobowiązek komisji likwidacyjnej, która prowadzi postępowanie z innych powodów. W przypadku stwierdzenia w toku likwidacji spółki braku środków na pokrycie wszelkich zobowiązań wobec osób trzecich komisja ta jest zobowiązana do złożenia odpowiedniego wniosku do sądu z żądaniem ogłoszenia upadłości spółki.
Jeżeli taka prowizja nie została jeszcze ustalona, wówczas taki wniosek składa założyciel, właściciel nieruchomości.
Złóż pozew do sądu w przypadku osób wymienionych wust. 1–4, na podstawie organów państwowych funkcję taką można powierzyć także organom samorządu terytorialnego, które takie uprawnienia nadało im państwo. Na przykład mogą to być organy podatkowe, Centralny Bank Rosji, federalny organ kontrolujący działalność ubezpieczeniową i inne. Takie uprawnienia można nadać tym departamentom w drodze aktów prawnych. W przypadku wymienionych organów takimi ustawami będą Ordynacja podatkowa, ustawa o bankach, ustawa o organizacji działalności ubezpieczeniowej (w przypadku likwidacji zakładu ubezpieczeń), które wyraźnie przewidują te uprawnienia.
Procedura likwidacji spółki jest wystarczającadługoterminowe, a nie jednorazowe. Informacje, że organizacja jest w trakcie likwidacji, muszą zostać przekazane i zapisane w Jednolitym Państwowym Rejestrze Podmiotów Prawnych. Każdy może zapoznać się z takimi informacjami.
Ustawodawca powierzył to założycielomzlikwidowana firma, która zdecydowała się zaprzestać działalności, ma pewne obowiązki. Ma to na celu zapobieganie naruszeniom praw osób trzecich, które mogą być związane z tą procedurą, a także ułatwienie lepszego nadzoru państwa nad procesem zakończenia działalności.
Jednym z tych obowiązków jestniezwłoczne i terminowe (w ciągu 3 dni) powiadomienie instytucji rejestrującej o przyjętym zamiarze, ze wskazaniem terminu i trybu likwidacji.
Kolejna odpowiedzialność członków organizacjito wdrożenie środków w celu likwidacji. Ponadto w przypadkach, gdy nie ma na to wystarczającej ilości mienia i pieniędzy, uczestnicy muszą zorganizować te wydarzenia na własny koszt. Jeżeli odmówią lub odmówią, organ sądowy może wyznaczyć zarządcę.
Kolejny krok uczestników firmy, którzy się podjęlidecyzją o samej likwidacji jest wybór i powołanie komisji likwidacyjnej, która ma określony czas na wykonanie zadania. Od czasu powstania tej komisji stała się ona organem zarządzającym tej firmy.
Należy zauważyć, że chociaż decyzja o likwidacji iprzyjęta, w związku z tym przedsiębiorstwo nie traci zdolności prawnej. Zachowuje również prawa do zawierania transakcji i innych czynności. Tyle tylko, że wszystkie te działania muszą teraz zmierzać do osiągnięcia jednego celu - likwidacji organizacji.
Przyjmuje się, że komisja likwidacyjna o godzwypełniając powierzone jej obowiązki, będzie działał obiektywnie, rzetelnie, wykonywał wszystkie swoje czynności, mając na uwadze interes nie tylko samej spółki, ale także jej wierzycieli.
Cechy likwidacji osób prawnych zróżne formy organizacyjno-prawne określają szczególne przepisy regulujące ich działalność. Wyznaczając termin, w którym komisja likwidacyjna musi zakończyć procedurę, należy uwzględnić te cechy.
Procedura likwidacji spółki jest następująca. Po powołaniu komisja likwidacyjna publikuje obwieszczenie w mediach drukowanych. W ogłoszeniu należy wskazać, który podmiot prawny podlega likwidacji, termin dopuszczenia, tryb zgłaszania wierzytelności wierzycieli likwidowanej osoby, który nie powinien być krótszy niż 2 miesiące od dnia ogłoszenia.
Umieszczenie reklamy w mediach nie zwalniaprowizja likwidacyjna od wskazania wierzycieli i ich pisemnego zawiadomienia o przeprowadzaniu likwidacji spółki. W takim przypadku należy również wskazać terminy składania reklamacji. Ponadto musi zidentyfikować dłużników organizacji, podjąć działania w celu odzyskania od nich długów.
Po upływie terminu przyjmowania reklamacjiwierzyciele sporządzają tymczasowy bilans likwidacyjny. Odnotowuje, jaki majątek posiada spółka, lista wierzycieli z podziałem na zadłużenia, wskazuje na wymagania, dla których weszło w życie orzeczenie sądu. Wówczas równowaga ta podlega zatwierdzeniu przez uczestników organizacji, jej założycieli. Istotą tego salda jest identyfikacja wszystkich wierzycieli, obliczenie całego majątku i ustalenie, czy ten majątek jest wystarczający do spłaty wszystkich długów. Roszczenia wierzycieli muszą być poparte dokumentami pisemnymi. Mogą to być orzeczenia sądowe, umowy zawarte z likwidowanym przedsiębiorstwem, papiery wartościowe itp.
Roszczenia wierzycieli są zaspokojonew następujący sposób. Po pierwsze, wymagania te spełnia gotówka, jaką dysponuje organizacja. Jeśli nie ma ich wystarczająco dużo, reszta nieruchomości jest sprzedawana. Sprzedaż odbywa się w drodze licytacji. W takim przypadku licytacja nie jest wymagana, jeśli wartość przedmiotu jest mniejsza niż 100 000 rubli. W przypadku braku sprzedanej nieruchomości sprawa jest kierowana do sądu o ogłoszenie upadłości.
Po zakończeniu rozliczenia z wierzycielami prowizjaprzygotowuje ostateczny bilans likwidacji, również zatwierdzony przez założycieli. Jeżeli po wszystkich obliczeniach firmie pozostały jakieś środki, są one przekazywane założycielom. Wszystkie dokumenty są przesyłane do uprawnionego organu państwowego.
Z chwilą wpisania danych o zakończeniu działalności spółki do Jednolitego Państwowego Rejestru Osób Prawnych spółka przestaje istnieć i zostaje uznana za zlikwidowaną.
Rozliczenie z osobami trzecimi, przed którymiosoba prawna zalega z płatnością, odbywa się to zgodnie z priorytetem. Ustawodawstwo określiło cztery etapy, z których każdy musi zostać spełniony po spełnieniu wymagań poprzedniego.
Rozliczenia z wierzycielami tych kolejek rozpoczynają się natychmiast po zatwierdzeniu tymczasowego bilansu likwidacyjnego.
Wyróżniają się wierzyciele, których zobowiązaniaporęczony zastawem na majątku zlikwidowanej spółki. Ich roszczenia są zaspokajane z wpływów ze sprzedaży takiego zabezpieczenia. Mają oni przewagę nad innymi wierzycielami, z wyjątkiem podmiotów z I i II etapu, wobec których zobowiązania spółki powstały przed podpisaniem umowy zastawu. Jeżeli środki otrzymane ze sprzedaży zastawu nie wystarczą na pokrycie całości zadłużenia wobec zastawionego wierzyciela, wówczas brakująca część długu przechodzi na czwarty priorytet.
Rozliczając się z wierzycielami, jeżeli nie ma wystarczających środków na całkowite zaspokojenie ich roszczeń, kwoty pieniężne są rozdzielane proporcjonalnie do wysokości ich roszczeń.
Można go zlikwidować na odrębnych zasadachosoba prawna, która przez rok nie składała ustawowych sprawozdań dotyczących podatków i opłat. Ponadto, aby uznać taką osobę za zaprzestaną działalności, konieczne jest, aby w tym okresie nie dokonała ani jednej operacji bankowej.
Upadłość jest uważana za jedną z przyczynwypowiedzenie spółki. Oprócz koniecznej likwidacji firmy upadłość może nastąpić dobrowolnie lub przymusowo. Główną oznaką upadłości osoby prawnej jest jej niewypłacalność, czyli brak możliwości rozrachunku ze wszystkimi wierzycielami. Federalna ustawa „O niewypłacalności (upadłości)” w pełni ujawnia cechy procedury upadłościowej. Jedną z takich cech upadłości jest to, że wspomniane prawo przewiduje nie tylko proces likwidacji zadłużonej firmy, ale także wszelkiego rodzaju działania mające na celu naprawę finansową osoby prawnej i późniejsze rozliczenie z wierzycielami.
