Większość nowoczesnych leków zbiera żniwopoczątek w naturze. Chociaż niektóre rośliny są stosowane jako produkty lecznicze od tysięcy lat, wciąż odkrywane są w nich nowe właściwości lecznicze. Gąbka modrzewiowa to niezwykły grzyb drzewny o wyjątkowych właściwościach. Ta wyjątkowa roślina zostanie omówiona w naszym artykule. Rozważymy ogólną charakterystykę grzyba, metody przygotowania z niego produktów leczniczych, a także przeciwwskazania.
Agaricus (to inna nazwa grzyba) pasożytujena drzewach iglastych, najczęściej na modrzewiu. Obszar występowania pokrywa się z miejscami uprawy tego drzewa - Ameryka Północna (Kanada, USA), Europa (alpejska część Słowenii) i Rosja (Syberia, Daleki Wschód i część europejska).
Agaricus (gąbka modrzewiowa) ma zwykle dwawystępujące nazwy naukowe. Pierwszy, Laricifomes officinalis, należy do gatunków żyjących na pniach modrzewia. Drugi, Fomitopsis officinalis, to nazwa nadana grzybom występującym na pniach innych drzew iglastych. Może to być jodła, świerk i choina kanadyjska.
Grzybnia grzyba wnika głęboko w drewno,wydobywanie z niego użytecznych substancji i gromadzenie ich w owocniku. Gąbka modrzewiowa dorasta do średnicy 30 cm, czapka ma szorstką powierzchnię pokrytą guzkami. Zewnętrzna skorupa jest twarda i często pęka. W dolnej części nasadki znajduje się warstwa rurkowata, która rośnie 1 cm rocznie.
Ponieważ drzewa iglaste żyją od dziesięcioleci iczasami przez wieki, wtedy grzyby na ich pniach są również długimi wątrobami. Gąbka modrzewiowa nie jest wyjątkiem. Zdjęcie wykonane przez Amerykanina Dusty Yao w stanie Waszyngton (USA) zarejestrowało okaz pieczarki w wieku około 40 lat.
Do przygotowania produktów leczniczych zbiera się młode grzyby. Ich miąższ jest miękki, kruszący się, w przeciwieństwie do starszych okazów, w których przypomina strukturą gęste drewno.
Opisał starożytny grecki uzdrowiciel DioscoridesAgaricus jako „eliksir długowieczności”. Starożytny badacz wspomniał o nim w swojej pracy „O substancjach leczniczych” - pierwszym w historii katalogu, w którym opisano ponad 1000 różnych leków na różne badane w tym czasie choroby. Jego współcześni bardzo cenili ten grzyb i wywozili go całymi karawanami statków ze swoich kolonii położonych na wybrzeżu Morza Czarnego.
W carskiej Rosji wyeksportowano gąbkę modrzewiową. Do Europy przez północny port Archangielska rocznie eksportowano do stu tysięcy ton tego surowca.
Rosyjscy chłopi nie używali tego grzybatylko jako lekarstwo, ale także jako mydło lub środek do barwienia tkanin na czerwono. Jadano też młode grzyby - robiły pyszną zupę.
Cenne właściwości pieczarki wynikają z wysokiejzawartość substancji żywicznych, wyższych kwasów tłuszczowych, polisacharydów i fitosteroli w pulpie grzybowej. Głównym składnikiem warunkującym działanie terapeutyczne pieczarki jest zawarty w niej kwas agaricowy. Działa uspokajająco i hemostatycznie, a także działa na organizm jako środek przeczyszczający.
Naukowcy z University of Illinois w Chicago (USA) odkryli w składzie grzyba dwa nowe typy kumaryny - substancję organiczną o wysokiej aktywności przeciw prątkowi gruźlicy.
Zbiór grzyba zaczyna się w miesiącach wiosennych.Kolekcja kończy się w połowie lipca. wszystkie owocniki muszą być suszone w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Podstawą do przygotowania produktu leczniczego jest suszona gąbka modrzewiowa, której zastosowanie jest najskuteczniejsze w postaci wywarów i naparów.
Do bulionu musisz posiekać grzyba i włożyćjedna łyżka surowców w emaliowanej misce. Następnie, wlewając 350 ml wody, konieczne jest doprowadzenie kompozycji do wrzenia. Gotuj grzyby przez pół godziny. Po zakończeniu bulion powinien osiąść na cztery godziny. Następnie musisz go odcedzić. Bulion należy przyjmować trzy razy dziennie po jednej łyżce stołowej.
Aby przygotować napar, musisz go nałożyćłyżka pieczarki w termosie, wlewając 250 ml wrzącej wody. Gdy nasz lek jest gotowy, należy go przefiltrować i schłodzić. Konieczne jest przyjmowanie danego naparu na 1/3 szklanki trzy razy dziennie.
Możesz także zrobić nalewkę alkoholową.Aby to zrobić, jedną szklankę pokruszonych surowców należy zalać alkoholem (0,5 l) i wyjąć na 14 dni w chłodnym miejscu. Ponieważ napar jest nasycony, należy okresowo wstrząsać pojemnikiem. Lek należy przyjmować przed posiłkami, 30 kropli trzy razy dziennie.
Aby złagodzić gorzki smak naparów i wywarów z pieczarki, można dodać do nich miętę, miód lub cytrynę. To nie zepsuje leku, a jedynie wzbogaci go o przydatne składniki.
Gąbka modrzewiowa to nie tylko skuteczny środek przeciwzapalny i przeciwbakteryjny. Jego ekstrakty mogą być stosowane jako środek przeciwwirusowy.
Badania wykazały, że pieczarka ma szczególnie silny wpływ na ospę prawdziwą, świńską i ptasią grypę oraz wirusy opryszczki. To sprawia, że jest bardzo cenną rośliną.
Roztwór przygotowany z ekstraktu alkoholowegogrzyb, jest dziesięciokrotnie skuteczniejszy przeciwko wirusom grypy niż silny lek przeciwwirusowy Ribaverin. Jednocześnie pieczarka nie ma toksycznego wpływu na organizm ludzki.
Ważna właściwość danego grzyba,stosowana w medycynie tradycyjnej, to zdolność do adsorbowania toksyn i usuwania ich z organizmu. Jest to szczególnie ważne dla osób chorych na raka. Po chemioterapii gąbka modrzewiowa pomogła wielu pacjentom. Recenzje osób, którym udało się za jego pomocą oczyścić organizm, najlepiej mówią o wyjątkowych właściwościach tego środka.
Agaricus nie powinien być stosowany w okresie ciąży ikarmienie piersią. Nie zaleca się picia wywarów i naparów z danej rośliny w przypadku problemów z wątrobą i jelitami. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznych leczenie należy przerwać.
Efektem ubocznym stosowania pieczarek może być pojawienie się wysypki, biegunki i wymiotów. Efekty te są spowodowane naruszeniem zalecanej dawki leku.
Dobra alternatywa dla leków konwencjonalnych,którego substancjami czynnymi są sztucznie syntetyzowane związki chemiczne to agaricus (gąbka modrzewiowa). Zastosowanie, recenzje, właściwości lecznicze - wszystko to interesuje zwolenników tradycyjnych metod leczenia, gdy szukają informacji o tym wyjątkowym grzybie. Dlatego pieczarka jest dokładnie tym, co pomoże w walce z chorobami w naszych czasach. W końcu teraz wirusy i bakterie mutują, przestając reagować na leki i terapie medycyny tradycyjnej.
