Dławica pęcherzykowa u dzieci: objawy i leczenie

Jak leczyć pęcherzykowe zapalenie migdałków? To często zadawane przez rodziców pytanie. Przyjrzyjmy się temu bardziej szczegółowo.

Jeden z najbardziej niebezpiecznych dla zdrowia dzieckadusznicę bolesną definiuje się jako pęcherzykową. Taka choroba to ostre ropne zapalenie. Występuje w mieszkach migdałków. Ta zakaźna patologia rozpoczyna się natychmiast po początkowym kontakcie z pewnym patogenem, na przykład paciorkowcem hemolitycznym. Przyczyną może być również adenowirus, pneumokok lub gronkowiec złocisty. Grudkowe zapalenie migdałków jest często diagnozowane u dzieci i jest znacznie trudniejsze niż u dorosłych. Zakażenie następuje pod wpływem czynników zewnętrznych, a dodatkowo wewnętrznych.

Przyczyny

Z reguły czynnik sprawczy takiego bólu gardła przenikado młodego ciała przez unoszące się w powietrzu kropelki, gdy dziecko komunikuje się z już zarażoną osobą lub używa swoich rzeczy, takich jak zabawki, naczynia, artykuły higieny osobistej i tak dalej. Zwykle dzieje się to w przedszkolu, a na dodatek w szkole lub po prostu w transporcie publicznym. Ponadto infekcję ułatwia szereg pewnych czynników, które są zewnętrzne i wewnętrzne. Pęcherzykowe zapalenie migdałków to dość nieprzyjemna choroba.

Czynniki zewnętrzne

Jako czynniki zewnętrzne należy wymienić następujące przyczyny:

• Wynik miejscowej hipotermii organizmu. Ten czynnik występuje najczęściej, gdy dziecko zjada np. za dużo lodów lub pije wodę z lodem.
• Ogólna hipotermia, w której stopy moczą się lub gdy dziecko przeszło samego siebie, chodziło na mrozie w lekkim ubraniu lub bez czapki lub po prostu długo pozostawało na zimnie.
• Częsty stres wraz z napięciem nerwowym.
• Nieudana interwencja chirurgiczna, w której przyczyną ropienia było niefachowe usunięcie zęba z infekcją.
• Złe odżywianie wraz z przepracowaniem.
• Brak witamin w organizmie.

Leczenie pęcherzykowego zapalenia migdałków u dzieci zostanie omówione poniżej.

Czynniki wewnętrzne

Jako czynniki wewnętrzne należy wymienić następujące powody:

• Zmniejszona odporność organizmu.
• Obecność niektórych chorób, takich jak np. próchnica, wraz z zapaleniem zatok i problemami związanymi z uszami.
• Urazy gardła w postaci zadrapań, ran, otarć i tak dalej.
• Obecność różnych infekcji, błonicy, szkarlatyny, grypy.
• Pojawienie się alergii, gruźlicy, nieprawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, tocznia rumieniowatego, problemów z krążeniem.

Wszystkie te czynniki mogą zagrażać zdrowiu dziecka.poważne niebezpieczeństwo, przyczyniające się do zakażenia szkodliwymi mikroorganizmami. Dlatego konieczne jest ograniczenie ich wpływu, zwłaszcza podczas epidemii, która z reguły zaczyna się w zimnych porach roku. W odróżnieniu od innych form dziecięcego bólu gardła, pęcherzyk (na zdjęciu) tworzy się niezwykle szybko. Okres inkubacji trwa dwa dni, a czasami zajmuje tylko kilka godzin. W związku z tym konieczne jest jak najszybsze działanie. Pierwszym zadaniem rodziców jest rozpoznanie choroby po objawach.

Objawy u dzieci

U dzieci objawy pęcherzykowego zapalenia migdałkówobjawia się bardzo szybko, a obraz kliniczny z kolei wyłania się ostro i wyraźnie. Przyspieszenie od zwykłego osłabienia, z którym zaczyna się choroba, do pojawienia się drgawek gorączkowych może zająć tylko godzinę. W związku z tym musisz uważnie monitorować stan swojego dziecka, aby nie przegapić momentu, w którym musisz wezwać karetkę pogotowia. Pierwsze objawy dławicy pęcherzykowej są następujące:

• Pojawienie się suchości w ustach.
• Pojawienie się potu, kaszlu i bólu gardła, promieniującego do ucha.
• Następuje wzrost częstości akcji serca.

Dalszy rozwój choroby z reguły wygląda następująco:

• Jeśli jest to niemowlę, zacznie głośno krzyczeć, a małe trzyletnie dziecko może po prostu płakać, skarżąc się na silny ból w okolicy gardła.
• Dziecko odmówi jedzenia, ponieważ połknięcie zaszkodzi mu.
• Obecność obfitego ślinienia.
• Podwyższenie temperatury do 40°C. Warto zauważyć, że przy dławicy pęcherzykowej bardzo trudno jest dzieciom zbłądzić.
• Pojawienie się drgawek i gorączki, po których następują dreszcze.
• Opuchnięte węzły chłonne.
• Rozwój zapalenia spojówek, katar i pojawienie się wysypki na skórze.

Objawy zatrucia

Główne objawy dławicy pęcherzykowej, które mówią o zatruciu organizmu, to:

• Nadmierne pocenie.
• Pojawienie się osłabienia i bólu głowy wraz z niewydolnością oddechową.
• Pojawienie się uczucia bólu w stawach i okolicy lędźwiowej.
• Trudności ze snem i zamieszanie.
• Pojawienie się biegunki i wymiotów.

Grudkowe zapalenie migdałków u dorosłych jest mniej powszechne, ale nadal się zdarza.

Badanie gardła

Jeśli poprosisz osobę o otwarcie ust, nawet gołym okiem będziesz mógł zobaczyć nieprzyjemny obraz:

• Ropienie mieszków włosowych pojawi się w postaci żółtawo-białych kropek.
• Obecność zaczerwienienia i powiększenia migdałków.

Kod ICD-10 dla dławicy pęcherzykowej to J03.W postaci przewlekłej może nie przebiegać tak jasno. Objawy zostaną złagodzone. Pierwszą konsultację może udzielić lekarz, który przyjdzie do domu lub pediatra, do którego można umówić się na wizytę. Ale najlepiej natychmiast przywieźć chore dziecko do otolaryngologa, jeśli istnieje podejrzenie takiej diagnozy.

Diagnostyka

Badania laboratoryjne dla podejrzanychpęcherzykowe zapalenie migdałków (w ICD-10 - J03) umożliwia potwierdzenie lub odrzucenie domniemanej diagnozy. Podobną chorobę należy odróżnić od innych podobnych. Jest to bardzo ważne, ponieważ w zależności od diagnozy zostaną przepisane określone leki do terapii. Na przykład leczenie tego typu dławicy nie jest kompletne bez zastosowania antybiotyków. Jednocześnie są absolutnie przeciwwskazane w mononukleozie. Tak więc środki do diagnozowania pęcherzykowego zapalenia migdałków u dzieci i dorosłych są następujące:

• Zbieranie danych klinicznych.
• Prowadzenie faryngoskopii.
• Przeprowadzenie badań bakteriologicznych umożliwiających wykrycie patogenów w uprawach śluzu gardłowego.
• Przeprowadzenie badania serologicznego.
• Dostarczenie analizy ogólnej.

Właściwa diagnoza pozwala przepisaćPrzebieg odpowiedniego leczenia jednak szybko wyleczyć pęcherzykowy ból gardła nie zadziała. Nawet przy pomyślnym przebiegu choroby bez żadnych powikłań powrót do zdrowia może nastąpić dopiero dziesiątego dnia. Zależy to bezpośrednio od leków i cech ciała dziecka.

Rozważ bardziej szczegółowo leczenie pęcherzykowego zapalenia migdałków u dzieci i dorosłych.

Leczenie

Zasadniczo ukierunkowane jest leczenie tej postaci dławicy piersiowejniszczyć patogeny. A to wymaga antybiotyków. Pomimo wszystkich udowodnionych szkód, rodzice powinni zrozumieć, że powikłania spowodowane nieleczonym bólem gardła będą jeszcze poważniejsze. W ramach leków stosuje się następujące leki:

• Przede wszystkim stosuje się penicyliny: Flemoxin, Augmentin, a także makrolidy: Hemomycynę, Azitrox, Sumamed oraz cefalosporyny - Ceftriakson, Cefalexin.
• Stosowanie leków przeciwzapalnych w celu wyeliminowania bólu, zapalenia węzłów chłonnych i różnych obrzęków, takich jak Ibuklin i Ibuprofen.
• Leki przeciwgorączkowe na dławicę pęcherzykową(przedstawiono zdjęcie objawów): „Nurofen”, „Panadol”, „Efferalgan”. Biorąc pod uwagę, że obniżenie temperatury w tej postaci dławicy piersiowej jest niezwykle trudne, zalecany jest kurs mieszaniny litycznej z Analgin z Dimedrolem.
• Leki przeciwalergiczne: „Clarices”, „Dimedrol”, „Cetrin”, „Diazolin” i „Zodak”.
• Przeprowadzanie terapii detoksykacyjnej.
• Płukanie gardła do dziesięciu razy dziennie „Jodinolem”, „Lugolem” i „Furaciliną”.
• Nawadnianie gardła aerozolami „Tantum Verde”, „Bioparox” i „Miramistin”.
• Odbiór tabletek wchłanialnych z lizakami „Faringosept”, „Geksoral tabs” i „Septolete”.
• Stosowanie preparatów probiotycznych zapobiegających rozwojowi dysbakteriozy: Bifidumbacterin, Acipol.
• Zastosowanie immunomodulatorów: „Lizobakt”, „Amiksin” i „Immunal”, a także witamin.

Leczenie pęcherzykowego zapalenia migdałków u dorosłych nie różni się. Różni się tylko dawkowanie leków.

Należy pamiętać, że procedura smarowania gardła Lugolem i innymi środkami antyseptycznymi jest surowo zabroniona. Przede wszystkim może zaburzać błonę śluzową, a także przyczyniać się do rozprzestrzeniania się infekcji.

Operacja

Usunięcie migdałków z dławicą pęcherzykową (kod ICD - J03) ma wskazania medyczne w następujących przypadkach:

• Rozwój zdekompensowanej postaci przewlekłego zapalenia migdałków.
• Pojawienie się przewlekłego zapalenia migdałków z objawami toksyczno-alergicznymi.
• Obecność przerośniętych migdałków podniebiennych.
• Obecność ropnych powikłań zapalenia migdałków.
• Zapalenie migdałków, które występuje ponad siedem razy w roku.

Można przepisać terapię aparatowądławica pęcherzykowa. Nowoczesne urządzenie Tonsilor działa na migdałki za pomocą ultradźwięków lub próżni. W trakcie jego stosowania wypompowywana jest ropa, a dodatkowo dotknięty obszar jest myty, co łagodzi obrzęk z zapaleniem.

Co jeszcze można zastosować w leczeniu pęcherzykowego zapalenia migdałków u dorosłych?

Środki ludowe

Eksperymenty na tle ropnego zapalenia migdałków są nieodpowiednie, dlatego wszystkie metody należy uzgodnić z lekarzem. W takim przypadku wskazane jest przeprowadzenie następującego leczenia:

• Płukać gardło wywarami z ziół, sokiem z buraków i dodatkowo wodą cytrynową lub miodową.
• Przygotowanie soku żurawinowego.
• Picie herbaty z konfiturą malinową.
• Wykluczenie wszelkich zabiegów rozgrzewających w postaci okładów, inhalacji parowych i maści w okolicy szyi – wszystko to przy podobnej postaci dławicy jest całkowicie niedopuszczalne.
• Zastosowanie wywarów z tymianku, dzikiej róży, malin i igieł sosnowych.
• Daj dziecku żuć propolis po każdym posiłku.

Leczenie środkami ludowymi na tak niebezpieczną chorobę, jak zapalenie migdałków pęcherzykowych, służy jedynie jako dodatek do przebiegu terapii medycznej. Wszyscy rodzice powinni to zrozumieć.

Leczenie pęcherzykowego zapalenia migdałków u dziecka powinno być kompleksowe.

Opieka nad chorym dzieckiem

W ramach opieki nad dzieckiem chorym na pęcherzykowe zapalenie migdałków ważne jest przestrzeganie następujących zaleceń:

• Reszta łóżka jest wymagana.
• Ważne jest, aby pić dużo płynów.
• Chodzenie jest zabronione.
• Pomieszczenie, w którym znajduje się mały pacjent, musi być wentylowane.
• Przed przyjazdem karetki należy spróbować obniżyć wysoką temperaturę za pomocą leków przeciwgorączkowych w postaci świec lub okładów po wódce.
• Picie herbaty z rumiankiem i szałwią.
• Temperatura jedzenia powinna być zawsze wygodna i ciepła.
• Wykluczenie z diety słonych, marynowanych, pikantnych i gazowanych.
• Żywność należy zmielić w blenderze. Szczególnie mile widziane są płynne płatki zbożowe i zupy z bulionami.

Leczenie dławicy pęcherzykowej u dziecka jest tym skuteczniejsze, im wcześniej zostanie rozpoczęte.

Należy pamiętać, że tylko lekarz może to stwierdzićrodzice, jak dokładnie należy leczyć patologię u dzieci w określonej sytuacji. Każdy przypadek jest indywidualny. W żadnym wypadku rodzice nie powinni podejmować żadnych decyzji samodzielnie, w przeciwnym razie nie da się uniknąć poważnych konsekwencji.

Konsekwencje

Charakterystyczna cecha dławicy pęcherzykowejbierze się pod uwagę rozprzestrzenianie się ropy, która, nawet jeśli pęcherze się otworzą, nie wykracza poza migdałki. To prawda, że ​​w ciężkim przebiegu choroby nadal tak się dzieje. Na przykład zawartość ropna może wpaść bezpośrednio do gardła, a stamtąd do absolutnie dowolnego narządu, z tego powodu mogą zacząć się rozwijać poważne komplikacje, które są niezwykle niebezpieczne dla zdrowia dziecka:

• Pojawienie się ropnia okołomigdkowego.
• rozwój sepsy.
• Pojawienie się zespołu Lemierre'a.
• rozwój paciorkowcowego zapalenia opon mózgowych.
• Wystąpienie wstrząsu zakaźno-toksycznego.
• rozwój kłębuszkowego zapalenia nerek.
• Pojawienie się ropnego zapalenia migdałków.
• Pojawienie się zakrzepicy, ropowicy, zapalenia migdałków, zapalenia ucha i zapalenia krtani.

Każda z tych chorób jest nie tylko trudnamożna leczyć, ale też pozostawia ślad na całym późniejszym życiu dziecka. Ropień może pozostawić blizny, zapalenie opon mózgowych może prowadzić do niepełnosprawności, a posocznica często kończy się śmiercią. Tak niebezpieczne jest pęcherzykowe zapalenie migdałków, więc nie należy zmniejszać jego wartości. I oczywiście zawsze łatwiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć. Rodzice powinni regularnie zapobiegać tej chorobie.

Teraz wiesz, jak leczyć pęcherzykowy ból gardła.

Środki zapobiegawcze

Aby chronić swoje dziecko przedtak poważny ból gardła, rodzice od samego narodzin dziecka powinni zadbać o zapobieganie tej chorobie, która obejmuje szereg następujących środków:

• Zmniejszony kontakt z chorymi.
• Nie pozwalaj dziecku jeść zimnych pokarmów w dużych ilościach, a tym bardziej pij lodowaty płyn.
• Zaangażuj się we wzmacnianie odporności dzieci, łagodzenie jej, dostarczanie witamin i przyzwyczajanie się do sportu ze zdrowym trybem życia.
• Zapewnienie zbilansowanej i jakościowej diety.
• Terminowe leczenie każdej choroby.

Dlatego niezwykle ważne jest, aby zrozumieć, jak niebezpieczne jest pojawienie się pęcherzykowego zapalenia migdałków u dzieci i jakie konsekwencje wiąże się z niepoważnym podejściem do niego.