Lek „Venter” jest dostępny w postaci owalubiałe tabletki z wycięciem pośrodku po obu stronach. Substancją czynną jest sukralfat, substancje pomocnicze: talk, skrobia kukurydziana, bezwodny koloidalny dwutlenek krzemu, stearynian magnezu.
Lekiem jest Venter. Opis
Lek należy do grupy farmakoterapeutycznej leków stosowanych w leczeniu refluksu żołądkowo-przełykowego i wrzodów trawiennych.
Zapewnia sukralfat (składnik aktywny)ochrona błony śluzowej żołądka, jednocześnie nieznacznie wpływając na kwasowość soku. Substancja nie ma działania ogólnoustrojowego. Niewielka ilość sukralfatu jest wchłaniana, a następnie wydalana przez nerki.
Substancja czynna może wiązać się z białkamiw tkance martwiczej w miejscu owrzodzenia tworzą powłokę ochronną. To zaburza działanie soli żółciowych, kwasu żołądkowego i pepsyny. Sukralfat może zmniejszyć aktywność pepsyny o około jedną trzecią.
Substancja czynna przyspiesza leczenie żołądkai wrzodów dwunastnicy, eliminuje umiarkowane do małych zapalenie przełyku. Ponadto substancja zapobiega ponownemu rozwojowi wrzodów dwunastnicy, powstawaniu owrzodzeń stresowych oraz wchłanianiu fosforanów w przewodzie pokarmowym.
Medycyna "Venter". Instrukcja. Wskazania
Lek jest zalecany w leczeniu zapalenia żołądka(chroniczny). Jako terapia wspomagająca, instrukcja leku „Venter” pozwala na stosowanie w dwunastnicy, wrzodzie żołądka. Ponadto lek jest zalecany jako profilaktyka nawrotów tych chorób, a także w celu zmniejszenia hiperfosfatemii u pacjentów dializowanych z mocznicą.
Lek "Venter". Instrukcja użycia
Lek należy przyjmować na pusty żołądek, godzinę lub pół godziny przed posiłkiem. Tabletki można połknąć w całości, popijając płynem (wodą) lub rozpuścić w wodzie (w pół szklanki).
W przypadku wrzodu dwunastnicy lub żołądka, wyznaczyćtabletka przed każdym (głównym) posiłkiem (kolacja, obiad, śniadanie) oraz jedna tabletka przed snem. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać dwunastu tygodni. Lekarz może zalecić stosowanie leku dwa razy dziennie po dwie tabletki. Instrukcja zaleca stosowanie leku „Venter” przez cztery do ośmiu tygodni lub do czasu, gdy wyniki badań potwierdzą usunięcie owrzodzenia.
W celu zapobiegania nawrotom (nawrotom) owrzodzeń dwunastnicy zaleca się przyjmowanie tabletki dwa razy dziennie.
W razie potrzeby u dzieci od czwartego roku życia lek „Venter”, zgodnie z instrukcją, podaje się 0,5-1 g cztery razy dziennie na godzinę przed obiadem, obiadem i śniadaniem oraz przed snem.
Mogą wystąpić niepożądane reakcje wynikające ze stosowania lekuto wzdęcia, biegunka, wymioty, suchość w ustach, nudności i inne zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Ponadto może wystąpić świąd, pokrzywka, wysypka, ból pleców, ból głowy, senność lub bezsenność i zawroty głowy. Najczęstszym skutkiem ubocznym są zaparcia.
Lek „Venter” jest przeciwwskazany w przypadku nadwrażliwości na składniki.
Odurzenie od pojedynczej zwiększonej dawkisukralfat jest mało prawdopodobny. Niektórzy pacjenci przyjmujący lek w dużych ilościach zauważyli wymioty, ból brzucha, nudności. W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe.
Stosowanie leku „Venter” w okresie ciąży i laktacji jest dozwolone w skrajnych przypadkach zgodnie z zaleceniami lekarza.
W praktyce klinicznej nie opisano przypadków wpływu tego leku na zdolność prowadzenia urządzeń technicznych (samochodem itp.).
Przepisując jednocześnie leki zobojętniające sok żołądkowy należy wziąć pod uwagę, że należy je przyjmować co najmniej pół godziny przed lub półtorej godziny po podaniu leku „Venter”.
Okres przechowywania leku wynosi trzy lata, w temperaturze poniżej dwudziestu pięciu stopni, poza zasięgiem dzieci i chroniony przed wilgocią. Po tym okresie leku nie można stosować.
